Johann Sebastian Bach’ın eserleri ve özellikleri nelerdir? Johann Sebastian Bach besteleri, konçertoları, Toccata ve Fugue hakkında bilgi.
Johann Sebastian Bach Eserleri
BRANDENBURG KONÇERTOLARI
Besteci 1721 yılında Brandenburg Kontu Christian Ludwig von Brandenburg’dan saray topluluğunca çalınmak üzere bazı yapıtlar bestelenmesi yolunda sipariş almış, altı konçertodan kurulu ünlü dizi aynı yıl bestelenerek gönderilmiştir. Müzikte Barok sanatını taçlandırmış birkaç anıtsal verim arasında gösterilen dizi çağının çalgılarıyla orkestralanmıştır. Bu orkestralamalarda çalgı gruplarının ve solo çalgıların her konçertoda değiştiği görülür.
KONÇERTO No. 1 «Fa majör» — Bölümler: «Allegro – Adagio – Allegro – Menuette – Polacca». En tatlı ve ilgi çekici bölümü «Violino piccolo» ve obua arasında uzun bir diyalogla işlenen «Adagio» dur.
KONÇERTO No. 2 «Fa majör» — Bölümler: «Allegro – Andante – Allegro». Üçüncü bölüm trompetin sunduğu bir «fuga» teması ile seçkinleşir.
KONÇERTO No. 3 «Sol majör» — Bölümler: «Allegro – Allegro». Klasik «concerto grosso» özelliklerinden uzak, solo olarak hiç bir çalgının görevlenmediği bir yapı.
KONÇERTO No. 4 «Sol majör» — Bölümler: «Allegro – Andante – Presto». Yapısı gereği keman konçertosu sayılan eser «Menuetto»yu andıran ikinci bölümü ve son bölümdeki «fuga» işçiliği ile ün yapmıştır.
KONÇERTO No. 5 «Re majör» — Bölümler: «Allegro – Affettuoso – Allegro». Klavsen konçertosu olarak kabul edilir. Eser neşesi, tatlılığı ile tipik saray müziğidir.
KONÇERTO No. 6 «Si bemol majör» — Bölümler: «Temposu belirtilmemiş ilk bölüm – Adagio ma non troppo – Allegro». Besteci çalgı grubuna günümüzdeki viyolonselin soyundan «viole da gamba» katmış, son bölümü «giga» karakterinde işlemiştir.
SÜİT «Re majör» No. 3 «Uvertür» — Barok çağı müziğinin tipik müzik biçimlerinden biridir «Süit». Bach da dahil olmak üzere bestecilerin «Uvertür» diye adlandırdıkları bu biçim, çağın zengin çalgı toplulukları gözetilerek yazılmıştır. Dört «Süit» bırakmıştır Bach. Bunlardan No. 3 «Re majör» günümüzde en çok yorumlanandır. Bölümleri şöyle: Uvertür, Arya, 2 Gavotte, Bourrée ve Gigue. Tüm eserin en ünlü bölümü müzik edebiyatının güzel sayfalarından biri olan «Arya»dır. Bölüm bu türlü yaygınlaşmasını biraz da Alman kemancısı August Wihelmij (1845 – 1908) tarafından yapılan «Sol tel üzerine» düzenlemeye borçludur. Bu yeni sunuluşuyla kemancılar tarafından sık sık çalınan «Arya», melodi çizgisinin soyluluğu, zarafet ve inceliğiyle kısa fakat etkili bir parça olarak kalmıştır.
TOCCATA ve FUGUE
Aslında org için bestelenmiş, çağımızın usta orkestra yöneticisi Leopold Stokowsky tarafından büyük orkestra için düzenlenmiş, daha çok bu yeni görüntüsüyle tanınmıştır. Stokowsky’nin yapıt çevresinde düşüncesi şu: «Biçim ve anlatım açısından Bach’ın en taze kalan eserlerinden biri. Org ve klavsende doğaçdan çalışa alışkın sanatçının bu türlü bir çabasından doğduğunu sanıyorum. Leipzig’de yazılan yapıt ritm özgürlüğü ve melodik yapısının plastik anlamıyla seçkinleşir. Tonal mimarisi belirli bir kurala dayanmaz, uyuşumu yoktur.»
