Hugh Walpole kimdir? İngiliz romancı Hugh Walpole biyografisi, yaşam öyküsü, eserleri ve romanları hakkında bilgiler.
Kaynak : wikipedia.org
Hugh Walpole; İngiliz romancı: b. Auckland, Yeni Zelanda, 13 Mart 1884; d. İngiltere, Keswick yakınlarında, 1 Haziran 1941. Bir Anglikan rahibi olan babası, 1910’da Edinburgh piskoposu olmadan önce İngiltere, Yeni Zelanda ve Amerika Birleşik Devletleri’nde çeşitli görevlerde bulundu. Hugh, Cambridge’deki Emmanuel Koleji’nde eğitim gördü ve meslekten ayrılmayı denedi. 1909’da yazar olmaya karar vermeden önce misyon çalışması ve öğretmenlik yaptı. Enerjik bir şekilde romanlar yazdı, Londra’da tam bir sosyal hayat yaşadı ve özellikle “Elizabeth” (Elizabeth Mary Beau-champ, daha sonra Kontes von Arnim ve Kontes Russell) olmak üzere coşkuyla arkadaşlar topladı. , Henry James ve Arnold Bennett. Birinci Dünya Savaşı sırasında Rus Ordusunda tıbbi bir emir subayı olarak görev yaptı ve İngiliz-Rus propagandasının şefi olarak görev yaparken Petrograd’da (Leningrad) 1917 devrimini gördü.
Savaştan sonra (1919) Amerika Birleşik Devletleri’ndeki birçok başarılı konferans turunun ilkini gerçekleştirdi ve daha sonra geniş çapta seyahat etti. 1934’ten 1936’ya kadar Hollywood’da şu senaryolar üzerinde çalıştı: David Copperfield , Küçük Lord Fauntleroy ve Kim. Walpole doymak bilmez bir şekilde kitaplar, el yazmaları ve resimler topladı, bireylere cömert yardımlarda bulundu ve Kitap Cemiyeti ve Kitapçılar Cemiyeti’ne çok zaman ayırdı. 1937’de şövalye oldu.
Hugh Walpole, yaşamı boyunca geniş bir popüler ün kazandı. Kolaylıkla 42 roman, deneme, otobiyografi ve eleştiri yazdı. Eleştirmenler çoğu zaman sadece işine daha az olmuştur. Örneğin, gerilim ve gerilim, öğretmenlerle ilgili gerçekçi öyküsü olan Bay Perrin ve Bay Traill’i (1911) hâlâ fazlasıyla okunabilir kılıyor. Karanlık Orman (1916) ve Gizli Şehir (1919) gibi hafife alınan romanlar, yeni sahnelere ve mizaçlara yanıt vermede sanatsal olarak neler başarabileceğini gösteriyor. Katedral (1922), Anthony Trollope’un etkisini gösteren bir din adamı çalışmasında anlatı amacı ve sembolizm gücüne sahiptir. Walpole’un görkemli bir şekilde yazma arzusu, coşkulu romantizm duygusu ve Cumberland manzarasına duyduğu sevgiyle birleşince, son derece renkli bir 18. yüzyıl romanı olan Rogue Herries’i (1930) ortaya çıkardı.
Walpole’a bir öykücü olarak iyi bir giriş, en canlı olanı Roman Fountain (1940) olan otobiyografik yazılarıyla sağlanır. Bunlar zekice edebidir ve onun hikaye anlatma konusundaki üstün yeteneğinin altında yatan kişisel gerilimlerden bir şeyler açığa çıkarır.
