William Tecumseh Sherman kimdir? Amerikalı general William Tecumseh Sherman’ın biyografisi, hayat hikayesi, eserleri ve askeri kariyeri hakkında bilgiler.
William Tecumseh Sherman; (1820-1891), İç Savaş’taki en büyük Birlik komutanlarından biri olan Amerikalı general. Hızlı ve keskin bir zihne ve güçlü bir kişiliğe sahip olan Sherman, savaşı geniş stratejik terimlerle gördü ve savaşın sosyal, politik ve ekonomik yönlerini çoğu askerden daha net bir şekilde kavradı.
Sherman, 8 Şubat 1820’de Lancaster, Ohio’da doğdu. Tecumseh olarak adlandırıldı çünkü babası bu isimdeki Shawnee Kızılderili şefine hayran kaldı. Dokuz yaşında, babasının ölümünden sonra ulusal siyasette aktif olan Thomas Ewing tarafından evlat edinildi. Üvey annesi, adının başına “William” yazılması konusunda ısrar etti. Sherman, üvey babasının etkisiyle ABD Askeri Akademisine atandı. 1840’ta 42 kişilik bir sınıfta altıncı olarak mezun oldu ve mühendislik, retorik, zihinsel felsefe ve kusurlarda en yüksek sırada yer aldı.
William Tecumseh Sherman (Kaynak: wikipedia.org)
Erken kariyer.
1 Temmuz 1840’ta 3d Topçu’da 2d teğmen olarak görevlendirilen Sherman, Florida’da görev yaptı ve 1. teğmen olarak Picolata’da küçük bir müfrezeye komuta etti. 1842’de SC, Fort Moultrie’ye transfer olan Sherman, sosyal hayatın büyüsüne kapılmış Charleston’da dört mutlu yıl geçirdi. Meksika Savaşı’nda Kaliforniya’da görev yaptı ve hiçbir çatışma görmedi. 1850’de üvey babasının içişleri bakanı olarak görev yaptığı Washington DC’ye döndü ve üvey kız kardeşi Ellen Boyle Ewing ile evlendi.
Komiserlik departmanında bir yüzbaşı olarak Sherman, St. Louis, Mo. ve New Orleans, La. , 1853. Daha sonra San Francisco’daki Lucas, Turner & Co.’nun St. Başarısız bir şekilde orduya geri dönmeye çalıştı ve ailesine ait gayrimenkulleri yönetmek için Kansas’a gitti. 1858-1859’da Leavenworth’ta avukat olarak kısa bir kaçamak yapmayı denedi, ancak kızıl saçı ve sakalıyla uyumlu öfke tarafından çabucak ihanete uğradı. İki ordu arkadaşı Pierre GP Beauregard ve Braxton Bragg’ın yardımıyla, Alexandria, La’daki devlet askeri akademisinin müfettişi olarak atanmasını sağladı.
Kendini öğrencilerine adamış hoşgörülü bir öğretmen olan Sherman, İç Savaş sırasında onu Batı ordularının idolü yapan o ataerkil çizgisini ortaya çıkarmaya başladı. Ayrılığın Güney’i kasıp kavurmasını dehşet içinde izledi ve Louisiana Ocak 1861’de Birlik’ten ayrıldığında, Sherman gerçekten sevdiği tek işten istifa etti, Güney’in felakete sürüklendiğini tahmin etti ve kızına “erkekler kör ve deli.” Başkan Abraham Lincoln, Louisiana’daki durumla ilgili tavsiyesini ciddiye almadığında sinirlenen Sherman, Fifth Street Railroad’un başkanı olarak savaşın dışında kalmaya karar vererek St. Louis’e gitti.
İç Savaş Hizmeti.
Sherman, Nisan 1861’de Konfederasyon’un Fort Sumter’a ateş açmasıyla şiddetle uyandı. Başkan Lincoln’ün üç aylık hizmet için 75.000 gönüllü çağrısını çaresiz bir acil durumla önemsiz olarak gördü. Ordu, eğitimli subaylara ulaşıyordu ve Sherman, albay olarak bir komisyonu kabul etti.
First Battle of Bull Run’da (Manassas) bir tugay komutanıydı. Birlik birliklerinin paniğe kapılmasıyla sonuçlanan bu karışık eylem, Sherman’ın ilk savaş deneyimiydi ve onu bağımsız bir komutanın sorumluluğunda bir birim olduğuna ikna etti.
Ancak Lincoln, Sherman’ın dava sorumluluğundan muaf tutulması talebini görmezden geldi. Sherman’ı tuğgeneralliğe terfi ettirdi ve onu, savaşın ilk çatışmasında Fort Sumter’ı savunan General Robert Anderson ile bir komutayı paylaşması için Kentucky’ye gönderdi.
Burada Sherman gergindi ve kafası karışmıştı. Kuvvetlerinin üstün Konfederasyon gücü tarafından ezilmek üzere olduğu yanılgısı altında acı çekti. Çevresindekileri o kadar sinirlendirdi ki Cincinnati Reklamı onun deli olduğuna dair bir haber yayınladı. Ona “Çılgın” Sherman deniyordu ve ordu kariyeri sona ermiş gibiydi. Ancak St. Louis’de komutan olan General Henry W. Halleck, Sherman’ın askeri planlamadaki özel yeteneğini fark etti ve ona bir şans daha verdi. Sherman, General Ulysses S. Grant’in 1862’nin başlarında Forts Henry ve Donelson’a karşı yürüttüğü kampanyanın planları üzerinde çalıştı. Grant’e olan hayranlığı, sadık bir arkadaşlığa dönüştü.
Grant yönetiminde Sherman, Shiloh Savaşı’nda (6-7 Nisan 1862) zekice komuta etti. Grant, savaşı yürütme tarzına yönelik eleştirilerden dolayı çaresizlik içinde Ordudan ayrılmaktan bahsettiğinde, Sherman arkadaşını bir servet dönüşü beklemeye ikna edebildi.
1 Mayıs 1862’den itibaren tümgeneralliğe terfi eden Sherman, Grant komutasındaki Vicksburg’un kuşatılması ve ele geçirilmesine yol açan kampanyada önemli bir rol oynadı. Sherman, 32.000 kişilik bir keşif gezisiyle Chickasaw Bluffs’ta bocaladığında (27-29 Aralık 1862) bu kampanyada başarısızlıkla başladı. Fort Hindman, Ark.’ın ele geçirilmesinde (4-12 Ocak 1863) General John A. McClemand ile işbirliği yaptı ve ardından seride Grant için 15. Kolordu’ya (4 Ocak-29 Ekim 1863) komuta etti. 4 Temmuz 1863’te Vicksburg’un başarısızlığına neden olan çarpışmaların sayısı. Savaşın ilerleyen saatlerinde Sherman kendi ordularına ülke dışında yaşamayı öğretti.
Sherman, Tennessee Departmanı’nın komutanı olarak Grant’in yerini aldı. Daha sonra, Chattanooga kampanyasında Grant’e katılan Sherman, şiddetli saldırılara karşı kanadı tutarken General George H. Thomas, Missionary Ridge’de zafere ulaştı (24-25 Kasım 1863). Sherman, orada kuşatılmış olan General Ambrose E. Burnside’ı olası bir felaketten kurtarmak için zorunlu yürüyüşlerle birliklerini tam zamanında Knoxville’e itti (3-4 Aralık 1863).
Georgia ve Carolinas’ta.
Grant, Mart 1864’te tüm Birlik ordularının komutanı olduğunda, Sherman, Grant’in Virginia’daki yolculuğuna paralel bir kampanya düzenleyerek Güney’de komuta etmekle görevlendirildi. Yaklaşık 99.000 adamla Sherman, 7 Mayıs’ta Chattanooga’dan yola çıktı ve 2 Eylül’de adamları, bir kuşatmanın ardından Derin Güney’in kilit şehri Atlanta’yı işgal etti. Bu kampanyada Sherman’ın stratejik becerisi iyi sergilendi. Birkaç büyük muharebeye girdi, ancak defalarca düşmanını alt etmek için manevra yaptı.
Atlanta’dan Sherman, 62.000 erkeği Georgia’nın göbeğinden geçerek kırsal bölgeyi kasıp kavuran geniş bir şerit halinde yöneterek, Denize doğru (16 Kasım-22 Aralık) korkunç Yürüyüşünü yürüttü. “Gürcistan’ı ağlatabilirim,” dedi ve bu yürüyüşün psikolojik etkisi Güney’i harap etti.
Sherman’ın ordusu Savannah’a girdiğinde, Lincoln’e telgraf çekti: “Size bir Noel hediyesi olarak, 150 ağır top, bol cephane ve 25.000 balya pamukla birlikte Savannah şehrini sunmak için yalvarıyorum.” 15 Ocak 1865’te Kongre, “zafer yürüyüşü” için Sherman’a teşekkürlerini sundu.
Şubat 1865’te Sherman, Grant’in Virginia’daki güçleriyle savaşı sona erdirecek bir kavşağı hedefleyerek Carolinas üzerinden kuzeye yöneldi. General Joseph E. Johnston liderliğindeki Konfederasyonlar yalnızca sembolik bir direniş sunabilirdi. Son savaş 19-21 Mart tarihlerinde Bentonville, NC’de yapıldı. General Robert E. Lee, 9 Nisan’da Virginia’da Grant’e teslim olduğunda, Johnston’ın durumu umutsuzdu. Sherman, 26 Nisan’da NC, Durham yakınlarında teslim olmasını kabul etti. Sherman, sunduğu şartların cömertliği nedeniyle sert bir şekilde eleştirildi.
Savaş Sonrası Yıllar.
1865’ten 1869’a kadar Mississippi’nin askeri tümenine komuta eden Sherman, korgeneralliğe (1866) ve orgeneralliğe (1869) terfi etti. Grant, 1869’da cumhurbaşkanı olarak göreve başladığında, Sherman, 14 yıl boyunca elinde tuttuğu bir görev olan ordunun başkomutanı oldu.
Sherman, halkla ilişkiler konusundaki geniş ve olumlu görüşleriyle tanınan popüler bir figür olarak kaldı. Özellikle gazi toplantılarında konuşmacı olarak çok rağbet görüyordu.
Periyodik olarak, Sherman’ı başkan adayı olarak seçmek için bir talep patlama başladı. 1884’teki Cumhuriyetçi ulusal kongresinden böyle bir çağrıya yanıt olarak verdiği telgraf, kısa ve açık sözlü ifadenin klasik bir örneğiydi: “Aday gösterilirsem kabul etmeyeceğim ve seçilirse görev yapmayacağım.” Sherman, Anılarını 1875’te yayınladı. 14 Şubat 1891’de New York’ta öldü.
