Ege Bölgesi Hakkında Bilgi

• Kırılmalarla oluşan horstlar ve grabenler yaygındır.

• Ege Kıyılarına dik uzanan dağlar birer horst, ovalar birer grabendir.

• Bölgenin en dağlık yöresi Menteşe Yöresi’dir (Muğla).

• Enine kıyı tipi görülür. Kıyı çok girintili çıkıntılı olup, koy, körfez ve doğal limanlarca zengindir.

• Şelf alanı (kıta sahanlığı) geniştir.

• Dağların uzanışı deniz etkisinin iç kesimlere sokulabilmesine olanak sağlamış kıyı ve iç kesimleri birbirine bağlayan yolların yapımı kolaylaştırmıştır.

• Akarsular, graben düzlükleri içinde menderesler çizerek akar.

• Bölgenin iç kesimlerine gidildikçe yükselti artar.

• Kıyı kesiminde Akdeniz iklim özellikleri görülür. Yazlar sıcak ve kurak, kışlar ılık ve yağışlı geçer. Kıyıda makiler yaygınken, yükseklerde ormanlar görülür.

• Bölgenin en yağışlı, ormanca en zengin kesimi Menteşe Yöresi’dir.

• Dağların kıyıya dik uzanması nedeniyle Akdeniz ikliminin etkisi kıyıdan 100 – 200 km. içerilere sokulabilir.

• İç kesimlere gidildikçe hem denizden uzaklaşıldığı hem de yükselti arttığı için karasallık görülmeye başlar.

• İç Batı Anadolu Bölümü’nde kışlar soğuk geçer. Kar yağışı ve don olayı artar, yağış miktarı azalır. Bozkırlar yaygındır.

• Bölgenin genel nüfus yoğunluğu fazladır.

• Bölgede kentli nüfus fazladır (Özellikle kıyı Ege’de).

• Kıyı Ege’de nüfus yoğunluğu fazla, iç Batı Anadolu tenhadır.

• Göç çekme oranı fazladır.

• Bölgenin en tenha yeri Menteşe dağlık yöresidir.

• Doğum oranı azdır.

• Tarım alanları geniş ve verimlidir.

• İklim çeşitli ürünlerin yetiştirilmesine, topraktan yılda birkaç kez ürün alınabilmesine elverişlidir.

• Turfandacılık, seracılık gelişmiştir.

• Geniş düzlükler, tarımda makineleşmeye elverişlidir.

• Zeytin, incir, üzüm, haşhaş, tütün üretiminde Türkiye’de başta gelir.

• Ayrıca turunçgiller, sebze, tahıl, pirinç, şekerpancarı üretimi de yapılır.

• Hayvancılık tarımın yanında ek uğraş özelliği göstermekte olup, iç Batı Anadolu’ya gidildikçe önem kazanır.

• Bölgede çıkarılan başlıca madenler
Linyit: Yatağan (Muğla), Soma (Manisa), Tavşanlı, Seyitömer
Cıva: Karaburun, Ödemiş (İzmir)
Zımparataşı: izmir, Aydın, Muğla
Mermer: Afyon
Krom: Menteşe Yöresi

• Bölgede kırıklar yaygın olduğu için jeotermal enerji kaynakları zengindir.

• Denizli Sarayköy’de jeotermal santral kurulmuştur. İzmir’de konutların ısıtılmasında jeotermal kaynaklardan yararlanılmaktadır.

• Güneş enerjisinden yararlanma potansiyeli yüksektir.

• Linyit yataklarının zengin olması nedeniyle kurulan termik santrallerle bölgenin termik elektrik üretimi fazladır.

• Endüstri gelirlerinde Marmara Bölgesi’nden sonra 2. sıradadır. Kıyı Ege’de endüstri daha gelişmiş olup iç Ege’de tesis sayısı daha azdır.

• Bölgedeki başlıca endüstri kuruluşları;
Rafineri: Aliağa
Dokuma: Uşak, Kütahya
Şeker Fabrikası: Uşak, Afyon, Kütahya
Porselen: Kütahya
Ayrıca; Muğla, (Yatağan, Gökova) Manisa (Soma) ve Kütahya (Tavşanlı, Tunçbilek) ve izmir’de termik santraller bulunur.

• Dağların kıyıya dik uzanması nedeniyle, iç bölgelerle ulaşım kolaydır.

• İzmir Limanı Türkiye’nin en işlek limanlarındadır.

• Kıyı Ege, Antalya bölümüyle birlikte kıyı turizminin en çok geliştiği bölümdür.

• Marmaris, Bodrum, Çeşme, Datça, Didim, Edremit, Ayvalık gibi merkezler bu bölgededir.

• Efes, Milet, Bergama, Sard gibi antik kentler bu bölgede yer alır.

• Pamukkkale travertenleri ve birçok kaplıca ilgi görmektedir.