Suphi Ziya Özbekkan kimdir? Ülkemizin yetiştirmiş olduğu son dönemdeki en büyük bestecilerden kabul edilen Suphi Ziya Özbekkan hayatı ve besteleri.
Suphi Ziya Özbekkan
Suphi Ziya Özbekkan, (d. 25 Şubat 1887, İstanbul – ö. 19 Temmuz 1966, Ankara), son dönemin, geleneklere bağlı büyük bestecilerinden.
Darülelhan’ın kurucularından besteci Ziya Paşa’nın (1849-1929) oğludur. Ünlü kemençeci Vasil’den ders aldı. Daha sonra Rauf Yekta, Ali Rifat Çağatay, Nevres Bey gibi ünlü kişilerden yararlandı. Hacı Kirami Efendi ve Levon Hancıyan’dan klasik Türk müziği meşk etti. 1911’de Hukuk Mektebi’ ni bitirdikten sonra bir süre bankacı olarak çalıştı. 1930-43 arasında Türkiye’nin Kahire, Roma ve Londra büyükelçiliklerinde ticaret danışmanlığı görevinde bulundu.
Ankara’ya dönünce devlet kurumlarında memurluğunu sürdürdü; 1943-45 arasında Ankara Radyosu’nun müdürlüğünü yaptı. 1952’de devlet memurluğundan emekliye ayrıldıktan sonra 1961’e değin Ankara Radyosu’nda sanat danışmanlığı yaptı ve stajyer sanatçılara üslup dersleri verdi.
Beste yapmaya kırk yaşından sonra başlayan Özbekkan o dönemin popüler bestecilerinin tersine, geleneklerle bağlarını koparmadan, ama tümüyle kişisel bir üslup yaratmayı da başararak yalnızca sözlü yapıtlar besteledi. Altmış yapıtından 40’ı şarkıdır. Ayrıca beste, ağırsemai, yürüksemai, köçekçe, divan, koşma, ilahi, gülbank gibi formlarda da ürün vermiştir.
Başlıca şarkıları arasında “Bahçenizde sümbül olsam, sevdiğiniz bir gül olsam” (kürdilihicazkâr), “Bir gamlı hazanın seherinde ısrara ne hacet yine bülbül” (kürdilihicazkâr), “Dökülmüş zambak gibi” (uşşak), “Gücendi biraz sözlerime, münfail oldu” (uşşak), “Her şey bu zaman evinde nâçâr geçer” (uşşak), “Feryad ediyor bir gül için bülbül-i şeyda” (hüseyni), “Titrer yüreğim her ne zaman yâdıma gelsen” (muhayyer), “Semt-i dildare bu demler güzerin var mı sabâ” (saba), “Dönsek mi bu aşkın şafağından, gitsek mi ekalim-i leyale” (müstear) sayılabilir. “Dün gece ye’s ile kendimden geçtim” dizesiyle başlayan hicaz divanı da önemlidir.
