Franz Aepinus kimdir ve ne yapmıştır? Franz Aepinus hayatı, biyografisi ve çalışmaları nelerdir? Franz Aepinus ve buluşları hakkında bilgi.
Franz Aepinus
Franz Ulrich Theodor Aepinus (13 Aralık 1724 – 10 Ağustos 1802) Alman ve Rus İmparatorluğu doğa filozofuydu. Aepinus en iyi teorik ve deneysel, elektrik ve manyetizma araştırmalarıyla bilinir.
Hayatı
Mecklenburg-Schwerin Dükalığı’ndaki Rostock’ta doğdu. Bir süre tıp okuduktan sonra, Franz Aepinus kendisini kısa bir süre sonra Prusya Bilimler Akademisi’ne kabul ettiği fiziksel ve matematiksel bilimlere adadı. 1755’te kısaca Astronomisches Rechen-Institut’un müdürüydü. 1757’de Rusya Bilimler Akademisi üyesi ve fizik profesörü olarak St Petersburg’a yerleşti ve 1798’de emekli oluncaya kadar orada kaldı. Hayatının geri kalanı Dorpat’ta geçti.
1761’de Aepinus İsveç Kraliyet Bilimler Akademisi’nin yabancı üyesi olarak seçildi.
1764’te Rusya’nın kriptografik hizmetinin başına getirildi ve 33 yıl boyunca 1797’ye kadar bu görevi sürdürdü.
Çalışmaları
Temel çalışması 1759’da St Petersburg’da yayınlanan Tentamen Theoriae Electricitatis et Magnetismi (Elektrik ve Manyetizma Teorisinde Bir Deneme), bu konulara matematiksel muhakeme uygulamak için ilk sistematik girişimdi. Ayrıca 1761’de Tellurem başına De Distributione Kalorisi (Dünyadaki Isı Dağılımı üzerine) adlı bir tez yayınladı ve astronomi, mekanik, optik ve saf matematik alanlarında farklı konularda anıların yazarı oldu. Paralaksın bir gezegenin güneş diski üzerindeki geçişindeki etkileri hakkındaki tartışması, Venüs’ün 18. yüzyılda gerçekleşen iki geçiş tarihi arasında (1764’te) ortaya çıkan ilgiyi arttırdı.
Aepinus ve Henry Cavendish, esasen aynı olan, ancak bu iki filozof arasında hiçbir iletişim olmadan çerçevelenmiş elektrik teorileri geliştirdi. Ancak Aepinus teorisini Cavendish’inkinden on yıl önce yayınladı. Bunlar aslında iki akışkan fikrini dillendiren modern teorilerdir.
Tourmaline mineralinin elektriksel özelliğini keşfetti, piroelektriği araştırdı. Piroelektrik; tourmaline ve değişik diğer kristallerde sıcaklık değişimiyle ortaya çıkan elektriksel kutuplaşma durumudur.
Benjamin Franklin’in “Tek taraflı elektrik akısı teoremi” ni geliştirdi.
İletken ve yalıtkanlar ile indüksiyon, etki ile elektriklenme ve iletkenlerin geçirgenliği üzerine çalışmalar yapmıştır.
İletkenlerde elektrik akımı, iticiliği ve elektrik indüksiyonu terimlerini açıkladı.
Mikroskopu geliştirdi. Paralaksın etkileri üzerine yaptığı deneylerle yıldızların uzaklıklarının ölçümü konularında gelişmeler sağlandı. Iraklık açısının, Güneş diskinin önünden geçen gezegenler (Venüs) üzerindeki etkilerine ilişkin bir makale yayımladı. (1764) Yayın tarihi Venüs’ün iki geçici arasındaki süreye rastlayan bu makale, güncelliği nedeniyle büyük ilgi uyandırdı.
