Bahama Adaları ile ilgili bilgi, başkenti, yönetim biçimi, ekonomisi, haritası, bayrağı, komşuları, coğrafi konumu, tarihi hakkında bilgi.
Bahama Adaları
Kaynak: commons.wikimedia.org
- Yüzölçümü: 13.939 km^2
- Başkenti: Nassau
- Dil: İngilizce.
- Din: Hıristiyanlık (Baptist % 32, Anglikan % 20, Katolik % 19, Meto-dist % 6), Musevilik, Müslümanlık ve yerel dinler.
- Para birimi: Bahama doları = 100 cent.
- Başlıca kentleri: Freeport , High Rock , West End , Cooper Town.
Bahama Adaları; Atlas Okyanusu’nda, adalar devletidir. Yaklaşık 700 ada ve 2.300 adacıktan oluşan Bahama Adaları’nın; en yakın komşuları, kuzeybatıda Florida Eyaleti, güneydoğu ve güneyde Küba ile Haiti’dir. Güneydoğuda Caicos Boğazı, adaları jeolojik açıdan uzantıları olan İngiliz yönetimindeki Turks ve Caicos adalarından ayırır. Adaların yaklaşık otuzunda yerleşim vardır. Bunların en önemlisi, Başkent Nassau’nun da bulunduğu New Providence’dir. Öteki önemli adalar, Büyük Bahama, Büyük Abaco, Eleuthera ve toplam yüzölçümün hemen yarısını oluşturan Andros’tur.
Yüzey Şekilleri:
Büyük ölçüde volkanik kökenli alçak düzlüklerden oluşan adalar, temelde pleistosen döneme ait kireçli mercan oluşumları üzerinde kuruludur. Yükseklik hemen hiçbir bölgede deniz düzeyinin 30 m üzerine çıkmaz. En yüksek noktası Çat Adası’ndaki Alverina Tepesi’dir. (62.8 m). Adaların bazılarında mercan kayalıklarından oluşan kıyılar, bazılarında ise palmiye ağaçlarıyla kaplı düz kumsallar bulunur. Tek önemli ırmak Andros’ta, en büyük göl ise İnaguada’dır.
İklimi:
Yarı tropikal iklim kuşağında yer alan adalarda sıcaklık, ılık Gulfstream’in etkisi altında geçen kış aylarında (aralık-nisan) 16°C’nin altına inmez; yaz aylarında ise güneydoğudan esen serin alizeler nedeniyle 32°C’yi pek aşmaz. Özellikle, mayıs ve eylül ayları arasında, güneyden gelen rüzgârlarla birlikte görülen yağışlar (yılda ortalama 1.179 mm) adadan adaya değişkenlik gösterir (750-1.500 mm). Yine bu dönemde, özellikle eylül ayında kasırga da görülür.
Kaynak: commons.wikimedia.org
Bitki Örtüsü:
Bitki örtüsü, Kristof Kolomb’un adaları keşfinden bu yana büyük değişikliklere uğramıştır. Önceleri yoğun bir biçimde ormanlarla kaplı olduğu sanılan adalarda, günümüzde Abaco, Büyük Bahama ve Andros dışında sık ormanlara rastlanmaz. Geniş alanlara yayılan Karaib çamı ormanlarından kereste üretimi ve dışsatımda yararlanılır. Ticaret açısından önem taşıyan öteki türler gürgen, meşe ve karaağaçtır. Adalar, hayvan türleri açısından bitki örtüsüne oranla daha yoksuldur. Rakun, zehirsiz yılan, kurbağa, kertenkele gibi türler hemen her adada bulunur. Daha az görülen daha büyük türlerin başlıcaları yaban atı, eşek ve sığırdır. 200’ü aşkın kuş türü arasında en önemlisi, genelde İguana ve Andros’ta yaşayan flamingodur. Geçmişte balık türleri açısından oldukça zengin olan sular, günümüzde ıstakoz avı için kullanılan yöntemler nedeniyle bu özelliğini büyük ölçüde yitirmiştir. Yine de balıkçılık halkın başlıca geçim kaynaklarından biridir.
Toplumsal Yapısı:
Nüfusun çoğunluğunu oluşturan Zenciler (% 72) ve Mulatlar (% 14), politik gücü elde tutarlarken Beyazlar (% 12) ve Mestizolardan oluşan öteki kesim ekonomik açıdan daha etkindir. Halkın çoğunluğu Hıristiyan olmasına karşın Afrika’ya özgü doğal dinler etkilerini günümüzde de sürdürmektedir. Nüfus dağılımına koşut olarak sağlık ve eğitim hizmetleri de New Providence’ta toplanmıştır.
Kaynak: commons.wikimedia.org
Bahama Adaları Tarihçesi
1492’de, Yerlilerce Gunabani olarak adlandırılan bir adaya çıkan Kristof Kolomb, adaya San Salvador adını verdi. Sözü geçen adaya ilişkin bilgiler, günümüzde tam bir açıklığa kavuşturulamamışsa da, adanın bugün Watting Adası olarak bilinen ada olduğu sanılmaktadır. Kolomb’un Lukayalar olarak aldandırdığı Bahama Adaları yerlileri (Aravaklar), aynı zamanda Büyük Antiller’de de barış içinde yaşayan bir toplumdu. Ancak, Kolomb’un gezisini izleyen 25 yıl içinde Lukayaların, gerek madenlerde çalıştırılmak üzere Hispaniola’ya (günümüzde Haiti ve Dominikan Cumhuriyeti) sürülmeleri, gerekse İspanyolların getirdiği hastalıklara yenik düşerek ölmeleri, adaların İngilizlerce yerleşmeler kurulmasına kadar boş kalmasına neden oldu. Daha sonra 1600’lerde İngiliz ve Bermudalı sömürgecilerle İspanyol gemilerine saldıran korsanlar, yüz yıldan fazla boş kalan adalarda ilk yerleşimleri kurmaya başladılar. 1648′ de ilk İngiliz sömürgecileri adalara ayak bastılar.
New Providence’te ilk yerleşme 1656’da kuruldu. 1783’teki Versailles Antlaşması ile adalar İngiltere’nin malı sayıldı. Amerikan Bağımsızlık Savaşı sırasında adalara kaçan krallık yanlılarıyla köleleri, pamuk plantasyonlarında sağladıkları üstün verimle adaların refah düzeyini yükselttilerse de 1834′ te köleliğin kaldırılmasıyla adalar yeniden yoksullaştı. İkinci Dünya Savaşı’ ndan sonra turizmin giderek yaygınlaşmasıyla adaların gelir düzeyi yükseldi. Günümüzde de ekonominin temelini turizm oluşturmaktadır.
Uzun yıllar bir İngiliz sömürgesi olarak yönetilen adalar, 7 Ocak 1964’te özerklik kazandı.
