Zaman her şeyin ilacıdır konusu hakkında güzel bir yazı /kompozisyon örneği. Zaman ile ilgili kompozisyonlar, yazılar.
Kaynak: pixabay.com
Zaman Her şeyin İlacıdır
Hayat durağan değildir. Sabit de değildir. Her zaman inişli çıkışlı bir grafik çizen ama asla donmayan yerinde saymayan bir gerçekliktir. Bu dünya üzerinde nefes alan her insanoğlunun iyi zamanları olduğu gibi kötü zamanları da olacaktır. Bu dünyada en mutlu en mesut hayatı süren kişilerin bile hayatlarında mutlaka hayatın akışının kötü gittiği dönemler olmuştur. Bu dünyanın en normal gerçeklerinden birisidir.
Kötü ve zor zamanlarda insanlar ne yapacaklarını bilemez ve bundan sonra hiç mutlu olamayacaklarını düşünebilirler. Ağır depresyonlara dahi girebilirler. Ancak mutlaka ama mutlaka bu kötü zamanların biteceği bir gün muhakkak gelecektir. Gecenin en karanlık anını dahi yaşasanız güneşin yeniden doğuşuna asla engel olamayacaksınız. Hayatınızın güneşi yavaş yavaş batsa dahi siz ne yaparsanız yapın o güneş tekrar tekrar doğacaktır. Hem de kaç kere…
Bu tarz durumlarda olayın akışını zaman bırakmak en güzelidir. Yapabileceğiniz bir şey varsa tabii ki yapın ancak örnek vermek gerekirse bir ayrılığın bir maddi çöküntünün tamirini zamana bırakın. Hayat üzülmeye değmeyecek kadar kısa ve tadına doyulamayacak kadar da uzundur.
Atasözlerine dahi girmiş olan zamanın en büyük iyileştirici oluşu ile ilgili binlerce yazar, düşünür, felsefeci v.b. zamanın en büyük yara iyileştirici konusunda yüzlerce yıllık tecrübelere de dayanarak hep hayattaki yaraların zamana salınıvermesi konusunda akıl vermişlerdir.
Zor zamanlardan geçerken sizde benim gibi tarih kitapları ya da biyografi okuyun. Ansiklopedilerin kalın sayfaları içerisinde yer alan olayları incelediğinizde kötü olayların zamanla atıldığı ve sadece tarih sayfalarına gömüldüğünü göreceksiniz.
Kendinizi sevin, kendinize zaman verin. Çaresi olmayan hiçbir şeyin olmadığını göreceksiniz. Zaman bu tarz konularda en yakın dostunuz olarak hep yanınızda bekleyecektir.
***Bu yazı nkfu.com için özel yazdırılmıştır. Kopyalanması, link verilse dahi başka bir web sitesi ya da elektronik mecra üzerinde yayınlanması yasaktır
ZAMAN ve BİZ
İlkokulda iken öğretmenimizin verdiği öğütler çoğunlukla şöyle biterdi: «Yavrularım, zamanınızı değerlendirin, onu boş geçirmeyin, her işinizi zamanında yapın.»
«Nedir bu sözler? Öğretmenimiz bizden ne istiyor?» gibi sorular beliriyordu kafamda. «Zaman ne gibi bir-şey acaba? Elmaya mı, ata mı, eve mi benziyor?» diye düşünürdüm. Çünkü o yaşlarda düşünülen şeyi anlamak, onu bir maddeye benzetmekle mümkün oluyordu. Her önüme gelene soruyordum: «Zaman Nedir?»
Bana ilk inandırıcı karşılığı dedem verdi: «Oğlum, zaman altın bir teşbihtir. Her tanesini değerlendirerek çekmek gerekir.» O zaman biraz anladım. Demek, zaman bir altın tesbihe benziyordu. Bu tesbihi, değerini bilerek çekmeliydik.
Aradan yıllar geçti ve ben şimdi 21 yaşındayım. Bu yaşa gelen bir insanın düşünmesi, düşünce şekli, haliyle değişiyor. Bu kez kendi kendime sordum: «Zaman Nedir?» diye. Sorumun karşılığını bana, Jean Paul Sartre verdi: «Zaman, kaybedildikçe değeri karesi kadar artan bir kavramdır.»
Şimdi 21 yaşındayım. Bir şeyler öğrendim, bir şeyler biliyorum. Fakat bunlar yeterli değil. Daha pek çok şey öğrenmeye, pek çok şey bilmeye ihtiyacım var. Bunlar da zamanla olacağına göre, zamanımı gram gram harcayıp, çığ gibi ürün almaya bakmalıyım. Yani zamana karşı cimri, bilgiye karşı aç olmalı, doymak bilmemeliyim. Ancak bu şekilde yaparsam dünyaya gelişimin bir değeri ve bir anlamı olabilir.
