Ockham (Occam’ın) usturası nedir, ne demektir? Ockham (Occam’ın) usturası özellikleri nelerdir, tarihçesi, hakkında bilgi.
Ockham (Occam) Usturası
Ockham (Occam) Usturası; non sunt multiplicanda entia praeter necessitatem “(şeyler) zorunlu olduğundan fazla çoğaltılmamalıdır” ilkesine verilen addır. Varlık konusunda bir yalınlık ve tutumluluk ilkesidir. Ortaçağ skolastik filozofu Ockham’lı William tarafından sıkça ve katı bir biçimde uygulandığı için felsefe tarihinde bu adla anılmıştır.
Ockham’lı William’dan önce Fransız Dominiken ilahiyatçı ve düşünür Saint-Pourçain’li Durand bu ilkeye dayanarak soyutlama nesnelerinin, Aristoteles‘in sözünü ettiği bilgi türleri, etkin bir zihin ya da eğilim gibi gerçek nesnelerden elde edilen kavrayışlar olduğunu söyledi ve hepsini reddetti. Bilimde de 14. yüzyıl Fransız fizikçisi Nicole d’Oresme bu ilkeyi kullandı. Galileo aynı ilkeden yararlanarak gök cisimleriyle ilgili en yalın varsayımı savundu. Daha sonra birçok bilim adamı benzer biçimde yalınlaştırıcı yasa ve ilkeleri dile getirdiler.
Ockham ise bu ilkeyi en yaygın biçimde kullanan düşünür oldu..Örneğin, bağlantıların, nesnelerdeki temellerinden öte varlıklar olmadığını, nedenselliğin yalnızca düzenli bir art ardalık olduğunu, hareketin bir nesnenin yalnızca başka bir yerde görünmesi olduğunu söyleyerek bütün bunların varlığını reddetti. Yaradanın zihnindeki düşünceleri de yadsıyarak bunların yaratıkların kendilerinden başka şeyler olmadığını ileri sürdü. Ockham’ın usturası olarak bilinen ilke modern mantık kuramlarında da kullanılmıştır.
