Edebiyatta seci ne demektir? Secinin özellikleri, türleri, örnekleri, Seci hakkında bilgi.
Seci; düzyazıda uyak (nesirde kafiye); ayrıca, tümcelerin uyaklı sonları, kumru-güvercin ötüşü anlamına gelen bu Arapça sözcüktür. Özellikle kutsal kitap olan Kuran’ın taşıdığı bir özellik olduğu için ümmet çağı edebiyatlarında izlenmesi gereken bir yazı dikkati sayılmıştır. Nazımda (koşuk) ezberlemeyi kolaylaştırmak, unutulmayı zorlaştırmak, hatırlamaya yol açmak için kullanılan ölçü ve uyak (vezin ve kafiye), sözün yitirilmemesini sağlayan başlıca ses ve uyum öğeleri olmuştur. Kuşkusuz bu etkilerin yararıyla örneğin Homeros’un destanları (İlyada, Odysseia) dört yüzyıl dillerde dolaştıktan sonra belleklerden yazıya geçirilebilmiş, Müslümanların kutsal kitabı Kuran da Hz. Osman dönemine kadar kurca denen hafızların belleklerinde yitirilmeden saklanabilmiştir; çünkü Kuran da, seçili bir düzyazıyladır; kolay bellenir, güç unutulur, hatırlama kolaylıkları taşır. Divan edebiyatı nesrinde (inşa) özel bir dikkat konusu olan seci’nin, o dönemin beğeni ve disiplin ölçülerine göre, çeşitleri de varsayılmıştır.
