Ümit Yaşar Oğuzcan kimdir ve ne yapmıştır, neden ünlüdür? Ümit Yaşar Oğuzcan hayat hikayesi, şiirleri ve eserleri hakkında bilgi.
Ümit Yaşar Oğuzcan
Ümit Yaşar Oğuzcan; (d. 22 Ağustos 1926, Tarsus – ö. 4 Kasım 1984, İstanbul), aşk, özlem ve ayrılık gibi duygusal konulan işleyen şiirleriyle tanınan şairdir.
Eskişehir Ticaret Lisesi’ni bitirdi (1945). Daha sonra Osmanlı Bankası’nda ve Türkiye İş Bankası’nda çalıştı. 1977’de İş Bankası halkla ilişkiler müdür yardımcılığı görevindeyken kendi isteğiyle emekliye ayrıldı. İstanbul’da kendi adını taşıyan bir sanat galerisi kurdu. Bir süre yayıncılık ve Akbank Genel Müdürlüğü’nde Krediler Servisi müdürlüğü yaptı. Yaşamının son döneminde haftalık mizah dergisi Çarşaf’ta taşlama türünde şiirler yazdı.
İlk şiiri 1942’de Eskişehir’de Kocatepe gazetesinde çıkan Oğuzcan daha sonra Yedigün, Varlık, Büyük Doğu gibi dergilerde yazdı. İlk şiir kitabı İnsanoğlunu 1947’de yayımladı. Zamanla geniş kitlelerin okuduğu bir aşk ve ölüm şairi olarak ünlendi. Şiirlerinde Faruk Nafız Çamlıbel‘in yapılarındaki duyarlığın izleri görülür. 1973’te büyük oğlu Vedat’ın intiharından sonra ölüm temasına daha çok eğildi. Bazı şiirleri çağdaş sanat müziğinin popüler besteciler tarafından bestelendi. Şiir kitapları arasında Deniz Musikisi (1949), Dillere Destan (1954), Aşkımızın Son Çarşambası (1955), Bir Daha Ölmek (1956), İki Kişiye Bir Dünya (1957), Karanlığın Gözleri (1960), Üstüme Varma İstanbul (1961), Sevenler Ölmez (1962), Ötesi Yok (1963), Hüzün Şarkıları (1963), Mihribana Şiirler (1965), Toprak Olana Kadar (1968), Aşk mıydı O (1969), Önce Sen Sonra Sen (1971), Rubailer (1972), En Eski Yalnızlığımdır Aşk Benim (1978) sayılabilir.
Kaynak – 2
Ümit Yaşar Oğuzcan; Türk şairidir (Tarsus, 1926-İstanbul, 1984).
Eskişehir Ticaret Lisesi’ni bitirdikten sonra (1946) 1961’deki kısa yayımcılık denemesi dışında, Osmanlı Bankası’nda başladığı bankacıhk yaşamını, Türkiye İş Bankası’nda sürdürdü, bu bankanın Halkla İlişkiler müdür yardımcılığı görevinden emekliye ayrıldı (1977). İstanbul’da kendi adıyla kurduğu sanat galerisini yönetti.
1940’ta Yedigün dergisinde şiir yayımlamaya başlayan Ümit Yaşar Oğuzcan, aşk ve ayrılık konulu duygusal şiirleriyle geniş bir okur kitlesince okundu. Aruzla rubailer, ayrıca yergiler ve taşlamalar da yazdı. Kırka yakın şiir kitabı, şiir plağı, antoloji, vb. yayımladı.
Yapıtları şunlardır: İnsanoğlu (1947); Deniz Musikisi (1949); Dillere Destan (1954); Dolmuş (1954); Aşkımızın Son Çarşambası (1955); Bir Daha Ölmek (1956); Kör Ayna (1957); İki Kişiye Bir Dünya (1957); Karanlığın Gözleri (1960); Akıllı Maymunlar (1960); Seninle Ölmek İstiyorum (1960); Üstüme Varma İstanbul (1961); Sahibini Arayan Mektuplar (1961); Yeni Dünya Rekoru (1961); Sevenler Ölmez (1962); Çigan Gözler (1962); Ötesi Yok (1963); Hüzün Şarkıları (1964); Bir Gün Anlarsın (1965); Sadrazamın Sol Kulağı (1965); Mihriban’a Şiirler (1965); Taşlar ve Başlar (1966); Seni Sevmek (1966); İnşallahla Maşallah (1966); Toprak Olana Kadar (1968); Göbek Davası (1968); Ben Seni Sevdim mi (1968); Halktan Yana (1969); Aşk mıydı O (1969); Önce Sen Sonra Sen (1971); Rubailer (1972); Yalan Bitti (1975); Acılar Denizi (1977; seçme şiirler); En Eski Yalnızlığımdır Aşk Benim (1978); Şiirle Kırk Yıl (1982; seçme şiirler).
