Mariano Azuela kimdir? Meksika Devrimini anlatan romanları ile tanınmış Meksikalı yazar Mariano Azuela hayatı ve eserleri hakkında bilgiler.
Kaynak: wikipedia.org
Mariano Azuela; (1873-1952), eserleri Meksika Devrimi’nin güçlü bir resmini sunan Meksikalı romancı. 1 Ocak 1873’te Jalisco eyaletindeki Lagos de Moreno’da doğdu. Guadalajara’da tıp okuduktan sonra, 1899’da Lagos’ta tıp pratiğine girdi ve 1911’de kasabanın belediye başkanı oldu. Bu arada birkaç kısa öykü ve Maria Luisa (1907), Los fracasados (1908), Mala Yerba (1909) ve Sin amor (1912) romanları yazmıştı. Jalisco’nun (1914-1915) halk eğitim müdürü olarak görev yaptıktan sonra, 1915’te cerrah olarak Francisco (Pancho) Villa’nın güçlerine katıldı. Villa’nın yenilgisinden sonra Azuela, El Paso, Teksas’a sığınmak zorunda kaldı. en başarılı eser, Los de abajo (1915). José Clemente Orozco’nun çizimleriyle The Underdogs (1929) olarak İngilizce’ye çevrilen bu roman, vahşiliğin canlı bir resmini sunuyor. Meksika Devrimi’nin kör güçleri. Azuela daha sonra Mexico City’ye döndü ve burada tıp pratiğine devam etti ve yazmaya devam etti. 1950’de Ulusal Edebiyat Ödülü’nü aldı. 1 Mart 1952’de Mexico City’de öldü.
Eserleri ve Edebi Kişiliği
Porfirio Díaz‘ın Meksika’nın başında olduğu dönem sırasında yazmaya başladı. Edebi kariyeri boyunca, daha fazla tanındığı bir tür olan romanın yanı sıra tiyatroya, kısa öykülere ve eleştirel denemelere girdi. İlk romanı María Luisa’dır (1907). Daha sonra, Başarısızlıklar (1908), Kötü çimen, 1909’da yayınlandı ve Andrés Pérez, maderista (1911) ardından yayınlayacaktı. Lagos de Moreno’nun siyasi şefi ve daha sonra Jalisco’da Eğitim müdürü olarak atandı. Madero’nun düşüşünden sonra, Azuela Julián Medina’nın devrimci güçlerine askeri doktor olarak Carrancista güçleri Villa ve Zapata’yı yendiğinde, El Paso , Teksas’ta sürgüne gitti. Orada, 1915 Ekim ve Aralık ayları arasında El Paso del Norte gazetesinde taksitler halinde ve Meksika’ya döndüğünde 1916’da kitap halinde yayınlanan, kendisine popülerlik kazandıran devrimci bir roman olan Los de bajo’yu yazdı. Ancak bu çalışmanın edebi başarısı sadece 1925’te El Universal Ilustrado gazetesinde bir seri olarak yayınlandığında oldu. Seminario de Cultura Mexicana’nın kurucu üyelerinden biriydi. 1942’de Meksika Sanat ve Edebiyat Derneği ona Edebiyat Ödülü’nü verdi. 8 Nisan 1943’te El Colegio Nacional’ın kurucu üyesi oldu. 1949’da Dilbilim ve Edebiyat alanında Ulusal Bilim ve Sanat Ödülü’nü aldı.
Los de abajo’nun yanı sıra, diğer iki Azuela romanı, Los caciques (1917) ve Las moscas (1918), devrimi temel alır. La malhora (1923), El desquite (1925) ve La luciérnaga (1931), ulusal başkentte düşük yaşamı tasvir eden romanlardır. Pedro Moreno (1935) ve Öncüller (1935) kurgusal biyografilerdir. Daha sonraki romanlar, Meksika’nın yeni sosyal ve politik düzeninden kaynaklanan sorunları ele alan El camarada Pantoja (1937), San Gabriel de Valdivias (1938), Regina Landa (1939), Avanzada (1940), La nueva burgesia (1941), ve La mar chanta (1944).
