Sanatın önemi, resim, müzik sanatını anlatan atasözleri, deyimlerin anlamları. Sanat ile ilgili atasözleri deyimlerin açıklamaları.
Arka resim kaynak: pixabay.com
Sanat İle İlgili Atasözleri Deyimler ve Anlamları
ATASÖZLERİ
- * atanın sanatı oğla mirastır:
bir evlat babasının sanatını onun ölümünden sonra sürdürür. - * babanın sanatı oğla mirastır:
bir evlat babasının sanatını onun ölümünden sonra sürdürür. - * sanat altın bileziktir:
kişinin elindeki sanat, değeri hiç eksilmeyen bir servettir. - * sanatı ustadan görmeyen (öğrenmeyen) öğrenmez:
kişi tek başına ne kadar çalışırsa çalışsın işin inceliklerini bir bilenden öğrenirse o işi daha çabuk ve kolay yapabilir. - * sanatına hor bakan (sanatını hor gören) boğazına torba takar:
işini küçümseyen kişi istediği gibi para kazanamaz ve sonunda dilenci olur. - * sanatını hor gören boğazına torba takar:
işini küçümseyen kişi istediği gibi para kazanamaz ve sonunda dilenci olur.
DEYİMLER
- * resim almak:
1) bir şeyin resmini yapmak; 2) resim çekmek; 3) vergi ödetmek. - * resim çekmek (çıkarmak):
fotoğraf makinesiyle bir şeyin biçimini kâğıda geçirmek. - * resim gibi:
çok güzel. - * robot resmini çizmek (yapmak):
adli olaylarda tanığın tarifiyle şüphelinin görünümünü yansıtan resmini çizmek.
Sanat Altın Bileziktir:
ANAFİKİR : Kişinin elindeki sanat, değeri hiç eksilmeyen bir servettir.
Altını değerli kılan, değişik durumlarda, değişik ortamlarda değerini yitirmemesidir. Kişinin ustalaştığı bir beceri de altın gibi değerli sayılır. Çünkü onun değeri her zaman aynıdır, değişmez. Öyle bir kişi asla aç kalmaz. Kendi sanatını her yerde kullanıp geçimini sağlayabilir. Ama belirli bir sanatı olmayan kişi herkesin yapabileceği işlerde kendisine ihtiyaç duyulduğunda bir iş bulabilir ki bu iş de sürekli olmaz. Bu nedenle herkes ilgi duyduğu bir konuda çalışıp bir beceri sahibi olmalıdır.
SANATINA KİM HOR BAKAR, BOYNUNA TORBA TAKAR
Atasözünün Anlamı: işini küçümseyen kişi istediği gibi para kazanamaz ve sonunda dilenci olur.
Sanatını beğenmeyip çalışmayanların sonu dilenciliktir.
Bu sözdeki “sanat” sözcüğünü berberlik, bakırcılık, demircilik, sıvacılık, boyacılık, odunculuk vb. gibi çeşitli işler anlamında (zanaat) düşünmeliyiz.
Bize ekmek parası kazandıran her iş kutsaldır, işin iyisi, kötüsü olmaz. Olsa olsa, çok para getireni, yani kazançlı olanı; olmayanı vardır. Para ise, iyilik kötülük ölçüsü değildir.
Bir insan, az getiriyor diye işini bırakıp başka bir işe girişebilir. Yeni işinde başarılı olabiliyorsa, bunun yadırganacak bir yanı yoktur. Olur ya, birkaç işi birden öğrenmiştir zamanında; birini beğenmezse, ötekini yapar. Diyelim ki, berberlikten hoşlanmadı. Gider, odunculuk yapar.
Öyleleri var ki, bir türlü işini sevmemiştir. Düzenli çalışmaz. İşyerine bir gün uğrarsa, üç gün uğramaz. İşler zamanında yapılmadığı için, kimse ona iş vermez. Müşterilerinin tümünü yitirince de iyice açıkta kalır. Parasız yaşanır mı? Ondan bundan borç istemeye başlar.
Dilenecek duruma düşmemek için, sanatımızı sevmek, onu en iyi biçimde yapmak zorundayız.
