Brezilya’lı yazar Manuel Antônio de Almeida hayatı ve eserleri ile ilgili olarak genel bilgiler içeren sayfamız.
Manuel Antônio de Almeida
Manuel Antônio de Almeida (d. 1831, Mage, Rio de Janeiro – ö. 28 Kasım 1861, Brezilya açıklarında denizde), bugün Brezilya edebiyatının ilk büyük romanı kabul edilen Memörias de um Sargento de Millicias’ın (Bir Milis Çavuşunun Anıları) yazarı. Bazı bölümlerini 1853’te tamamladığı, roman biçiminde 1854-55’te yayımlanan bu kitap Almeida’nın tek kurmaca yapıtıdır. Gerçekçilik anlayışı açısından yalnız o dönem Brezilyalı yazarların romantizminin değil, aynı zamanda Avrupa’daki doğalcılık üslubunun da birkaç yıl ilerisindedir. 20. yüzyılda “modernistler” tarafından keşfedilinceye kadar eleştirmenlerin ve okurların pek ilgisini çekmemiştir.
Almeida önce sanat, daha sonra da tıp öğrenimi gördü. Bu arada parasızlık yüzünden okumaya sık sık ara vererek çevirmenlik ve gazetecilik yaptı. Ulusal Basın Kurumu’nu yönetti. Burada genç bir dizgici ve aynı zamanda hevesli bir yazar olan Macha-do de Assis’le dostluk kurdu (De Assis daha sonra Brezilya’nın en ünlü edebiyatçılarından biri oldu).
Memörias, 19. yüzyılın başlarında Rio de Janeiro’daki günlük yaşamı gerçekçi bir biçimde yansıtır ve içtenlikli bir konuşma diliyle yazılmıştır. Yapıtın kahramanı Leo-nardo dilenciler, kadınlar, rahipler, gemiciler arasında serüven arayan, toplumsal durumu pek sağlam olmayan bir gençtir. Roman, Leonardo’nun gözünden görenekler, kişilikler ve saray entrikalarına ilişkin canlı tablolar sunar.
Almeida’nın umut veren yazarlığı çok kısa sürdü. Bir gazete adına görevdeyken Brezilya açıklarında geçirdiği bir deniz kazasında 31 yaşında yaşamını yitirdi.
