Kısaca edebiyatta terkibibent ne demektir? Terkibibendin özellikleri, sanatçıları, hakkında bilgi.
Terkibibent; Arapça terkib, Farsça bend sözcüklerinden oluşan ad tamlaması biçiminde bileşik sözcük; divan edebiyatının nazım biçimlerinden biri. Beyitten başka bentlerle (Farsça bend: bağ; bir dizeden fazla nazım parçalarının genel adı) kurulu nazım biçimlerine genellikle musammat dendiği için terkibibent bir musammat çeşididir; haneler arasındaki bendiye; vasıta beyti değişik olarak kendi dizeleri içinde uyaklı olduğu için de terciibent ten ayrılar; müzdeviç musammat sayılır. Buna göre 7-10 beyitten oluşan haneler ya bütünüyle uyaklı olur, genellikle gazel gibi uyaklanır (AA BA CA DA…); her hanedan sonra getirilen vasıta beyti ise dizeleri içinde değişik uyaklıdır. Böylece 1-10 bentten oluşan şiir, çok zaman belli bir konuyu sürdürür; toplumsal olay ve eleştirilere fırsat verir. Türk Edebiyatında bu biçimin en başarılı örneklerini verenler arasında başta gelenler: Bağdatlı Ruhi (7-1605), Baki (1526-1600: Kanuni Mersiyesi), Ziya Paşa (1825-1880) ve Yahya Kemal Beyatlı (1884-1958, Selimnâme).
Terci-i Bent, ise bir mütekerrir musammat’tır. Bütün değişiklik, vasıta beytinin aynen yinelenmesidir (Ar. Terci: geri çevirme, tekrarlama). Bu dalda Fuzuli, Baki, Ruhi, Nabi, Ziya Paşa önde gelir.
