500 yıl boyunca Türk hakimiyeti altında kalmış olan Romanya’nın tarihi bölgesi Dobruca’nın tarihi ile ilgili kısa bilginin yer aldığı sayfamız.
Traklar’ın yaşadığı bu ülkeden M.Ö. 512′ de Büyük Dârâ geçmiştir. Yunanlılar, İskitler, Keltler, Romalılar, Bizanslılar, Bulgar Türkleri, Peçenekler, birbirleri ardı sıra bu ülkeyi ellerinde bulundurmuşlardır.
1376 ve 1387’de I. Murat, Dobruca’yı aldı, 1389’da ve sonraki birkaç yılda Dobruca tamamen Osmanlı’ya katıldı. Birkaç padişah, seferleri sırasında buradan geçtiler. XVII. yüzyılda ülkenin en büyük şehri 100.000 nüfuslu Babadağı idi. Dobruca Kırım Savaşı ile 93 Türk-Rus Savaşı’nda büyük çarpışmalara sahne oldu.
Tamamen Türk ülkesi halinde olan Dobruca’ya bilhassa Kırım Türkleri yerleştirilmişti. XVI. yüzyılda ülkede 95 Türk ilkokulu, sayısız Türk anıtı vardı. Dobruca 1878 Berlin Antlaşması ile Osmanlı’dan alındı, bağımsızlığını kazanan Romanya’ya verildi. Bunun üzerine Dobruca’dan, hemen Türk göçleri başladı. Bu göçler sonradan da devam etti, yalnız 1930-58 arasında Dobruca’dan Türkiye’ye 52.000 Türk göç etti.
Birinci Dünya Savaşı’nda Türk birlikleri gene Dobruca’ya girdiler, Dobruca, Osmanlı’nın da içinde bulunduğu 4 Merkezî Devlet arasında paylaşıldı. Fakat I. Dünya Savaşı’nı bu devletlerin kaybetmesi üzerine bu paylaşma hükümsüz kaldı. 1913’te Dobruca’nın güney şeridini de Bulgaristan’dan almış olan Romanya, 1921’de yeniden Dobruca’nın tamamını eline geçirdi. 1940’da fiilen ve 1945’te resmen güney şeridi tekrar Bulgaristan’a bırakıldı.
500 yıllık Türk hâkimiyeti devrinde Dobruca, ekseri bir sancak (vilâyet) halinde idare edilmişti. İkinci Dünya Savaşı’ndan önce ülkede 419 cami vardı. Dobruca Türkleri ilk Türkçe gazetelerini 1888’de çıkarmaya başlamışlar, günümüze kadar faal kalmışlardır.
