Karl Marx’ın kapitalizm, sınıf mücadelesi ve komünizm hakkındaki teorilerinin yanı sıra siyaset, ekonomi ve toplumsal hareketler üzerindeki etkisi de dahil olmak üzere fikir ve felsefesinin 10 tanımlayıcı özelliğini keşfedin.
Karl Marx bir on dokuzuncu yüzyıl filozofu, ekonomisti ve entelektüeliydi. Friedrich Engels ile birlikte komünizmin ana teorisyeni ve sosyalizmin babasıydı.
Ekonomik ve aristokratik güçlere karşı çıkan gazetecilik yazıları nedeniyle siyasi olarak zulüm gördü ve hem Fransa’dan hem de Almanya’dan sınır dışı edildi.
Onun ekonomi, siyaset ve ideolojiye ilişkin görüşleri bugün hâlâ dünyanın dört bir yanındaki filozoflar, sosyal bilimciler ve politikacılar tarafından kullanılıyor. Sanayi devrimi ve kapitalizmle birlikte doğan yeni toplumun en önemli analistiydi.
Karl Marx’ın Özellikleri
1. Biyografi
Karl Marx, 1818’den 1883’e kadar yaşamış bir Alman filozof, iktisatçı, tarihçi ve sosyal teorisyendi. En çok politik ekonomi üzerine devrimci fikirleri ve politik bir ideoloji olarak komünizmi savunmasıyla tanınır.
Marx, Almanya’nın Trier kentinde doğdu ve Bonn ve Berlin üniversitelerinde hukuk ve felsefe okudu. Kariyerinin başlarında siyasi ve sosyal aktivizme dahil oldu ve sonunda hayatının geri kalanını burada geçireceği Londra, İngiltere’ye yerleşti.
Marx, kapitalizmin ekonomik eşitsizlik ve toplumsal huzursuzluk yarattığını öne süren kapitalizm eleştirisiyle tanınır. İşçilerin, yani proletaryanın eninde sonunda kapitalistleri devirip işbirliği ve eşitliğe dayalı sosyalist bir sistem kuracağına inanıyordu. Fikirlerinin modern sosyal ve politik hareketler üzerinde derin bir etkisi olmuştur ve aralarında Komünist Manifesto ve Das Kapital’in de bulunduğu yazıları bugün de incelenmeye ve tartışılmaya devam etmektedir.
2. Friedrich Hegel’in takipçisi ve eleştirmeni
Karl Marx, Alman filozof ve Alman idealizminin en önemli isimlerinden biri olan Friedrich Hegel’in hem takipçisi hem de eleştirmeniydi. Marx, Hegel’in felsefesinden, özellikle de onun tarihsel ilerlemeye ve tez, antitez ve sentez süreci yoluyla çelişkilerin çözümünü içeren diyalektik yönteme yaptığı vurgudan derinden etkilenmişti.
Bununla birlikte Marx, Hegel’in felsefesinin birçok yönünü, özellikle idealizmini ve tarihin maddi koşullar ve sınıf mücadelesinden ziyade büyük adamların fikirleri tarafından yönlendirildiği yönündeki görüşünü de reddetti. Marx, Hegel’in idealizminin, Prusya devlet bürokrasisinin bir üyesi olarak sahip olduğu ayrıcalıklı sınıf konumunun bir yansıması olduğuna ve günlük yaşamın maddi gerçeklerini görmezden geldiğine inanıyordu.
Genel olarak Marx’ın Hegel’le ilişkisi karmaşık ve çok yönlüydü. Hegel’in felsefesinin birçok yönünü eleştirirken, aynı zamanda kendi tarih, ekonomi ve toplumsal değişim teorilerini geliştirirken onun fikirlerinden ve yöntemlerinden de büyük ölçüde yararlandı.
3. Friedrich Engels’in Etkisi
Friedrich Engels, Karl Marx’ın yakın arkadaşı ve işbirlikçisi olan bir Alman filozof, sosyal bilimci ve siyaset teorisyeniydi. Engels, Marx’ın fikirlerinin şekillenmesinde ve çalışmalarının desteklenmesinde ve yayılmasında önemli bir rol oynadı.
Engels, Marx’ın, toplumsal ve tarihsel değişimin toplumun maddi koşullarından kaynaklanan çelişkiler ve çatışmalar tarafından yönlendirildiğini savunan diyalektik materyalizm teorisini geliştirmesine yardım etmede etkili oldu. Engels ayrıca, özellikle artı değer kavramı üzerine yaptığı çalışmalarla, Marx’ın ekonomi anlayışına da katkıda bulundu.
Engels, entelektüel katkılarının yanı sıra Marx’ın önemli bir mali destekçisiydi ve ona hayatı boyunca maddi yardımda bulundu. Engels aynı zamanda Avrupa’daki sosyalist ve komünist hareketlerin örgütlenmesinde ve desteklenmesinde de kilit bir rol oynamıştır ve İngiltere’de İşçi Sınıfının Durumu ve Ailenin, Özel Mülkiyetin ve Devletin Kökeni dahil olmak üzere yazıları Marksist teoride etkili olmaya devam etmektedir. ve bugün pratik yapın.
Overall, Engels’ influence on Marx and on the development of Marxist theory and practice cannot be overstated. Their collaboration and friendship helped to shape the course of modern political and economic thought, and their ideas continue to inspire social and political movements around the world.
4. Historical materialism
Marx criticized materialistic philosophers because they are simply contemplative. Furthermore, he rejected idealism because it reduced the practical to the theoretical.
Marx proposes as an alternative historical materialism, which holds that the world is not changed by ideas but through material, practical and physical action. Historical materialism is one of the notions that Marx developed together with Engels in the book “The German Ideology”.
5. Structure and superstructure
In Marxist theory, the concepts of structure and superstructure refer to the relationship between the economic base of society and its cultural and political institutions.
According to Marx, the economic base of society consists of the means of production, including land, labor, and capital. This economic base determines the social relations of production, which in turn give rise to various cultural and political institutions, such as religion, law, politics, and the arts. These cultural and political institutions make up the superstructure of society.
Marx argued that the superstructure is ultimately determined by the economic base. In other words, the economic relations of production shape the cultural and political institutions that arise in society. For example, Marx believed that the dominant ideas in a society, such as its political ideology or religious beliefs, are determined by the economic interests of the ruling class.
However, Marx also recognized that the superstructure can have a certain degree of autonomy from the economic base, and can even play a role in shaping the economic base. This is because cultural and political institutions can influence the way people think and behave, which in turn can affect economic relationships.
Overall, the concepts of structure and superstructure are important in Marxist theory because they help to explain the relationship between economic and cultural factors in society, and how these factors interact to shape social and historical change.
6. Class struggle
In Marxist theory, class struggle refers to the conflict between different social classes that arises from their opposing economic interests. According to Marx, societies are divided into different classes based on their relationship to the means of production, such as land, factories, and machinery. The ruling class, which controls the means of production, exploits the labor of the working class in order to maintain its economic and social dominance.
Class struggle arises when the working class becomes aware of its exploitation and oppression and seeks to challenge the power of the ruling class. Marx believed that this struggle would ultimately lead to a revolution in which the working class would overthrow the ruling class and establish a socialist or communist system in which the means of production are owned collectively and controlled democratically.
Marx also argued that class struggle is the driving force of historical change. He believed that history is characterized by a series of class struggles, each of which leads to a transformation in the economic and social structures of society. For example, Marx identified the French Revolution as a struggle between the bourgeoisie and the aristocracy, which paved the way for the rise of capitalism.
Overall, the concept of class struggle is central to Marxist theory, as it explains the dynamics of social and economic relations in capitalist societies and provides a framework for understanding the potential for revolutionary change.
7. The Capital
Marx’s book “Capital. Critique of political economy “is a book in three volumes, the first of which was published in 1867, and the next two were published after the death of Marx.
In Capital, Marx explains how capitalist production works, describing the origin and function of merchandise, currency, surplus value, salary and capital accumulation. It is his most important and comprehensive work.
8. Goodwill and exploitation
Capitalism is based on the possibility of accumulating wealth. In the context of capitalism, the worker who generated that wealth receives less in his salary than he produces. That difference is called surplus value. The surplus value is conserved by the capitalist and is the way in which it accumulates capital. That is, the accumulation of capital is a consequence of the exploitation of workers.
9. Dictatorship of the proletariat
In Marxist theory, the dictatorship of the proletariat refers to a transitional phase in the establishment of a socialist society. According to Marx, after the working class has overthrown the ruling class in a revolution, it must establish a period of dictatorship in order to consolidate its power and prevent counter-revolutionary forces from regaining control.
The dictatorship of the proletariat is not a dictatorship in the conventional sense, but rather a system of democratic control in which the working class exercises political power directly. In this system, the state is controlled by the working class and is used to suppress the remaining elements of the old ruling class and to defend the revolution against external threats.
Marx, proletarya diktatörlüğünün sosyalist bir toplumun kurulmasında gerekli bir aşama olduğunu savundu, çünkü bu, toplumun sosyalist çizgiler doğrultusunda yeniden örgütlenmesine ve komünist bir toplum inşa etmek için gerekli üretici güçlerin gelişmesine olanak sağlıyordu. Ancak Marx aynı zamanda proletarya diktatörlüğünün sonunda yerini devletin ve her türlü sosyal ve ekonomik sömürünün ortadan kaldırılacağı sınıfsız, komünist bir topluma bırakacağına inanıyordu.
Marksizmi eleştirenler, proletarya diktatörlüğünün doğası gereği otoriter ve anti-demokratik olduğunu ve iktidarın küçük bir grup parti liderinin elinde yoğunlaşmasına yol açabileceğini savundu. Marksizmin savunucuları ise proletarya diktatörlüğünün uzun vadede daha demokratik ve eşitlikçi bir topluma ulaşmak için gerekli bir araç olduğunu savunuyorlar.
10. Karl Marx’tan alıntılar
İşte Karl Marx’ın birkaç alıntısı:
- “Filozoflar dünyayı yalnızca çeşitli şekillerde yorumladılar. Ancak asıl mesele onu değiştirmektir.” – Feuerbach Üzerine Tezler (1845)
- “Şimdiye kadar var olan tüm toplumların tarihi, sınıf mücadelelerinin tarihidir.” – Komünist Manifesto (1848)
- “Din halkın afyonudur.” – Hegel’in Hukuk Felsefesinin Eleştirisine Bir Katkı (1844)
- “Herkesten yeteneğine göre, herkese ihtiyacına göre!” – Gotha Programının Eleştirisi (1875)
- “Sermaye, vampir gibi yalnızca canlı emeği emerek yaşayan ve ne kadar çok emek emerse o kadar çok yaşayan ölü emektir.” – Kapital, Cilt 1 (1867)
- “İşçi sınıfı devrimcidir ya da hiçbir şeydir.” – Fransa’da Sınıf Mücadeleleri (1850)
- “Burjuvazi, üstünlüğü ele geçirdiği her yerde, tüm feodal, ataerkil, pastoral ilişkilere son vermiştir. İnsanı ‘doğal üstlerine’ bağlayan çeşitli feodal bağları acımasızca parçalamış ve geriye başka hiçbir şey bırakmamıştır. insanla insan arasındaki bağ, çıplak kişisel çıkardan, duygusuz ‘nakit ödeme’den daha önemli.” – Komünist Manifesto (1848)
- “Bırakın egemen sınıflar komünist devrim karşısında titresinler. Proleterlerin zincirlerinden başka kaybedecek hiçbir şeyi yok. Kazanacakları bir dünya var.” – Komünist Manifesto (1848)
- “Akıl her zaman var olmuştur, ancak her zaman makul bir biçimde değildir.” – Kapital, Cilt 1 (1867)
-
“İnsanlar kendi tarihlerini yaparlar, ancak bunu kendi istedikleri gibi yapmazlar; bunu kendi seçtikleri koşullar altında değil, halihazırda var olan, geçmişten gelen ve verilen koşullar altında yaparlar.” – Louis Napolyon’un Onsekizinci Brumaire’i (1852)
