John Maynard Keynes kimdir? John Maynard Keynes hayatı, biyografisi, çalışmaları, teorisi, etkisi hakkında bilgi.
John Maynard Keynes
John Maynard Keynes; 1883-1946 yılları arasında yaşadı. Ünlü İngiliz iktisatçı. Çağımızın en önemli iktisatçılarından biri olan Keynes yine kendisi gibi önemli bir iktisatçı olan John Neville Keynes’in oğludur. Cambridge Üniversitesi’nde matematik okuduktan sonra, bu okulda bir yıl daha kalarak Alfred Marshall ve Arthur Cecil Pigou’nun öğrencisi olmuştur.
Sonraki yıllarda İngiliz Hazinesi’nde çalışmış, görevli olarak Hindistan’a gitmiş ve öğretim üyesi olarak Cambridge’e dönmüştür. I. Dünya Savaşı sırasında tekrar Hazine’de görev almış ve savaş sonunda toplanan Paris Barış Konferansı’na Hazine’yi temsilen katılmıştır. Savaş sonrasında danışmanlık ve gazetecilik yapan Keynes, II. Dünya Savaşı yıllarında savaştan sonra İngiltere Bankası’nda ve Hazine’de görev almıştır. 1944 yılında toplanan Brethon Woods Konferansında İngiliz Heyeti’ne başkanlık yapan Keynes, ABD tezlerine karşı İngiliz tezlerinin savunucusu olmuş ve konferansa kendi adı ile anılan, “Keynes Planı“nı sunmuştur.
1946 yılında ölümüne kadar Hazine’deki görevine devam eden Keynes’in en ünlü eseri 1936 yılında yayınlanmış olduğu, “İstihdamın Paranın ve Faizin Genel Teorisi” (The General Theory of Employment, Interest and Money) ya da kısa adıyla “Genel Teori” diye bilinen kitaptır. 1929 dünya bunalımını ve bu dönemde ortaya çıkan yaygın işsizliği yaşayan, bunalımın sonuçlarını somut olarak gören Keynes, kitabında Klasik İstihdam teorisine karşı çıkmış ve yeni bir istihdam teorisi geliştirmiş.
Klasiklere göre tasarruflar faiz oranının artan bir fonksiyonu, yatırımlar ise azalan bir fonksiyondur. Klasiklerin bu sisteminin işleyebilmesi için yatırım ve tasarrufların faiz oranı karşısındaki özelliklerinin yüksek olması gerekir. Keynes, tasarruf ve yatırımların faiz esnekliğinin düşük olduğunu ve faiz oranının yatırımı tasarruf eşitliğini sağlayamayacağını ileri sürmüştür.
Klasik iktisatçılara göre fiyatların ve ücretlerin aşağı ve yukarıya doğru esnek olması tam istihdam düzeyini otomatik olarak sağlar. Keynes klasiklerin bu sistemini eleştirmiştir. Keynes’e göre ücretler parasal ve reel olarak değerlendirilmelidir. Parasal ücretlerdeki azalma, ekonomide talep yetersizliği yaratacağı için, aynı zamanda fiyatlar genel düzeyinin düşmesine yol açar. Böylece reel ücrette bir değişiklik olmayacağından istihdam düzeyinin yükseltilmesi için bir neden yoktur.
Keynes’e göre bir ekonomideki istihdam düzeyi toplam arz ve toplam talebe bağlı olarak belirlenir. Toplam talep toplam arzdan büyük olursa, girişimciler üretim ve istihdamı arttırırlar, tersine toplam talep toplam arzdan küçük olursa girişimciler doğal olarak üretim ve istihdamı kısacaklardır.
Keynesçi istihdam teorisinde tam istihdamın kendiliğinden sağlanması için ortada hiçbir neden yoktur.
Toplam talebin tam istihdam üretim düzeyine denk gelecek bir genişlikte olması, toplam arz var iken, ancak girişimcilerin gelecek konusunda iyimser olmaları ile mümkündür. Keynes’e göre tam istihdamın sağlanabilmesi için efektif talebin kamu harcamaları yolu ile devamlı olarak yeterli genişlikte tutulması gerekir. Gelir dağılımındaki çarpıklık ise vergiler kullanılarak bir ölçüde düzeltilebilir. Bu yolla düşük gelir gruplarının gelirlerinde sağlanacak yükselmeler, bu grupların yüksek tüketim eğilimleri sonucu toplam talebin de genişlemesine katkıda bulunacaktır. Böylece Keynes, bu eseriyle kapitalizmin otomatik olarak tam istihdamı sağlayamayacağını savunurken, ekonomideki işsizlik ve durgunluğun giderilebilmesi için devletin, özellikle maliye politikası yoluyla ekonomiye müdahalesini meşru kılmış oluyordu.
Keynes’in klasik ve neo-klasik iktisat okullarının temel ilkelerini sarsan bu eserinin dışında yazmış olduğu başlıca kitaplar şunlardır; Hindistan’da edindiği deneyimlerini anlatmış olduğu, “Indian Currency and Finance” (1913); olasılık teorisi üzerine yazmış olduğu “The Treatise on Probability” (1912); Paris Barış Konferansı’nda savunduğu fikirlerin yer aldığı “Economic Consequences of the Peace” ve “A Revision of the Treaty” (1922); II. Dünya Savaşı döneminde yazmış olduğu savaşın finansmanına ilişkin bir kitap olan “How to Pay for the War” (1940).
