Alpin çayırları olarak da isimlendirilen Yüksek Dağ Çayırları ile ilgili olarak genel bilgilerin kısaca verildiği yazımız.
Belirli bir yükseltiden sonra sıcaklık koşulları, odunsu ve ağaç türü bitkilerin yetişmesine imkân vermez.
Ormanın üst sınırı olarak bilinen bu yükselti, ülkemizde ortalama 2000 m civarındadır. Bu yükseltiden sonra kuraklığa ve düşük sıcaklıklara dayanıklı bitkilerden oluşan dağ çayırları (alpin çayırlar) kuşağı başlar. Dağ çayırları her zaman yeşilliğini korur ve yılın önemli bir bölümünde kar altında kalır.
Karadeniz Bölgesi’nde dağ çayırları kuşağı, Doğu Karadeniz Dağları başta olmak üzere, Bolu, İlgaz ve Aladağlar’da yaygındır. Doğu Karadeniz Bölümü’ndeki alpin çayırlar, oluşan sisler sayesinde yaz boyunca yeşil ve nemli kalır.
Doğu Anadolu’da karasallık ve yükselti nedeniyle dağ çayırları yaygındır. Ayrıca yazı serin ve nispeten yağışlı geçen Kuzeydoğu Anadolu’da sarıçam ormanlarının tahribi sonucu oluşmuş step bitkileri ve uzun boylu çayırlar yer almaktadır.
Dağ çayırlarının Toroslar’daki sınırı enlemin de etkisiyle birkaç yüz metre daha yüksekte başlar. Özellikle gür dağ çayırlarıyla kaplı Bolkarlar ve Aladağlar, önemli yayla ve göçebe hayvancılık alanlarıdır.
Ege Bölgesi’nde dağ çayırlarına rastlanmaz. Bunun yerine, orman ve makilerin tahrip edildiği yerlerde ot ve çayırlar bulunur.
İç Anadolu’da önemli yükseltiler olmadığından (Hasandağı ve Erciyes dışında) dağ çayırlarına pek rastlanmaz.
