Charles Emile Picard kimdir? Fransız ünlü bir matematikçi olan Charles Emile Picard hayatı ve çalışmaları hakkında bilgiler.
Charles Emile Picard Kimdir?
Charles Emile Picard, (d. 24 Temmuz 1856, Paris – ö. 11 Aralık 1941, Paris, Fransa), matematiksel çözümleme, cebirsel geometri ve mekanik alanlarındaki katkılarıyla tanınan Fransız matematikçi.
1878’de Paris Üniversitesi’nde öğretim üyesi olarak çalışmaya başlayan Picard ertesi yıl Toulouse Üniversitesi’nde profesör oldu. 1881-1898 arasında Toulouse Üniversitesi ile Yüksek Öğretmen Okulu’nda (Ecole Normale Superieure) çeşitli görevlerde bulunduktan sonra 1898’de Paris Üniversitesine geçti. 1917’de Fransız Bilimler Akademisi’nde matematiksel bilimler daimi sekreterliğine seçildi.
Picard ikilenik (kuvadratik) biçimler, Fuchs ve Abel fonksiyonları, sürekli ve süreksiz dönüşüm grupları kuramı üzerinde çalıştı, hiperfuchs ve hiperabel fonksiyonlarını buldu. Günümüzde Picard çeşitlemi olarak adlandırılan ve cet>irsel geometride büyük önem taşıyan cebirsel katmanlı uzayı inceledi.
1879’da karmaşık değişkenli bir tam fonksiyonun bir tek olası değer dışında bütün sonlu değerleri alacağını kanıtladı.
Günümüzde Picard teoremi olarak adlandırılan bu teoremin karmaşık değişkenli fonksiyonlar kuramında önemli bir yeri vardır.
Diferansiyel denklemlerin çözümlerinin varlığını kanıtlamada ardışık yaklaşımlar yöntemini buldu. Çok yararlı ve kullanışlı olan bu yöntem adi diferansiyel denklemler için uygulanmakta olan Cauchy-Lipschitz yönteminin yerini aldı. Picard’ın ortaya koyduğu ve cebirsel denklemlere ilişkin Galois kuramının benzeri olan doğrusal diferansiyel denklemler kuramı daha sonra öğrencisi Ernest Vessiot tarafından geliştirildi.
Norveçli matematikçi Niels H. Abel ve Alman matematikçi Bernhard Riemann’ın çalışmalarından esinlenerek cebirsel yüzeylere ilişkin integralleri inceleyen Picard’ın bu konudaki bulguları cebirsel geometrinin önemli bir bölümünü oluşturur ve topoloji ile fonksiyonlar kuramında çeşitli uygulamaları olanaklı kılar. Picard araştırmalarını, Georges Simart ile birlikte hazırladığı iki ciltlik Theorie des fonctions algebriques de deux variables independantes (iki Bağımsız Değişkenli Cebirsel Fonksiyonlar Kuramı) adlı yapıtta topladı. Harmonik titreşimlerin incelenmesine ilişkin çalışmaları ise, Hermann Schwarz ve Henri Poincare’nin katkılarıyla birlikte, integralli denklemler kuramının temelini oluşturmuştur.
