Küpe çiçeği nasıl bir bitkidir, nasıl toprakta yetişir? Küpe çiçeğinin yetiştirilmesi, bakımı, dikim zamanı ve çiçeklenmesi hakkında bilgi.
Küpe Çiçeği
Onagraceae (Küpe çiçeğigiller) familyasına aittir ve bu familyanın Fuchsia cinsini oluşturur. Büyük bölümünün anayurdu tropik Orta ve Güney Amerika’nın dağlık ormanlarıdır. Çiçeklerinin katmerli katmersiz, dik ve sarkıcı minyatür, dev çiçeklisi gibi birçok cinsi vardır. Beyaz,kırmızı, mor, pembe ve kavuniçine çalan tonlar da dahil olmak üzere pek çok renkte çiçek açarlar ve bunlar uzun süre dökülmeden kalırlar. Çiçekleri kokusuzdur. Saksı çiçekleri yetiştiriciliğinde daha çok elde edilen hibritler kullanılır. İlbahardan kışa kadar çiçekli kalabilirler. Kışın yapraklarını dökerek dinlenirler.
Nasıl Yetiştirilir?
• Uygun şekilde bakıldığında ilk soğuklara kadar çiçek açmaya devam eder.
• Az güneşli, nispeten gölge ve serin yerleri sever. Doğrudan güneş ışığı altında bırakıldığında yaprak ve çiçek dökülmeleri görülür.
• Kış aylarında genç bitkiler optimum 10-14 derece sıcaklığa, yaşlı bitkiler ise 4-7 derecelik sıcaklığa gereksinim duyarlar. Buradan da anlaşıldığı üzere soğuklardan korunmalıdır.
• Isı beş derecenin altına inerse yapraklarını dökerler ve baharda yeniden yeşerirler. Yapraklarını dökerek dinlenmesi bünyesini güçlendirir, ömrünü uzatır.
• Kurutucu rüzgarlardan uzak tutulmalıdır.
• Nem isteği fazladır.
• Besleyici, suyu çok iyi süzdüren ve nemli toprak ister. Ağır ve sıkı topraklardan hoşlanmaz, kökleri çürüyüp ölebilir. Humuslu kara toprak en sevdiği topraktır. Toprak hafifçe kurudukça sulanmalıdır.
• Sıcak günlerde her gün veya günde iki defa sulamak gerekebilir. Bu, toprağın nem tutma kapasitesine göre değişiklik gösterir. Serin günlerde bu miktar azaltılmalıdır ancak hiçbir zaman kuru bırakılmamalı, suyu sevmesine rağmen aşırı sulamak bitkinin tomurcuklarını dökmesine hatta ölmesine sebep olabilir. Suladıktan sonra saksı dibinde toplanan su boşaltılmalıdır.
• Sıcaklardan yaprakları pörsüdüğü zaman toprağın nemi kontrol edilmeli, yeterince nemli ise sulanmamalı… Yapılması gereken bitkiyi güneşte ise buradan kurtarmak veya bitkinin yapraklarına su püskürtmeniz yeterli.
• Siyah plastik bir saksıya dikilmelidir, güneş ışınlarının toprağı aşırı ısıtması ve kökün kavrulmasıyla bitkinin ölümüne neden olabilir.
• Her yıl ilkbaharda saksı değişimi yapılmalı, bu işlemi gerçekleştirirken toprak elle sıkıştırılmamalıdır, çünkü bu köklere zarar verebilir. Sulamanız toprağın sıkışması için yeterlidir.
• Eskimiş çiçekler koparılarak bitkiden uzaklaştırılmalıdır.
• İlkbaharda sağlıklı ve güzel görünen bitki elde etmek için bir yıl önceki zayıf sürgünler ise 2-3 göz üzerinden budanmalıdır. Çok fazla boylanmış olanlar şubat ayında kuvvetlice budanmalı, genç bitkilerde ise, dallanmayı teşvik etmek için yine şubat ayında uç alma işlemine tabi tutulmalıdır.
• İlkbaharda bitkiyi budamak oldukça risklidir, bitkiyi öldürebilir. En azından bahar uyanması hiç başlamadan
önce budama yapılmalıdır.
• Önemli hastalıkları virüs, kök çürüklüğü, solgunluk, pas ve kurşuni küf; zararlıları ise nematodlar, kırmızı örümcekler, thripsler, yaprak bitleri, beyaz sinek ve unlu bitlerdir.
• Üretimi tohum ve çelikle yapılır. Tohumlar mart veya nisan ayında ekilerek 16 °C’de çimlendirilir. Başlıca üretim şekli çeliklerdir. Çelikler üzerinde çiçek bulunmayan uç sürgünlerinden 7.5-10 santimetre uzunluğunda olmak üzere Mart ayında alınır. Alınan çelikler hacim olarak eşit miktarlarda turba ve kum karışımda köklendirilir. Ortam sıcaklığı 16 °C dolaylarında tutulursa, çelikler 10-15 günde köklenirler. Çelikleri kış hariç her mevsim almak mümkündür ancak esas çelik alma zamanı ilkbahar aylarıdır.
