Beni Ahmer Devleti ne zaman, nerede kurulmuştur? Gırnata Emirliği ya da Nasriler olarak da bilinen Beni Ahmer Devleti tarihi, hakkında bilgi.
Beni Ahmer Devleti; İspanya da hüküm sürmüş son İslâm hanedanıdır (1230-1492).
Hanedanın kurucusu Muhammet bin Yusuf bin Nasr, daha çok İbnü’l-Ahmer diye bilindiğinden devlet tarihe Beni Ahmet olarak geçmiştir, ayrıca Nasriler diye de anılır. Murabıtlar ve Muvahhidlerin çöküşünden sonra İspanya’da egemenlik büyük ölçüde Hristiyan devletlerin eline geçti. Castilyalı Hristiyan hükümdarların Müslüman beylikleri birbirlerine düşürerek yok etme politikasını anlayan Muhammet bin Yusuf, Granada’nın dağlık ve savunmaya elverişli yerlerini ele geçirerek burada iki buçuk yüzyıl hüküm sürecek bir İslâm hanedanının temellerini attı (1230). Başlangıçta Hristiyan devletlerle iyi geçinmek gerektiğini düşünerek Castilya Kralı I. Ferdinand’a ve ardılı X. Alfonso’ya vergi ödedi. Müslümanların iç sürtüşme içerisinde olduğunu gören Hristiyanlar, İspanya’ya yeniden ele geçirmek için ortak bir çalışmaya giriştiler. Castil ve Leon krallıklarının 1230’da başlattıkları işbirliği sonucu Hristiyan saldırısı giderek hızlandı. 1236’da (Sordoba, 1248’de Sevilla, Hristiyanların eline geçti. 13. yüzyılın ortalarından sonra İspanya’ nın Hristiyanlaştırılması ve bütünleştirilmesi gibi iki yönlü bir politika; 1469’da Aragon Kralı Ferdinand ile Castilya Kraliçesi İsabella’nın evlenmesi ve bu iki krallığın tek bir devlet haline dönüştürülmesine yol açtı (1469). Beni Ahmet Devleti’nin hükümdarları ise iç çekişmeler yüzünden onlarla baş edemeyecek duruma düştü. 1230’dan 1492’ye kadar geçen 262 yıllık dönemde 21 sultan işbaşına geldi; özellikle 19. sultan Ali Ebu’l-Hasan’ın başarısızlığı devletin çöküşünü hızlandırdı. Ebu’l-Hasan bir süre sonra tahtı kardeşi XII. Muhammet’e bırakınca oğlu Ebu Abdullah, amcası, XII. Muhammet ile savaşa girdi ve Hristiyanların yardımıyla Granada’nın büyük bir bölümünü ele geçirdiyse de kendisini maşa olarak kullanan Hristiyanlar, 1490’da Granada’yı kendilerine teslim etmeye zorladılar. Ebu Abdullah buna yanaşmayınca da kenti abluka altına aldılar. Osmanlılardan ve öteki Müslüman devletlerden yardım sağlanamayınca, Kral Ferdinand komutasındaki ordular 2 Ocak 1492’de kenti işgal etti. İslâm dünyasınjn Batı’daki uygarlık merkezi durumuna gelen Granada’nın düşmesiyle Kral Ferdinand bir papazın da yardımıyla başlattığı harekât sonucu Müslüman halkı Hıristiyanlaştırmaya başlayıp kitapları yaktırarak çılgınca şenlikler düzenledi. II. ve III. Philip ise 16. yüzyılda ülkede yaşayan Müslümanları Kuzey Afrika kıyılarına sürdü. Böylece Granada’nın düşmesinden sonra 3 milyon Müslüman sürgüne gönderilmiş ya da yok edilmiş oldu.
