Afet Ilgaz kimdir ve ne yapmıştır? Afet Ilgaz hayatı, biyografisi, eserleri ve edebi kariyeri hakkında bilgi.
Afet Ilgaz
Afet Ilgaz; 1968’e değin afet Muhteremoğlu, eö Çırakman (d. 2 Ocak 1937, Ezine – ö. 16 Ocak 2015, İstanbul), romancı ve öykü yazarıdır. Yapıtlarında hem kent, hem de kırsal kesim yaşamından kesitler vermiş, bireylerin, çevreleriyle uyumsuzluğundan kaynaklanan sorunları dile getirmiştir.
Çapa Eğitim Enstitüsü Türkçe Bölümü’nü bitirdi (1956). İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’nde Felsefe ve Klasik Filoloji bölümlerinde okudu. İzmit ve İstanbul’da Türkçe öğretmenliği yaptı. İlk öykülerini İstanbul dergisinde yayımladı. Eşiktekiler (1960) adlı ilk romanıyla Yeni İstanbul gazetesinin koyduğu Törehan Ödülü’nü (1959), Başörtülüler (1964) adlı romanıyla da 1965 TDK Roman Ödülü’nü kazandı. Türk Dili, Varlık, Yansıma gibi dergilerde de öyküleri yayımlanan Afet Ilgaz Bedriye (1963), Toprak (1968; yb Toprak İnsanları, 1971), Halk Hikâyeleri (1972) ve Çeribaşı Aptullah’la İdamlık İsmail (1974) gibi öykü kitaplarında köy kökenli insanların kentlileşme sürecinde karşılaştıkları sorunlara eğildi. Aşamalar (1977), Sendika (1987), Bir Feministin Doğruya Yakın Portresi (1987) adlı romanlarında ve Ölü Bir Kadın Yazar (1983) adlı öykü kitabında ise kadın sorunlarım ve siyasal çalkantıları konu edindi. Annem Annem (1972, 1980), Değişen Sevgiler (1976), Çocuklarda Savaştı (1979, 1981) gibi çocuk romanları yazdı, gezi notlarını İtalya Mektupları (1962) adı altında topladı. İtalyancadan öykü çevirileri de (En Güzel İtalyan Hikâyeleri, 1962) yaptı.
Diğer eserleri: Menekşelendi Sular (1997), Ermiş (2000), İbnü’l-Vakt (2000), Kazdağı Öyküleri (2000), Ateş Denizinde Yol Alan Gemi (2001), İkindi Güneşi (2003), Vahiy Sürecinde Kadın (2004), Statükocu Dana (2005), Yarım Kalan “Devrim” (2009), 11 Zabit 11 Subay (2009), Sorgu ve Derviş (2010)
