İngiliz mimarlık ve heykel sanatı ile ilgili bilgiler ve sanatçılar ile eserleri hakkında bilgiler
Mimarlık : Niteliksel Anglo-Sakson bezemeler ve kulelerin ortaya çıkışı 10. yüzyılda başladı. Tahtadan kiliselerin yapımı 11. yüzyılda sürdürüldü. 11. yüzyıl sonunda birçok kilisede Anglo-Sakson üslupla Norman öğeleri yan yana yer aldı. Gotik, Britanya mimarlığına 12. yüzyıl sonunda Fransa’ dan geldi. Ancak ulusal beğeniyle birleştirildi; zengin bezemeler, Salisbury ve Lincoln’de görüldüğü gibi sivri kemerler eklendi. 13. yüzyılda katedrallerin ve büyük kiliselerin planlarında yeni çizgiler oluşturuldu.
Tudor döneminde din dışı yapılara ağırlık verildi. Tuğla kullanımı yaygınlaştı. Elizabeth ve Erken Stuart dönemlerinde gösterişli yapılar ortaya çıktı. Rönesans motifleri dikey gotik öğeleriyle birlikte gelişigüzel kullanıldı. Avrupa’da barok üslubun doruğa ulaştığı dönemde Britanya’da yetişen Sir Christopher Wren (1632-1723), 1666 yangınından sonra Londra kiliselerinin yapımı görevini üstlendi; zengin ve ağır oymaları yeğledi; gotik öğeleri Roma mimarlığının etkisinde biçimlendindirdi.
19. yüzyılda seçicilik ve endüstri devriminin gereksinmesi doğrultusunda yeni yapılar birlikte yer aldı. Bu yüzyılda İtalyan, Asya ve Hollanda Rönesansı etkisinde yapılar ortaya çıktı. Özellikle Richard Norman Shaw (1831-1912) Hollanda Rönesansı etkisinde çalıştı. 1918’den sonra çelik yapılarda büyük gelişmeler başladı. Yeni George üslubunun ortadan kalkması uzun zaman almakla birlikte 1930 dolaylarında yeni gereçler için yeni üsluplar kullanıldı. Köklü değişikliklerin başlaması ise 1945’e rastladı. Savaşta Londra’da birçok yapı yıkıma uğradı, ancak yeni yapılanlar da övgüyle karşılandı. Kalıplaşmış küçük yapıların yerine gökdelenler yapılmaya başlandı.
En iyi örneklerden biri Londra’da Millbank Vickers Yapısı’dır. Mimar Basil Spence’nin (1907) denetiminde çalışan genç mimarlar kilise mimarlığında atılım yaptılar. Denys Lasdun (1914) Londra St. James Alanı’nda yeni konutlar oluşturdu. The Economist’in yeni yapısı, günümüz mimarlığına önemli katkılardan biridir.
Heykel : Heykelcilik alanında Jacob Epstein’in (1880-1959) doğrudan anlatımı akademicilerin geleneğinden ilk kopuşu simgeledi. 1945’ten sonra Henry Moore (1898) dünyanın önde gelen heykelcileri arasında yer aldı. Barbara Hepworth (1903-1975), Reg Butler (1913), Hubert Dalwood biçimle çalıştıkları gerecin niteliği arasında bağlantı kurmaya çalıştı.
