Peygamber efendimiz Hz. Muhammed (s.a.v)’in sabrı ve kararlılığı ile ilgili bilgi ve örnek bir olayın yer aldığı yazımız.
Hz. Muhammed’in Sabrı ve Kararlılığı
Hz. Muhammed (sav.), peygamberlik vazifesini tebliğe başladıktan sonra, en çok hakarete, baskılara uğrayanlardan olmuştu. En yakın akrabaları ona düşmanlık ediyor, taşlıyor, üzerine kötü şeyleri atıyorlar,! yolunu kesiyor sözlü hakaretlerde bulunuyorlardı. Taif’te uğradıkları saldırılar karşısında onlara bedduada bulunmamıştı. Aksine dua ve sabırla karşılamıştır.
Uğradığı felaketler karşısında sabırlı olmuş ve etrafındakilere, ümmetine daima sabrı tavsiye etmiştir. Bir sözünde “Güçlü olan güreşte rakibini yenen kişi değildir. Fırsat eline düştüğü halde düşmanını affeden kişidir.” diye buyurmuşlardır. Mekkeli müşriklerin bütün tuzak, öfke, saldırı ve tehditleri karşısında aslâ ümitsizliğe düşmemiştir. Daima kararlı ve azimli olmuştur. Efendimizin endişesi kendisi ile alakalı değildi. O, kendisinden ziyade ümmetini yani Müslümanları düşünüyordu.
Herkese sabrı tavsiye ederdi. Hastalıkta, yokluk anlarında, zor durumlarda sabrın en büyük destek ve silah olduğunu söylemiştir. Çünkü kendisi de yetim büyümüş ama sabretmesini bilmiştir. On üç yıl Mekke’de İslam’ı tebliğ ederken, kendisine ve arkadaşlarına karşı yapılan kötü muamele ve işkencelere rağmen sabretmiştir.
