Ahlaki Nihilizm nedir? Ahlaki Nihilizm kavramı felsefede ne anlama gelir? Hata teorisi nedir? Neyi ileri sürer? Detaylar ve açıklamaları nasıldır?
Ahlaki nihilizm, etik iddiaların genellikle yanlış olduğu meta-etik görüşüdür. Nesnel ahlaki gerçekler veya doğru önermeler olmadığını, hiçbir şeyin ahlaki olarak iyi, kötü, yanlış, doğru vb. olmadığını, çünkü ahlaki gerçeklerin olmadığını (örneğin, ahlaki bir nihilist, cinayetin yanlış olmadığını söylerdi, ancak ne de doğru).
Ahlaki ifadelerin nesnel olmayan bir anlamda doğru veya yanlış olmasına izin veren, ancak ahlaki ifadelere herhangi bir statik doğruluk değeri atamayan etik öznelcilik ve ahlaki görecilikten farklıdır. Ahlaki nihilizm eleştirileri, esas olarak, pozitif ahlaki gerçeklerin olduğunu iddia eden etik natüralizm ve etik natüralizm-olmayan gibi ahlaki gerçekçi doktrinlerden gelir. Bir şekilde metafizik nihilizm doktrini ile ilişkilidir.
Niccolo Machiavelli‘nin felsefesi bazen Ahlaki Nihilizmin bir modeli olarak sunulur, ancak bu, ahlaki sorularda çok sessiz kaldığı ve her halükarda, tüm zamanının etik teorilerine bir alternatif sunduğundan, bu oldukça sorgulanabilir.
Hata Teorisi
Hata Teorisi, Bilişselcilik (ahlaki dilin doğruluk iddialarından oluştuğu inancı) ile Ahlaki Nihilizmi (ahlaki gerçeklerin olmadığı inancı) birleştiren bir Ahlaki Nihilizm biçimidir. Sıradan ahlaki düşünce ve söylemin derin ve yaygın bir hataya bağlı olduğu ve tüm ahlaki iddiaların yanlış ontolojik iddialarda bulunduğu görüşüdür.
Hata Teorisi, (i) tüm ahlaki iddiaların yanlış olduğu, (ii) tüm ahlaki iddiaların yanlış olduğuna inanmak için nedenimiz olduğu ve (iii) haklı olmadığımız için herhangi bir ahlaki iddianın doğru olduğunu bilmediğimizi savunur. reddetmek için nedenimiz olan herhangi bir iddiaya inanmakla, bu nedenle herhangi bir ahlaki iddiaya inanmakta haklı değiliz.
Yanlış Küresel Teori Teorisi, gerçekte var olmayan belirli ahlaki gerçeklerin olduğunu iddia ettikleri için ahlaki inançların ve iddiaların yanlış olduğunu iddia eder. Varsayım başarısızlığı formu, ahlaki inançların ve iddiaların doğru olmadığını çünkü ne doğru ne de yanlış olduklarını ileri sürer (yani, ahlaki inançlar ve iddialar, var olmayan ahlaki gerçeklerin varlığını varsayar).
Ahlaki hatanın en ünlü teorisyeni, 1977 tarihli “Etik: Doğru ve Yanlışı İcat Etmek” adlı kitabında meta-etik görüşü savunan J. L. Mackie’dir (1917 – 1981). Mackie, ahlaki iddiaların motivasyonel içselciliği (bir bireyin ahlaki olarak zorunlu olduğunu düşündükleri bir eylemi gerçekleştirmek için bir motivasyona sahip olduğu fikri) ima ettiğini savunuyor ki bu yanlıştır ve bu nedenle tüm ahlaki iddialar da öyledir. Ayrıca ahlaki iddiaların mutlaka karşılık gelen bir “sebep iddiası” içerdiğini iddia eder (örneğin, “bebekleri öldürmek yanlışsa” doğruysa, o zaman herkesin bebekleri öldürmemek için bir nedeni vardır), ancak bu, tüm gerçeği gören bir psikopat tarafından çürütülür. bebekleri öldürmek için sebepler vardır ve olmaması için bir sebep yoktur, bu nedenle tüm ahlaki iddialar yanlıştır.
