Marka nedir? Marka ne anlama gelir? Eski Türklerde marka ve alâmet-i fârîka anlayışı ne idi?
Resimle, harflerle yapılan işarete «marka» denir, bir kişinin, bir kurumun alâmeti olarak kullanılır. Türkler eskiden bu kelime yerine «tamga» (damga) sözünü kullanırlardı; hattâ Köktürk alfabesinin, her boya, her ulusa ait «tamga»lardan çıktığı da ileri sürülmüştür.
Markanın görevi, üzerine konulduğu nesnenin sahibini belli etmektir. Markalar bazen bir şekil veya resim (ay, ok, çatal gibi), bazan da ya bir, ya birkaç harf olur (mal sahibinin adının ilk harfleri). Eski Türkler, «tamga»ları daha çok hayvanların sağrılarına vururlardı, hangi tarafa ait olduğu böylece bilinirdi. Bugün de Anadolu’da, kalabalık sürü sahipleri, atların, sığırların sağrılarını mesela kızdırılmış at nalı ile dağlayarak kendilerininkilerinin başkalarının sürülerine karışmasını Önlerler. Bazen de, meselâ keçilerde yapıldığı gibi mal sahibi, hayvanın sol kulağını V biçimi keser. Bu usule çiftlik sahipleri arasında dünyanın her tarafında rastlanır.
Ticaret hayatında da fabrikalar kendilerine bir «ayırıcı alâmet» (alâmet-i fârîka) seçmişler, mallarının üzerine bu alâmeti koymuşlardır.
Kişilere ait markalar, çoğunlukla, adlarla soyadlarının ilk harflerinden meydana gelir. Bu harfler, güzel bir şekilde, birbirine kaynaştırılarak o kimsenin elbiselerine işlenir.
