Ahmet Rasim kimdir ve ne yapmıştır? Ahmet Rasim’in hayatı, biyografisi, edebi kişiliği, eserleri ve Ahmet Rasim hakkında bilgi.
Ahmet Rasim Kimdir?
Ahmet Rasim, gazeteci, yazardır (d. 1864, İstanbul – ö. 21 Eylül 1932, İstanbul). Babasız büyüdü, mahalle mektebinden geçtiği Darüşşafaka’da orta öğrenimini bitirerek (1883) Posta İdaresi’nde memurluğa başladı, kısa bir süre sonra gazeteciliği seçerek Ahmet Mithat Efendi’nin Tercüman-ı Hakikat gazetesinde başladığı (1884) yazarlığını ölümüne kadar çeşitli gazetelerde sürdürdü; hemen hemen bütün dergilerde yazılar yayımladı.
1927-1932 döneminde İstanbul milletvekili olarak Meclis’te bulundu. Geçimini kaleminin ürünlerinden sağlayan bir gazeteci olarak hemen her türde eserler verdi. Öyküler, romanlar, inceleme ve araştırmalar yazdıysa da en çok günlük yaşam izlenimlerini ince dikkatlerle saptayan anı ve fıkralarıyla dikkati çekti. Bu tutumuyla özellikle söyleşi ve anılarında ömür dönemlerini başlıca özellikler ve ayrıntılı betimlemelerle canlandırarak usta bir yaşam tanıklığı yapmış oldu. Çevirileri, bilim ve tarih eserleri, birer büyük öykü yapısındaki tefrika romanları, Ahmet Mithat’ın etkisindeki popüler gazetecilik emeğinin yan ürünleri sayılır. Asıl başarısı kişisel yaşamının dikkatlerinden alan anı, fıkra ve söyleşilerinde görülür.
BAŞLICA ESERLERİ:
Roman ve Hikâyeleri
İlk Sevgi (1890)
Bir Sefilenin Evrak-ı Metrukesi (1891)
Güzel Eleni (1891)
Mesakk-ı Hayat (1891)
Leyâl-i Izdırap (1891)
Mehalik-i Hayat (1891)
Endişe-i Hayat (1891)
Meyl-i Dil (1891)
Tecârib-i Hayat (1891)
Afife (1892)
Mektep Arkadaşım (1893)
Tecrübesiz Aşk (1893)
Numune-i Hayal (1893)
Biçare Genç (1894)
Gam-ı Hicran (1896)
Sevda-yı Sermedî (1895)
Asker Oglu (1897)
Nâkâm (1897)
Ülfet (1898)
Belki Ben Aldanıyorum (1909)
İki Güzel Günahkâr (1922)
İki Günahsız Sevda (1923)
Hatıraları
Gecelerim (1894)
Eski Maceralardan Fuhş-i Atik, 2 c. (1922)
Muharrir, Şair, Edip (1924)
Falaka (1927)
Mensur Şiirleri
O Çehre (1893)
Kitabe-i Gam, 3 c., (1897-98)
Fıkralar ve Makaleler
Külliyat-ı Say ü Tahrir: Makalât ve Musahabat, 2 c. (1909)
Külliyat-ı Say ü Tahrir: Menakıb-ı İslâm, 2 c. (1909-10)
Şehir Mektupları, 4 c. (1912-1913)
Tarih ve Muharrir (1913)
Cidd ü Mizah (1920)
Eşkâl-i Zaman (1918)
Gülüp Ağladıklarım (1924)
Muharrir Bu Ya (1926)
Tarihle İlgili Kitapları
Arapların Terakkiyat-ı Medeniyesi, 2 c. (1888)
Tarih-i Muhtasar-ı Beser (1887)
Eski Romalılar 3 c. (1887-1889)
Terakkiyat-ı İlmiye ve Medeniye (1887)
Resimli ve Haritalı Osmanlı Tarihi, 4 c. (1910-1912)
İki Hatırat, Üç Şahsiyet (1916)
İstibdattan Hakimiyet-i Milliyeye, 2 c. (1924)
Seyahat Yazıları
Romanya Mektupları (1917)
Monografi
Matbuat Tarihine Medhal: İlk Büyük Muharrirlerden Şinasi (1927)
Tercümeleri
Edebiyat-ı Garbiyeden Bir Nebze (1886)
Cümel-i Hikemiye-i Ecnebiye (1886)
Cizvit Tarihi (1887)
Ezhâr-ı Tarihiye (1887)
Ürani (1891)
İki Damla Gözyaşı (1894)
Mathilde Laroche (1894)
La Dame aux Camelias (1895)
Karpat Dağlarında (1896)
Mızıkacı Yanko ve Kamyonka (1899)
Neşide-i Ruh (1899)
Ohlan Karısı (1900)
Kaptan Jipson (1902)
Madam Hardiber (1903)
Asya Kumsallarında (1904)
Okul Kitapları
Yeni Usul Sarf-ı Farisî (1888)
Küçük Tarih-i İslâm (1889)
Küçük Tarih-i Osmanî, 2 c. (1889)
Yeni Usul Muallim-i Sarf, 3 c. (1889)
Osmanlı Tarihi (1890)
Hesab-ı Tedricî (1890)
İmlâ-yı Osmanî (1890)
Müptedi (Sadece adı biliniyor)
Hesap Kitabı, 2 c. (1893)
Sarf-ı İptidaî (1894)
Küçük Hıfzıssıhha (1894)
Amelî ve Nazarî Talim-i Lisan-ı Osmanî (1895)
Elifba (1903)
Elifbadan Sonra (1903)
Yeni Usul Muhtasar Sarf-ı Türkî (1907)
Resimli Küçük Tarih-i Osmanî (1913)
Yeni Sarf Dersleri II (1924)
Doğru Usul-ı Kıraat III (1927)
Diğer Eserleri[değiştir | kaynağı değiştir]
Bedayi-i Keşfiyat ve İhtiraat-ı Beşeriyeden Fonograf (1885)
Elektrikiyet-i Sakine (1885)
Cümel-i Hikemiye-i Osmaniye (1886)
Elektrik (1887)
Teşekkül-i Cihan Hakkında Fikr-i İcmalî (1887)
Garaib-i Âdat-ı Akvam (1887)
Hazine-i Mekâtip yahut Mükemmel Münşeat (1889)
Ömr-i Edebî, 4 c. (1897-1900)
Hanım (1910)
Kaynak – 2
Ünlü yazarlarımızdandır. 1864’te İstanbul’da doğdu, ilk öğrenimini mahalle mektebinde yaptı. Darüşşafaka Lisesi’ne girerek bu okulu birincilikle bitirdi. Bir süre Posta ve Telgraf idaresinde memurluk yaptı. Bu sırada yazı yazmaya merak sararak ilk denemelerini zamanının ünlü gazetecisi, yazan Ahmet Mithat Efendi’ye yolladı. Ahmet Mithat Efendi o vakitler Tercüman-ı Hakikat adlı bir gazete çıkarıyordu. Genç yazarın eserlerini çok beğenerek ona gazetesinde iş verdi. Böylelikle Ahmet Rasim ömür boyu sürecek olan gazeteciliğe, yazarlığa başlamış oldu. Ömrünün son yıllarında (1927-1932) milletvekili seçildi. 1932’de İstanbul’da öldü.
Çok yönlü bir yazar olan Ahmet Rasim, şiir de dahil olmak üzere, yazı türlerinin hemen her dalında eserler vermiştir. İnceleme, gezi notları, siyasi, tarihi yazılar, anılar, romanlar, hikayeler yazdı. Onun bütün bu yazıları ayrı ayrı birer değer taşımakla birlikte Ahmet Rasim özellikle XIX. yüzyılın ikinci yarısındaki İstanbul’un türlü yaşantısını, çok çeşitli, değişik insan tiplerini, sorunlarını, eğlencelerini, geleneklerini, göreneklerini dile getiren sohbet, makale, fıkra türündeki yazılarıyla büyük değer taşır. Sonraları bir kısmının kitap haline getirildiği onun bu tür yazıları dilimiz, edebiyatımız için olduğu kadar yarınki uygarlık tarihimiz için de bir kaynak olarak, çok önemlidir.
Ahmet Rasim’in en büyük hizmetlerinden biri ise edebi yazı dilimizi eski geleneklerinden kurtarıp duru, rahat, temiz bir hale getirmesi, böylelikle günümüz Türkçesinin temelini atmış olmasıdır. Çağdaş Türk gazeteciliğinin gelişip evrimleşmesinde de bu yazarımızın büyük, şerefli bir payı bulunmaktadır.
Ahmet Rasim’in, sayıları kırkı aşan eserlerinden başlıcaları şunlardır: Şehir Mektupları; Eşkâl-i Zaman (fıkra ve sohbetler); Hamamcı Ülfet (roman); Muharrir Bu ya; Muharrir – Şair – Edib (anılar, makaleler, sohbetler); Falaka (anılar); Şinasi (inceleme); Resimli ve Haritalı Osmanlı Tarihi (tarih); Romanya Mektupları (gezi notları}.
