İyot-131 nedir, özellikleri nelerdir? İyot-131’i kim keşfetti, nerelerde ve nasıl kullanılır? İyot-131 keşfi ve kullanım alanları hakkında bilgi.
İyot-131
İyot-131, iyotun uçucu bir radyoaktif izotopudur. Araştırmacı bilim adamları Glenn T. Seaborg ve John Livingood tarafından 1938’de Kaliforniya Üniversitesi, Berkeley radyasyon laboratuvarında keşfedildi. İyot-131 nükleer tıpta yaygın olarak kullanılmaktadır. Kullanım alanları arasında tiroid kanseri ve diğer durumların tedavisi, tıbbi görüntüleme ve karaciğer ve böbrek fonksiyon problemlerinin teşhisi yer alır.
Glenn T. Seaborg
Glenn T. Seaborg, 1912 yılında Michigan’ın Yukarı Yarımadası’ndaki İsveçli göçmen olarak doğdu. 10 yaşında Kaliforniya’ya taşındı. Seaborg doktora derecesi aldı. 1937’de Berkeley, Kaliforniya Üniversitesi Kimya Bölümünden mezun oldu ve daha sonra uzun yıllar California üniversite sisteminde çalıştı. Kariyeri boyunca iyot-131 ve 100’den fazla izotop keşfetti. 1951’de Nobel Kimya Ödülünü kazanmayı da içeren birçok başarısından en önemlileri arasında, tiroid durumunu tedavi ederek annesinin ömrünü uzatmak için kullanılan İyot-131’in keşfini saydı.
Hükümet için Çalışma
II. Dünya Savaşı sırasında Seaborg, ilk atom bombasını geliştiren Manhattan Projesi üzerinde çalıştı. Daha sonra, “Manhattan Projesi sırasında şimdiye kadar bilinen en yıkıcı insan yapımı gücü yaratmaya yardım etmiştim. Ama atomun barışçıl kullanım için daha büyük bir potansiyele sahip olduğuna ikna oldum.” dedi. Daha sonra ABD Başkanı John F. Kennedy’nin atamasıyla Atom Enerjisi Komisyonu’nun başkanlığını yaptı.
John Livingood
John Livingood, deneysel nükleer fizikteki çalışmaları, özellikle de Berkeley’deki radyasyon laboratuvarında Seaborg ile yaptığı çalışmalarla bilinir. Livingood birlikte iyot-131 ve diğer birçok izotop keşfetti. Atomaltı parçacıkları ayırmak için kullanılan bir tür hızlandırıcı olan en eski siklotronun tasarlanmasına ve inşa edilmesine yardımcı oldu.
İyot-131 Zaman Çizelgesi
Bilim topluluğunun Seaborg ve Livingood’un iyot-131 keşfini kullanması uzun sürmedi. 1939’a gelindiğinde, tıbbi teşhis kullanımı potansiyelinin ana hatlarını veren bir makale yayınlandı. 1946’da ilk olarak tiroid kanserini tedavi etmek için kullanıldı. Ertesi yıl, beyni tümörler için araştırmak için kullanıldı. 1950’de, kardiyak kan akımı görüntülemesi için iyot-131 kullanılıyordu. İyot-131, 1951’de FDA tarafından onaylanan ilk radyofarmasötik olmuştur. 1955’te karaciğer problemlerini teşhis etmek için ve 1982’de ilk önce malign melanomu tedavi etmek için kullanılmıştır.
