Doğum günlerinde pasta kesmek ve mum eklemek geleneği nereden geliyor? Doğum günü pastasının ve mumların kökeni nedir? Neden yapılır?
Pasta yemek ya da mumları üflemek gibi uygulamalar bugün dünya çapında doğum günleri için standart bir uygulama haline gelmiştir; Aslında, doğum günlerini onlarsız hayal etmek zor!
Bu gelenekleri bir doğum gününde yapılması gereken ayrılmaz ritüeller olarak düşünüyoruz çünkü onlar bir doğum günü kutlamasının temelleri. Ama hiç durdunuz ve neden doğum günlerinde pasta yediğimizi merak ettiniz mi? Ayrıca, neden aynı pastaların üstüne mumlar koyar ve onları üfleriz? Bu gelenekler nereden geliyor?
Yunanlılar
Yunan tanrıçası Artemis, ay, saflık ve avın tanrıçasıydı. Yunanlılar Artemis adına, ayı sembolize etmek için yuvarlak pastalar ve yanan mumlar yaptıkları kutlamalar yaptılar. Yuvarlak şekil açıkça dolunayı temsil ederken, mumlar en yakın göksel komşumuzun ışığını temsil ediyordu.
Peki Yunanlılar bu tür kutlamaların fikrini nereden aldılar? İster inanın, ister şimdi, Mısırlılardan ve daha özel olarak, bir firavunun taç giyme töreninden.
Eski Mısırlılar için bir firavunun taç giymesi firavunun bir tanrı haline gelmesini temsil ediyordu. Bu nedenle taç giyme töreni geniş çapta kutlanırdı. Yunanlılar bir kişinin veya bir tanrının onuruna bu büyük kutlamalar fikrini ödünç aldılar.
Kinderfest
“Doğum günü partileri” ortaya çıkmadan önce Romalıların toplumda daha yüksek insanların doğum günlerini kutlamak için pasta pişirdikleri yönünde bazı spekülasyonlar var. Ancak doğum günlerinin pasta ile “kutlama” haline gelmesi çok daha sonra başlıyor.
MS 1400-1500 yıllarında Almanya’da ortaya çıktığı düşünülmektedir. Almanya’da “Kinderfest / Kinderfeste” çocuklar için bir kutlamaydı. Almanca “Kinder” kelimesi çocuklar anlamına gelir. Bu nedenle, adından da anlaşılacağı gibi, çocuklar için bir festivaldi. Almanlar, çocukların doğum günlerinde şeytanlardan / kötü ruhlardan kaynaklanabilecek herhangi bir zarara son derece duyarlı olduklarına inanıyordu.
Böylece, doğum günlerinde, pastalar sabahları pişirildi ve üstüne çocuğun yaşı (artı bir!) Kadar mum koyma geleneği icat edildi. Ek mum, ebeveynlerin çocuklarının bir yıl daha yaşayacağı umudunu temsil ediyordu.
Mumlarla pastalar sabahtan hazırlanırdı ve bir mum bittiği anda hemen bir başkasıyla değiştirilirdi.
Bu süreç, çocuğa nihayet tüm mumları bir anda üflemesi söylendiği geceye kadar devam edecekti. Bu yapılırdı, çünkü mumların çocuğun isteklerini tanrıya aktarmasına yardımcı olduğuna inanılıyordu, aynı zamanda onları bir anda söndürmek hem dileği hem de çocuğun tanrı ile bağlantısını güçlendirirdi!
1600’lerin sonunda Almanlar ve Avrupalılar yeni topraklara pasta ve kutlama getirerek Amerikan topraklarına göç ettiler. Sömürgecilik 1600’lerde zirveye ulaştı, bu yüzden bu uygulamalar Afrika, Batı Asya, Asya vb. Yerlere de taşındı. Ancak, o zamanlar pasta pişirmek bugünkünden çok farklıydı.
O günlerde, pişirme sadece maya kullanımı ile mümkün olurdu, bu da onu uzun ve karmaşık bir süreç haline getirirdi. Peki bu uygulama bugün bildiğimiz uygulamaya nasıl dönüştü? Peki ne değişti?
Kabartma Tozu ve Sanayi Devrimi
1800’lerde Alfred Bird adında bir İngiliz kimyager bir dizi gıda ürünü üzerinde çalışıyordu. Eşi Elizabeth Bird’ün, maya ve yumurtalara karşı alerjisi vardı. Hidroklorik asit kullanmak (daha önce muriatik asit olarak bilinir, fırında pişirmek için kullanılır) yerine tartarik asit, mısır nişastası ve sodyum bikarbonatı birleştirerek “kabartma tozu” elde etti.
Kulağa çok basit gelen bu değişik aslında çok önemliydi. Pastalar artık daha fazla kabarabiliyor, daha hafif olabiliyordu ve süreç maya kullanmaktan çok daha hızlıydı. Bir “pasta”, düz, yuvarlak, meyve dolu anlamına geliyordu, ancak kabartma tozundan elde edilen lezzetler çok daha sofistike ve lezzetliydi!
Bu tarif Sanayi Devrimi’nin ivme kazandığı ve Avrupa ve dünyanın diğer bölgelerinde kapitalist bir sistemin kurulduğu zaman geldi. Bu nedenle, pişirme süresini azaltabilen ve sanayi devriminin mümkün kıldığı seri üretim ile, fırınlar ve kekler de herkesin pasta yiyebileceği ve herkesin doğum gününü doğru şekilde kutlayabildiği patlama yaratan bir endüstri haline geldi!
Sonuç
Pastanın tarih boyunca hem kavram hem de fiziksel bir yemek olarak yaptığı yolculuğu düşünmek ilginç. Bu tür ritüelleri ve uzun süredir varlığını sürdüren gelenekleri görmezden geliriz. Bununla birlikte, böyle bir şeyin kökenini sorgulamak bize daha fazla anlam kazandıracak ve böylece eylemlerimizi daha iyi şekillendirecektir. Dün, bugün ve yarın ne olabileceği pek çok farklı disiplin için ilginç bir düşünce dizisidir. Her yerde mükemmel bir deneyim için bu düşünceyi lezzetli bir dilim pastayla birleştirin!
