Asya kıtasında bulunan doğal kaynaklar, yer altı kaynakları nelerdir? Asya kıtası ülkelerindeki ticaret hakkında bilgi. Dünya ticaretine bu kaynakların etkisi nedir?
Kaynak: pixabay.com
Asya kıtası, dünyanın en büyük kıtası olduğu için çeşitli doğal kaynaklara sahiptir. Asya kıtasının doğal kaynakları arasında aşağıdakiler bulunmaktadır:
- Petrol: Asya kıtası, dünyanın en büyük petrol rezervlerinden bazılarına sahiptir. Orta Doğu’da bulunan ülkeler, özellikle Suudi Arabistan, İran, Irak, Kuveyt ve Birleşik Arap Emirlikleri gibi ülkeler, dünya petrol üretiminin büyük bir bölümünü sağlar.
- Doğalgaz: Asya kıtası, doğalgaz rezervleri bakımından da zengindir. Rusya, İran ve Katar gibi ülkeler önemli doğalgaz üreticileridir.
- Kömür: Asya kıtasında büyük miktarda kömür rezervi bulunmaktadır. Çin, Hindistan ve Endonezya gibi ülkeler kömür üretiminde öne çıkar.
- Demir cevheri: Asya kıtasında önemli miktarda demir cevheri rezervi bulunur. Avustralya, Çin, Hindistan ve Rusya gibi ülkeler demir cevheri üretiminde önde gelen ülkelerdir.
- Altın: Asya, dünya altın üretiminin büyük bir bölümünü sağlar. Özellikle Çin, Rusya, Endonezya ve Özbekistan gibi ülkeler altın madenciliğinde öncüdür.
- Gümüş: Asya kıtasında gümüş rezervleri de bulunmaktadır. Meksika, Peru, Çin ve Rusya gibi ülkeler gümüş üretiminde önemli bir role sahiptir.
- Bakır: Asya, dünya bakır üretiminin önemli bir bölümünü sağlar. Şili, Çin, Peru ve Kazakistan gibi ülkeler bakır üretiminde öncüdür.
- Uranyum: Uranyum, nükleer enerji üretiminde kullanılan bir kaynaktır. Kazakistan, Özbekistan ve Rusya gibi Asya ülkeleri uranyum rezervlerine sahiptir.
Bunlar sadece bazı örneklerdir ve Asya kıtası daha birçok doğal kaynağa sahiptir. Her ülkenin kaynak potansiyeli farklıdır ve kaynak dağılımı ülkelere göre değişiklik gösterebilir.
Kaynak: pixabay.com
Asya Kıtasında Yer Alan Doğal Kaynakların Dünya Ticaretin Etkisi nedir?
Asya kıtasında yer alan doğal kaynakların dünya ticaretine büyük bir etkisi vardır. Asya, dünyanın en büyük ve en hızlı büyüyen ekonomilerine ev sahipliği yapmaktadır. Bu nedenle, Asya kıtasındaki doğal kaynakların üretimi, ticareti ve talebi, küresel ekonomi üzerinde belirleyici bir rol oynamaktadır. İşte bu etkinin bazı örnekleri:
- Enerji kaynakları: Asya kıtası, petrol ve doğalgaz rezervlerinin büyük bir bölümünü barındırmaktadır. Bu kaynaklar, dünya enerji piyasasını etkilemektedir. Özellikle Orta Doğu’daki ülkeler, küresel petrol tüketimine ve fiyatlarına önemli bir etki yapmaktadır. Asya’daki enerji talebi de yüksek olduğundan, enerji kaynaklarının üretimi ve ticareti, bölgesel ve küresel enerji politikalarını şekillendirmektedir.
- Mineraller ve metaller: Asya, birçok önemli mineral ve metalin üretiminde lider konumdadır. Özellikle Çin, kömür, demir cevheri, bakır, altın ve diğer birçok madenin dünya üretiminde büyük bir paya sahiptir. Asya’daki mineral ve metal üretimi, dünya piyasalarındaki arz ve talebi etkilemektedir. Ayrıca, Asya kıtasının endüstriyel üretim ve ihracat açısından güçlü olması, bu kaynakların küresel ticaretteki etkisini artırmaktadır.
- Tarım ürünleri: Asya kıtası, dünyanın en büyük tarım üreticilerinden biridir. Pirinç, buğday, mısır, soya fasulyesi, çay, baharatlar gibi tarım ürünleri Asya’da yoğun şekilde üretilir ve dünya ticaretine konu olurlar. Özellikle Çin, Hindistan ve Güneydoğu Asya ülkeleri tarım ürünleri ihracatında büyük bir rol oynamaktadır.
- Ormancılık ürünleri: Asya, dünyanın en büyük orman alanlarına sahiptir. Ahşap ve ahşap ürünleri, mobilya, kağıt, kereste gibi sektörlerde Asya ülkeleri büyük bir üretici ve ihracatçıdır. Bu nedenle, Asya kıtasındaki orman kaynaklarının sürdürülebilir yönetimi ve ticareti, küresel ormancılık endüstrisini etkilemektedir.
Asya kıtasındaki doğal kaynakların üretimi, ticareti ve talebi, bölgesel ve küresel ekonomileri etkilemektedir. Bu kaynakların fiyatları, arz-talep dengeleri ve ticaret politikaları, dünya piyasalarının dalgalanmasına neden olabilir. Örneğin, Asya’daki bir doğal kaynağın arzında bir kesinti veya artış, küresel fiyatları etkileyebilir ve ithalatçı ülkelerin ekonomisini etkileyebilir.
Asya kıtasındaki doğal kaynakların dünya ticaretine etkisi, bölgesel ekonomik entegrasyonu ve ticaret anlaşmalarını da etkileyebilir. Doğal kaynak zengini ülkeler, bu kaynaklarını diğer ülkelere ihraç ederek dış ticaret hacimlerini artırabilirler. Bu da ticaret ortaklıklarını ve bağımlılıklarını şekillendirebilir. Örneğin, enerji kaynaklarının ihracatçısı olan ülkeler, ticaret dengelerini ve jeopolitik ilişkileri etkileyebilir.
Ayrıca, Asya kıtasındaki doğal kaynaklar, yabancı yatırımları ve çok uluslu şirketlerin faaliyetlerini etkiler. Kaynak zengini bölgeler, yabancı yatırımcıların ilgisini çekebilir ve yerli endüstrilerin gelişimini etkileyebilir. Bunun yanı sıra, doğal kaynakların çıkarılması ve ticareti çevresel etkileri de beraberinde getirebilir. Sürdürülebilir kaynak yönetimi ve çevresel koruma önlemleri, Asya kıtasındaki doğal kaynak ticaretinde önemli bir faktör olmalıdır.
Sonuç olarak, Asya kıtasında yer alan doğal kaynaklar, dünya ticaretini etkileyen önemli faktörlerdir. Bu kaynakların üretimi, ticareti, fiyatları ve talebi, küresel ekonomik dengeleri, ticaret politikalarını, bölgesel entegrasyonu ve çevresel politikaları etkilemektedir.
Kaynak – 2
Asya ülkeleri, doğal kaynaklar açısından oldukça zengindir. Kömür üretiminde Çin (800 milyon ton), eski SSCB ülkeleri (500 milyon ton), Hindistan (160 milyon ton) Güney Kore (25 milyon ton), Japonya (16 milyon ton), önde gelir. Ancak Japonya’nın üretimi, 1970′lerin ortalarına kadar daha yüksekti. Petrol, Arabistan Yarımadası, İran,eski SSCB ülkeleri, Çin, Endonezya, Brunei ve Hindistan’da çıkarılır. Bu ülkelerin toplam üretimi (yıllık) 1.5 milyar tona yaklaşn. Başta, eski SSCB ülkeleri olmak üzere çok zengin doğal gaz kaynakları vardır. Rusya Asyası’nda doğal gaz, yapımı 1980′lerin sonunda büyük ölçüde tamamlanan boru hattıyla Avrupa ülkelerine satılmaktadır. Ayrıca, Çin Denizi’nde petrol aramaları sürmektedir. Eski SSCB ülkeleri, dünya doğal gaz üretiminin % 40′ını karşılar. Demir toplamının % 90′ı Çin, eski SSCB ülkeleri, Hindistan ve Kuzey Kore’de üretilir. Filipinler ve Türkiye’de krom, Hindistan ve Çin’de manganez; Malaysiya ve Tayland’da kalay; Sibirya’da alüminyum; eski SSCB ülkeleri, Çin ve Hindistan’da boksit; eski SSCB ülkeleri ve Çin’de kurşun; eski SSCB ülkeleri, Endonezya, Çin nikel; Japonya, Kuzey Kore gümüş; eski SSCB ülkeleri, Çin,Kuzey Kore çinko; Japonya ve Çin’de sülfür önemli doğal kaynaklardır.
Ticaret: Japonya, ticaretinin 1/3′üne yakın bir bölümünü ECAFE’ye (Uzakdoğu Ekonomik Komisyonu) bağlı ülkelerle yapar. Asya ülkelerinin çoğu, temel mallar konusunda yapılan anlaşmalara üyedir. Örneğin Sri Lanka, Hindistan, Endonezya ve Pakistan Uluslararası Çay Komitesi’ni oluşturmuşlardır. Yine Doğu Asya ülkeleri 1968′de Hindistancevizi Komitesi’ni kurmuşlardır. Bu kuruluşların amacı, sözkonusu temel malların fiyatlarını daha yüksek tutmaksa da, başarılı oldukları söylenemez.
Asya ülkelerinin büyük bir bölümünün ağır endüstri malları dışalımcısı olmaları ve hafif endüstri dallarında benzer mal üretimleri, iç ticaretin büyük ölçüde gelişmesine engeldir. Kıta içinde en önemli ticaret, bölgenin en gelişmiş ülkesi Japonya ile öteki ülkeler arasındaki temel mallar ve ileri teknoloji ürünleri değişimine dayanan alışveriştir. Dış ticaret, genelde sömürgecilik dönemi bağlarının ve etkisinin sürdüğü bir alandır. Dışsatım çoğunlukla kauçuk, çay, ham petrol ve petrol ürünleri, kopra, hindistancevizi yağı, palmiye yağı, pamuk, pamuklu dokuma, jüt, jütlü lif, kalay, tütün, kereste, demir, yün, deri ve küçük ölçüde baharattır. Bunların fiyatlarındaki düşüşler, ülkeleri, önemli ölçüde döviz gelirinden yoksun bırakmaktadır. Ticarette en önemli gelişme, ABD ile Japonya ve dörtler grubu denilen Tayvan, Güney Kore, Singapur ve Hong Kong arasındaki ticarettir. 1977-1997 arasında, dünyanın en hızlı büyüyen bu bölgesi, buna koşut olarak dünya ticaretindeki payını da artırmıştır. Sözü geçen ülkeler, dünya ticaretinde ilk 20 sırayı alan ülkelerin toplam dışalımlarının % 18′ine, dışsatımlarının % 25 payına sahiptir. Endüstri ve ticarette hızla gelişen Büyük Okyanus Asyası, 1980 ve 1990′ların en dinamik bölgesi sayılmaktadır. Tüm bu olumlu gelişmelere karşın, Asya ülkeleri de, Latin Amerika ülkeleri kadar olmasa bile, büyük bir dış borç yükü altındadırlar.
