Tarihi Beyazıt kulesi hakkında bilgi ve Beyazıt Kulesi tarihçesi.
İstanbul’da, Beyazıt’ta, Üniversite bahçesinin içinde eski bir yangın kulesidir. Kule ilk yapıldığı tarihten itibaren şehirde çıkan yangınları gözetleme vazifesi görmüştür. Ortaçağ İstanbul’unu süsleyen diğer kuleler gibi aynı zamanda tarihi bir anıttır.
Eskiden İstanbul’da Yeniçeri teşkilatına dahil olarak itfaiye görevi görmek üzere, Tulumbacılar Bölüğü kurulmuştu. Bu arada, Süleymaniye Camisi yakınlarındaki Ağakapısı’nın bahçesine ahşaptan bir yangın gözetleme köşkü yapıldı. Kulenin gözetleme yerinde nöbet tutan tulumbacılar, İstanbul’un her hangi bir semtinde yangın başlangıcı görünce, kule ağasına bildirirlerdi. Nöbetçinin verdiği bu haber üzerine kule ağası, yangın Üsküdar tarafında ise Üsküdar’da İcadiye Tepesi’ndeki nöbetçiye işaretle haber verirdi. Bu işaret gündüzleri bayrakla, geceleri de ışıkla olurdu. Yangın İstanbul yönünde ise kuleye sepetler asılırdı. Kulelerde yangın gözetleyenlere de “Köşklü” denirdi.
Yanan Yangın Kulesi
Ağakapısı’ndaki ahşap yangın kulesi, birçok kereler yandı ve yeniden yapıldı. II. Mahmut 1826 yılında Yeniçeri ocağını kaldırdı, Ağakapısı’nı da “Bab-ı Meşihat” haline getirdi. Bugünkü Beyazıt Kulesi’nin ilk şekli olan yangın kulesi de o zaman gene II. Mahmut’un emriyle, Serasker Ağa Hüseyin Paşa tarafından yaptırıldı.
Ahşap olan bu kule, ocakları kaldırılan Yeniçeriler tarafından yakıldı. Bundan sonra Ağa Hüseyin Paşa tarafından o devrin mimarlık özelliklerini taşıyan kagir bir kule yaptırıldı. Kulenin kitabesi hattat Yesarizade Mustafa İzzet Efendi tarafından yazılmıştır. Kule, 1849’da değiştirildi, bekçilerin gözetleme yerinin üst kısmı tahtadan olduğu için kagire çevrildi. Bu değişiklik sırasında, yangın gözetleme vazifesi Süleymaniye Camisinin minarelerinden birinde görülmüştür.
Kulenin yüksekliği 85 metredir, 180 basamakla çıkılır. Şehrin hemen hemen her semtinden görülen Beyazıt Kulesi gerek yükseklik gerekse mimarlık bakımından İstanbul’un ilgi çekici eserleri arasında yer almaktadır.
