Celal Sahir Erozan Hayatı

0
Advertisement

Celal Sahir Erozan Kimdir? Celal Sahir Erozan hayatı, biyografisi, şiirleri, eserleri ile ilgili bilgi.

Celal Sahir Erozan

Celal Sahir Erozan Hayatı

Celal Sahir Erozan; şairdir (İstanbul 1963 -ay. y. 1935).

Hukuk öğrenimini bitirmeden Hariciye Nezareti’ne memur girdi (1903), uzun süre öğretmenlik yaptı, ticaretle uğraştı (1917-1918), 1928’den ölümüne kadar Zonguldak milletvekilliği yaptı. Çeşitli takma adlarla zamanın dergilerinde çıkan ilk şiirlerinden sonra Serveti fünun topluluğuna katıldı (1899). “Kadın ve aşk şairi” nitelemesini haklı bulan bir kabulle hep o konuları işledi, 1909’da Fecriati topluluğuna yaklaştı, bir süre sonra yalın dil ve hece ölçüsü yeğlemeleriyle Milli Edebiyat akımı içinde yer aldı. Türk Dili Tetkik Cemiyeti’nin (TDK) kuruluşuna emek verdi, genel yazmanlığını üstlendi.

Serveti Fünun dergisinde ilk şiiri 1899’da çıktı. Fecr-i Ati topluluğu dağıldıktan sonra Milli edebiyat akımı ile ilgilendi ve benimsedi. Şiirlerini, Genç Kalemler, Türk sözü, Halka doğru, Bilgi dergilerinde yayımlandı. Aşk ve kadın temalarını işledi. Önceleri aruzla yazıyordu. Sonra heceye ve serbest vezne döndü.

Başlıca eserleri:Şiir kitapları; Beyaz Gölgeler (1909), Buhran (1909), Siyah Kitap (1941). Diğer eserleri: Simon (1909), Kıraat-ı Edebiyye (1914), Müntehab Çocuk Şiirleri (1919), Mebus Namzetleri (1917)

Advertisement

Kaynak 2

Celal Sahir Erozan (1883-1935)

Tanınmış şairlerimizdendir. İstanbul’da doğdu. Babası Yemen’ de vali ve kumandan olarak ölen ferik (korgeneral) İsmail Hakkı Paşa’dır. Celâl Sahir Hukuk’a devam etti; fakat bitiremedi. Annesi Fehime Nüzhet Hanım da şair olduğu için, Celâl Sahir’de şiir hayatı erken gelişti; 15 yaşında yazı yazmamaya başladı. 17 yaşında Edebiyat-ı Cedide’ nin yayın organı olan «Servet-i Fünun» da yazıları çıktı. Aruzdan sonra heceyi de deneyen şair, lise edebiyat öğretmenliklerinde bulundu; B. M. M.’nin 3. devresinde Zonguldak milletvekili oldu. Türk Dil Kurumu’ nun ilk çalışma yıllarına katıldı. İstanbul’da öldü, Bakırköy’de gömülüdür. Şiirlerinde aşırı, adeta marazi bir hassasiyet vardır.

Şiirlerini şu kitaplarda toplamıştır: «Beyaz Gölgeler» (1909), «Buhran» (1909), «Siyah Kitap» (1912), «Mebus Namzetlerim» (1919).


Leave A Reply