Türkiye’de Yetiştirilen Hayvanlar Hangileridir? Ülkemizde Hayvancılık Hakkında Bilgi

0
Advertisement

Türkiye’de hangi hayvanlar yetiştirilir? Türkiye’de hayvancılık nasıldır? Küçükbaş, büyükbaş hayvancılık, arıcılık, kümes hayvancılığı, ipekböcekçiliği hakkında bilgi.

1 – KÜÇÜKBAŞ HAYVANCILIK

Türkiye’de en çok küçük baş hayvancılık yaygındır. Bunun temel nedeni Türkiye’nin yer şekilleri ve iklim şartlarının küçük baş hayvancılığı zorunlu kılmasıdır.

Türkiye’nin çok geniş bir bölümünde yaz kuraklığı yaşanır. Bu yüzden yaz devresinde çayır ve ot örtüsü canlılığını kaybeder ve cılızlaşır. Gür ve bol otlu bir ortam isteyen büyük baş hayvanlar için bu durumun elverişli olmadığı açıktır. Bu yüzden bozkırların geniş yer kapladığı yöreler, küçük baş hayvancılığın yoğun olduğu alanlardır.

Küçük baş hayvanlar engebeli arazide, fazla eğimli yamaçlarda bile kolayca yayılır ve küçük otlarla bile karınlarını doyururlar. Türkiye’nin yer şekilleri ve iklim özellikleri nedeniyle koyun, kıl keçisi ve tiftik keçisi yaygın bir biçimde ve çok sayıda üretilir.

adak koyun

Kaynak: pixabay.com

Koyun

Koyun; kısa boylu otların yaygın olduğu bozkırlara uymuş bir hayvandır. Türkiye’de özellikle yarı kurak step alanlarında beslenir. Başlıca türleri kıvırcık, karaman, dağlıç, sakız ve merinostur.

Türkiye’de koyun yetiştiriciliği en çok İç Anadolu ile Doğu Anadolu bölgelerinde yapılır. Bu iki bölgede yetiştirilen koyun sayısı, Türkiye’deki koyun varlığının yarısı kadardır. Türkiye’de koyunculuğun önemli sorunlarından biri, erken kuzu kesiminin yaygın oluşudur.

Advertisement
ankara keçisi

Kaynak: commons.wikimedia.org

Keçi

Keçi; koyuna göre daha dayanıklı olduğundan ve daha kolay beslenebildiginden engebeli alanlarda daha çok yetiştirilir. Yurdumuzda on milyona yakın kıl keçisi vardır. En çok Akdeniz bölgesinde yetiştirilen kıl keçilerinin sayısında giderek azalma gözlenmektedir.

Tiftik keçisinin başlıca yetiştirilme alanı Iç Anadolu’nun kuzey ve batı kenarları ile doğu kenarları ve aşağı Kızılırmak kesiminin batı yakasıdır. Tiftik keçisi sayısında da hızlı bir azalma vardır.

inek

Kaynak: pixabay.com

2 – BÜYÜKBAŞ HAYVANCILIK

Türkiye’nin doğal koşulları, genel olarak büyük baş hayvan üretimine elverişli değildir.

Yurdumuzda büyük baş hayvancılığa en elverişli yerler, Kuzeydoğu Anadolu ile Doğu Karadeniz Bölümü’dür. Yaz sıcaklıklarının pek yüksek olmadığı bu yerler, aynı zamanda Türkiye’nin yeterli yaz yağışı alan yegâne alanlarıdır. Bu nedenle gerek Doğu Karadeniz kıyı kesiminde ve yaylalarında, gerekse Kars-Ardahan platolarında gür otlaklar geniş alanlar kaplar.

Bu iki önemli büyük baş hayvancılık alanı dışında, Türkiye’nin nemli bölgeleri olan Batı Karadeniz ve Marmara’da ver yer sığırcılık yoğunluk kazanmıştır.

tavuk kümesi

Kaynak: pixabay.com

3 – KÜMES HAYVANCILIĞI

Kümes hayvancılığı esas olarak tavuk yetiştirmeye ve yumurta üretimine dayanır. Bunların yanı sıra. hindi, ördek, kaz ve tavşan üretimi de kümes hayvancılığının kapsamına girer.

Advertisement

“Beyaz et” olarak adlandırılan kümes hayvanlarının etinin sağlığa daha yararlı olması, ucuzluğu ve pazarlanmasındaki kolaylık tavukçuluğun çok hızlı gelişmesini ve yaygınlaşmasını sağlamıştır.

Kümes hayvancılığı alanında, yakın zamana kadar küçük aile işletmeleri ya da “köy tavukçuluğu” hâkimdi. Kentleşmenin hızlanmasıyla birlikte et ve yumurta talebi arttı. Bu gün modern tavukçuluk daha çok İstanbul, İzmir, Bursa, Ankara gibi büyük merkezlere yakın yerlerde gelişmiştir.

Ülkemizde sınırlı sayıda da olsa, ördek, kaz ve hindi üretimi de yapılmaktadır. Ayrıca birçok yerde bıldırcın üretim çiftlikleri kurulmuştur.

İpekböcekçiliği

Kaynak: pixabay.com

4 – İPEK BÖCEKÇİLİĞİ

İpek böcekçiliği; ipek böceği yetiştirme ve ondan koza elde etme işidir. Bu kozalardan ipek denilen dokuma ham maddesi elde edilir. İpek böcekçiliği, 19. yüzyılda Avrupa’da tekstil sanayiinin hızla gelişmesi sonucu önemini kaybetti.

5 – ARICILIK

Arıcılık

Kaynak : Pixabay.com

Türkiye, iklim çeşitliliği ve tabiî bitki varlığının zenginliği nedeniyle arıcılığa son derece elverişlidir. Türkiye’de, çiçekli bozkır bitkilerinin geniş alanlar kaplaması, hemen her yerde çeşitli meyve ağaçlarının bulunması ve çam ormanlarının varlığı arıcılara büyük imkânlar sağlamaktadır.

Yatırım giderlerinin fazla olmaması ve arı ürünlerine olan talebin giderek artması nedeniyle, arıcılık yaygınlaşmaktadır. Kişi başına düşen ekilebilir arazinin az olduğu orman içi ve çevresi köylerde arıcılık önemli bir gelir kaynağı olma yolundadır.

Ülkemizde arıcılık bal üretimine yönelik olarak yapılır. Az da olsa arı sütü, polen ve bal mumu üretilir. Ayrıca, arıcılığın bitkisel üretime katkısı büyüktür. Arılar; çiçeklenme zamanı, tozlaşmayı sağlayarak meyve oluşumunu gerçekleştirirler.

Arıcılık, ülkemizde genellikle yan uğraş olarak yapılmaktadır. Bununla birlikte; arıcılığı asıl geçim kaynağı olarak seçenler gün geçtikçe artmaktadır. Bunda, arı ürünlerinin iyi para etmesinin payı büyüktür.

Bu alanda ilk sırayı Ege Bölgesi alır. Burayı, Karadeniz Bölgesi izler. Ülkemizde arıcılık önemli ölçüde gezginci arıcılık biçiminde yapılır. Gezginci arıcılıkta arıcılar; kovanları, hava şartlarının ve bitkilerin durumuna göre bir yerden başka bir yere taşırlar. Bölgeden bölgeye değişen iklim şartları; bölgelere göre bitkilerin değişik zamanlarda çiçek açması, gezginci arıcılığı cazip hale getirmiştir.

Türkiye; kovan sayısı bakımından dünyada ilk sıralarda yer almasına karşın; verim düşüklüğü nedeniyle bal üretiminde alt sıralardadır.

Advertisement


Yorum yapılmamış

Leave A Reply