Şarkı insanlığın başlangıcından günümüze kadar insanların eğlenmek, hüzünlenmek ama en çok da duygularını ortaya koymak için kullandıkları bir araçtır. Şarkı ile ilgili olarak genel bilgiler.
Klâsik Türk müziğinin en tanınmış beste şeklidir. Batı müziğindeki «lied»in karşılığıdır. Şarkıların beşte dördünden çoğu «murabba» yani 4 mısralıdır; sonra «muhammes», «müseddes» yani 5’er, 6’şar mısralı şarkılar gelir. «Müsemmen», «muaşşer» yani 8 ve 10 mısralı birkaç şarkı da vardır.
Şarkıların çoğunda güfte, klasik Türk şiirinin «şarkı» denilen şeklindeki eserlerden seçilir. Nedim ile büyük rağbet kazanan bu şekil, Galib, Fazıl, Vasıf, gibi büyük üstatlar yetiştirmiştir. Şarkı şeklinde daima arûz kullanılmıştır.
4 mısralı bir şarkıda ilk mısra «zemin», üçüncüsüne «miyan», ikinci ve dördüncü mısralara da «nakarat» denir. Nakarat mısraları şiir bakımından başka başka olsalar bile besteleri aynıdır. Miyan’da büyük makam geçkisi yapılır. Her mısra 2 kere tekrarlanıp okunur.
Her şarkının sonunda bir saz parçası çalınır; buna «aranağme» denir. Belirli kompozisyon şekillerine uymayan serbest bestelenmiş şarkılara «fantezi şarkı» denir; bu şekil, XX. yüzyılda ortaya çıkmıştır.
