Il Trittico (Üçlü) Operası kim tarafından hangi tarihte yazılmış, bestelenmiştir? Il Trittico Operasının konusu, özeti, hakkında bilgi.
İL TRİTTİCO (ÜÇLÜ)
Puccini 1910 yılında opera sanatında görülmemiş bir yenilik yapmak eğilimine kapılmış, aynı gecede artarda oynamak üzere üç küçük opera bestelemeyi kararlaştırmıştır. Bu üç güzel eserin oynanış dizisi şöyledir: «İl Tabarro – Pelerin», «Suor Angelica» ve «Gianni Schicchi». Her üç kısa opera ilk defa 1918 yılında New York’ta sahneye konmuştur.
İL TABARRO (Pelerin)
Bir perdelik opera.
Metin: Giuseppe Adami.
Bestecisi:Giacomo Puccini
Türkiye’de ilk oynanış: 1958 Ankara.
Başlıca kişiler:
Michele (Bariton), Luigi (Tenor), Tina (Tenor), Talpa (Bariton), Giorgetta (Soprano), Frugola (Mezzosoprano).
Konunun geçtiği çağ ve yer: 1910 yıllarında Paris.
Konusu:
Saine nehri kıyısında demirli yük mavnası kaptanı Michele karısı Giorgetta’nm kendisine karşı aldırmazlığından kuşkulanmakta, başkasını sevdiğini sanmaktadır. Gerçekten de kadın hamal Luigi ile sevişmekte, mavna yaşamından bıkmış bulunmaktadır Paris civarında bir ev özlemekte, kent içinde yaşamayı, gezmeyi, eğlenmeyi istemektedir. Luigi ise artık sevdiği kadını bir başkasıyla paylaşmaya razı olmamakta, kadından kendisine gelmesini istemektedir. O gece yine onunla buluşacak, kadın kocasının uyuduğunu bir kibrit işaretiyle belirtecektir. Gece olmuş, Michele güverteye oturarak karısının tutumunu düşünmeye koyulmuştur. Piposunu yakmak üzere kibritini ateşlediğinde güverteye biri atlar. Kaptan adamı yakalar, karısının âşığıdır atlayan. Onun Luigi olduğunu görür, itiraf ettirmek için boğazına sarılır, delikanlı ölmüştür. Cesedi peleriniyle örterken Giorgetta gelir, Michele’ye kendisini pelerini altına alıp sevmesini söyler Kaptan pelerinini çeker, içinden Luigi’nin cesedi yuvarlanmıştır. Kadın bir korku çığlığıyla geri çekilir, Michele kendisini aldatan karısını âşığının cesedi üzerine fırlatırken perde iner.
Konu Fransız yazarı Didier Gold’un «La Houpelande» adlı oyunundan alınmış, mavna çevresindeki bölgesel renkler müzik yapısında başarıyla yansıtılmıştır. Puccini özellikle çağdaş bazı ustaların etkisiyle çalışmıştır. Bunların en önemlisi Debussy, sonra Stravinski’dir.
Tanınmış bölümler:
«İl pane lo Guadagni» (Luigi), «Hosognato una casetta» (Frugola).
SUOR ANGELİCA (Hemşire Angelica)
Bir perdelik operadır.
Metin: Giovacchino Forzano
Bestecisi: Giacomo Puccini
Başlıca kişiler:
Hemşire Angelica (Soprano), Rahibelerin öğretmeni (Mezzosoprano), Başrahibe (Mezzosoprano), Prenses (Alto).
Konunun geçtiği çağ ve yer: 17. yüzyıl sonlarında İtalya’da bir manastır.
Konusu:
Manastır avlusu. Karşıda küçük bir kilise görülmekte, solda sebze ve meyve bahçeleri uzanmaktadır. Rahibeler aKş bahçeye başlamıştır. Bitirenlerden kimi yün çıkrığı başına, kimi bahçeye yönelir. Çeşmeden akan suyun son üç gündür altın sarısı tümünü şaşırtmakta, konuşmalarından her birinin ayrı bir ıs olduğu anlaşılmaktadır. İstek sahibi olmayan tek rahibe Angelica dır. Kapıda çok süslü bir araba durmuş, bir kadın Angelica’yı görmek istemiştir. Gelen halasıdır; Angelica’nın ana-babasından kalan servet vasiyete göre iki kız kardeşe evlenecekleri sırada verilecektir. Hala ona küçük kız kardeşinin evlenmek üzere olduğunu, bu nedenle hakkından vazgeçerek bir belge imzalaması gerektiğini söyler. Böylece işlediği büyük günah biraz hafifleyecektir. Angelica, yedi yıl önce manastıra girerken bıraktığı çocuğunun durumunu sorar, çocuk iki yıl önce ölmüştür. Rahibe hıçkırarak belgeyi imzalar. Hala gidince bazı bitkiler kaynatarak zehirli bir sıvı hazırlar, haçı öpüp içer Ruhunu kurtarması için Meryem Ana’ya duaya koyulur. Avlu esrarlı bir ışınla aydınlanmıştır. Kapı açılır, Meryem Ana kucağında çocukla girerek onu ölmekte olan Angelica’nın kolları arasına bırakır.
GİANNİ SCHİCCHİ
Bir perdelik opera.
Metin: Gioacchino Forzano.
Bestecisi:Giacomo Puccini
Türkiye’de ilk oynanış: 1962 Ankara.
Başlıca kişiler:
Gianni Schicchi (Bariton), Lauretta (Soprano), Marco (Bariton), Zita (Mezzosoprano), La Ciesca (Soprano), Rinuccio (Tenor), Gherardo (Tenor), Bir doktor (Bas).
Konunun geçtiği çağ ve yer: 18. yüzyılda Floransa.
Konusu:
Floransa’nın zengin ve saygıdeğer simalarından Buoso Donati ölmüştür. Hısım akrabası sözde büyük bir acıyla yas tutmakta, aslında tümü de vasiyetnameyi merak etmektedir. Değerli belge her yerde aranır, sonuçta Rinuccio tarafından bulunur. Ancak delikanlı bir koşul öne sürer; vasiyetnameyi eğer Gianni Schicchi’ nin kızı Lauretta ile evlenmesine izin verilirse teslim edecektir. Herkes razı olur, Donati’nin vasiyetnamesi açılır, tümü de büyük bir bozguna uğrar; adam varını yoğunu Santa Reparata manastırındaki keşişlere bırakmıştır. Rinuccio bu işe ancak akıllı köylü Gianni Schicchi’nin bir çare bulabileceğini söyler. Çağırırlar Gianni’yi… Gianni hemen cesedin başka odaya taşınmasını, entari ve takkesinin kendisine verilmesini ister.
Donati’nin yatağına girerek noterin çağrılmasını söyler. Herkes kurnaz Gianni’nin planını anlamış, zekâsına hayran olmuştur Noter gelince Donati’nin sesini taklit ederek vasiyetnameyi yazdırmaya koyulur: nakit para akrabalar arasında eşit olarak bölünecek, geri kalan mal mülk yakın arkadaşı Gianni Schicchi’ye verilecektir. Hısım akraba deliye dönmüştür, ancak oyunun meydana çıkması korkusuyla seslerini çıkarmaları olanaksızdır. Noter gidince kavga ve tartışma başlar, Gianni tümünü artık kendi malı olan evden kovar. Balkonda Lauretta ile Rinuccio derin bir aşkla birbirlerine sarılırlarken Gianni sahne önüne gelerek şöyle der: «Biliyorum, yaptığım iş tartışılabilir. Fakat bu gece sizleri eğlendirdikçe ‘suçsuz’ bulacağınıza inanıyorum.»
Bu küçük opera «Üçlü» dizinin gülünçlü bölümüdür. Puccini eski İtalyan sahne geleneklerini büyük bir ustalıkla uygulamış, berrak ve pırıltılı bir orkestralamayla örerek Verdi’nin ‘Falstaff’ından sonra İtalyan opera sanatına en önemli gülünçlü lirik oyun örneğini bırakmıştır.
Tanınmış bölümler:
«Lauretta, amore mio» (Rinuccio), «O mio babino car o» (Lauretta).
