Klasik Türk şiirinin en büyük temsilcilerin kabul edilen ve 16. yüzyılda yaşamış Ruhi Bağdadi (Bağdatlı Ruhi) hakkında bilgiler.
Ruhi Bağdadi ya da Bağdatlı Ruhi (1548 – 1605)
Klâsik Türk şiirinin en büyük şairlerinden biridir. Asıl adı Osman’dır. Babasının görevle bulunduğu Bağdat’ta doğdu. Onun için «Bağdadî» (Bağdatlı) diye tanınır. İmparatorluğun Asya eyaletlerinde, şehirlerinde çeşitli görevlerle dolaştı; beylerbeylerin maiyetinde bulundu. Sonunda Şam’da öldü.
Ruhî’nin kaside ve gazellerinde alabildiğine karamsar, alaycı bir lirizm görülür. «Ter-kîb-i bend» şeklindeki 136 beyitli şiiri ile ölümsüz bir ün kazanmıştır; bu manzume, 8’er beyitli 17 bentten meydana gelmiştir. Cevrî, Sâmî, Fehîm, Kabûlî, Abdî, Muallim Naci, Leylâ Hanım, Raşit Efendi gibi birçok şairler bu manzumeye nazire yazmışlardır. En ünlü nazire ise Ziya Paşa’nın «terkîb-i bend»idir. Ruhî, bu büyük manzumesinde, konu birliğini korumayı başararak, mistik bir hava içinde, dünya görüşünü söyler; zaman zaman şiir dilinin şahikalarına yükselir.
