Peygamber efendimiz Hz. Muhammed bir peygamberdir konusu ile ilgili olarak kısa ve temel açıklamaların yer aldığı yazımız.
Peygamberlerin Allah’ın elçileri olması, onlara insanüstü sıfatlar kazandırmaz. Yani onları “İlâh” veya “Yarı ilâh” bir duruma yükseltmez. Peygamber efendimizden önceki tarihi süreçte Yahudiler, Üzeyr (a.s)’a, Hıristiyanlar İsâ (a.s)’a insanüstü sıfatlar vermişlerdir ki, bunun hiçbir haklı ve mantıklı tarafı yoktur. Zira O peygamberler hâşâ ne Allah’ın oğlu ne de Allah değildirler. Bu peygamberler de böyle söylemlerden beridirler. Peygamberler hakkında “gayb âlemini” görünmeyen âlemler onlar için bütünüyle açık, her an ona bakmakta ve gelecekte ne olup bitecekse her şeyi görüp gözetmekte oldukları ve dilediğini de insanlara haber vermektedir şeklindeki anlatımlar doğru değildir. Çünkü gaybı sadece Yüce Allah hakkıyla bilicidir. Peygamber, sadece Allah’ın ona bildirmesiyle gayble ilgili olarak haber verir. Buna en güzel örnek olması bakımında annemiz Hz. Âişe’ye yapılan iftira (İfk) olayında vahyin gelmesine kadar peygamberimizin hiçbir şey söylememiş olması ve söylenenler hakkında Allah’tan bir haber beklemiş olmasıdır. Nitekim Kur’an-ı Kerimde “Ben peygamberlerin ilki değilim; benim ve sizin başınıza neler geleceğini bilemem; ben ancak bana vahyolunana uyarım” (Ahkâf: 9), başka bir âyette “Emrolunduğunu ilân et” (Hicr: 94) diye buyurulmaktadır.
Hz. Muhammed (sav.), Allah’ın elçisidir ve Allah’tan aldıkları emirleri ne eksik ne de fazla yani üzerine ekleme yapmadan insanlara duyurmakla görevlidirler. Vahyi almak gibi özel bir ilâhî göreve mazhar olan bu yüce ve mübârek şahsiyetler elbette diğer bütün insanlardan ayrıcalıklı yönleri olacaktır. Şâir: Muhammed beşerun, lâ kel beşer, Kel yakûtu beyne’l-hacer… yani; Muhammed bir insandır ancak, her insan gibi de değil! Tıpkı taşlar arasında Yakut taşı (çok kıymetli değeri olan)) gibi…
