İcazet ne demektir? İcazetin anlamı, nasıl alınır, hukukta ve Osmanlı hukukunda icazet kavramı, hakkında bilgi.
İcazet
İcazet, üçüncü kişinin ya da ilgili işleme taraf olan kimsenin iradesinin eklenmesiyle geçerlik kazanan işlemlerde sonradan alman onaydır. Bazı durumlarda borç altına girme yeteneği yasal olarak bulunmayan sezgin kişilerin borçlanmasına yol açan işlemler, yasal temsilcilerinin icazet vermesiyle geçerlilik kazanır. Ergin olmayan sezgin kişilerin borçlandırıcı işlemleri yasal temsilcilerinin icazet vermesine kadar askıda sayılır. Bu nedenle bu gibi işlemlere öğretide “topal işlemler” adı da verilir. Yasal temsilcinin icazet vermemesi durumunda, söz konusu işlem kesin olarak geçersiz olur.
Bir kimsenin temsil yetkisi olmadan başkası adına ve hesabına yaptığı bir işlem de ancak adına işlem yapılan kimsenin icazet vermesiyle geçerlik kazanır. Bunun gibi hata, hile ve korkutma sonucunda iradesi bozulan kişi de, icazet vermek yoluyla bozuk iradeye dayalı sözleşmeyi sağlıklı ve geçerli bir sözleşme durumuna getirebilir. İcazet kavramı Osmanlı hukukunda da vardı. Bir kimsenin, izni olmadan kendi adına yapılmış bir işlemi sonradan onaylaması anlamına gelen “icazet-i lâhika” Mecelle’nin 1453. maddesinde düzenlenmişti.
