Büyük Okyanus’da bulunan Markiz Adaları hakkında kısa bilgi. Markiz Adaları tarihi ve coğrafi bilgilerin yer aldığı sayfamız.
Markiz Adaları
Markiz Adaları, Büyük Okyanusun güneyinde Fransız yönetiminde takımadalar. Haiti Adaları’nın kuzeydoğusunda 1.190 km alana yayılan 12 adadan oluşmaktadır. Volkanik kökenli adaların en yüksek noktası 1.260 metreye ulaşır. Adalar iki kümeye ayrılır. Güneyde Mendana, kuzeyde Washington Adaları dağlık ve kayalık görünümdeki adalardan kıyı düzlüklerinde tarım yapılır. Doğal güzellikleri turizm merkezi olarak ilgi çeker. İsimlerini 1595’te bu adalara gelen İspanyol Álvaro de Mendaña’dan aldılar ve onları o zamanlar Peru’nun İspanyol Valisi García Hurtado de Mendoza y Manríquez, Cañete Markisi onuruna “Islas Marquesas de Mendoza” olarak adlandırdılar.
Adalar, 2017 yılında yaklaşık 997 km² ve 9.346 nüfusu ile Fransız Polinezyası’nı oluşturan takımadaların en büyüğüdür. Ekvatorun 700 ila 1.000 kilometre güneyinde ve Tahiti’nin yaklaşık 1.800 kilometre kuzeydoğusunda bulunurlar. Takımada adaları genellikle iki gruba ayrılır: kuzeydeki , küçük Ua Pou ve Ua Huka’yı içeren Nuku Hiva adasının etrafındakiler; ve ana Hiva’Oa adasını çevreleyen Tahuata , Moho Tani ve Fatu Hiva’nın güney grubudur.
Paskalya Adası sakinlerinin Markizlerden başladığı kabul edilir. Marquesas Adaları, adalardaki deneyimleri Typee ve Omoo romanlarının temelini oluşturan Herman Melville için ilham kaynağı oldu.
Markiz dilinde kuzey lehçesinde Te Henua’enana ve güney lehçesinde Te Fenua’enata olarak adlandırılırlar. Bu genellikle “insanların ülkesi” olarak çevrilir, ancak daha doğrusu “Markizyalıların ülkesi” olurdu. Makuita, Markizlerin fonetik eşdeğeri olarak da kullanılır. Fransa doğumlu sanatçı Paul Gauguin , MarkizAdaları’na yerleşmiştir.
İlk sakinler
Amerikalı arkeolog Amau Debail’e göre, Markiz Adalarında MÖ 150’den MS 100’e kadar Polinezyalılar yaşıyordu. Etnolojik gözlemler ve dilsel akrabalık, onların Samoa ve Tonga’dan geldiklerini gösteriyor. Avrupa temasından önce, Markiz toplumu beş sınıftan oluşuyordu: Her kabilenin kendi kalıtsal kraliyet soyuna sahip olduğu Hakaiki soylu aileleri (mutlaka babasoylu değil), Taua veya rahipler , Kaioi veya sıradan özgür klanlar (her birinin kendi totemik başlatıcısı vardır), tuhuna (zanaatkarlar, sanatçılar, hikayeciler) ve kikino ( savaş tutsağı olabilecek serfler ve hizmetçiler veya tabuları çiğnedikleri için veya borçları nedeniyle cezalandırılan insanlar ).
Nuva Hiva Adası – Markiz Adaları (Kaynak : pixabay.com)
Her vadi, bir veya iki kabilenin (yukarı ve aşağı) bölgesiydi ve aralarında çatışmalar ortaya çıkabilirdi. Taua’nın işlevlerinden biri, ruhların veya tanrıların iradesini “okumak” ve anlaşmazlığı çözmek için kehanet uygulamaktı. Bu başarısız olursa, iki klandan biri geri çekilirse, savaşçılar fiziksel çatışmadan kaçınmak için bir haka (gözdağı geçit töreni) yapacaklardı. Savaş sonrasında ve dini bir ortamda, insan kurban etme ve ritüel yamyamlık bazen savaş esirleri pahasına uygulanabiliyordu. Bu da Avrupalı ziyaretçileri büyük ölçüde etkiliyordu.
Paskalya Adası’nın (şimdi Şili’nin bir parçası) sözlü geleneğine göre, adanın ilk hükümdarı Hotu Matu’a, kabilesiyle birlikte “Hiva”dan, belki de Nuku Hiva veya Markizdeki Hiva Oa’dan geldi.Petroglifler , ilkel yaşam alanlarının yanı sıra çok sayıdadır.
Coğrafi Özellikleri
Toplam alan 1.274 km²’dir. En büyük ada, Fransız Polinezyası’nın Tahiti’den sonra ikinci büyük adası olan Nuku Hiva’dır. Markiz Adaları’nın yaşının 1,3 milyon yıl ( Fatu Hiva ) ile 6 milyon yıl ( Eiao ) arasında olduğu tahmin edilmektedir. Motu One hariç hepsi yüksek adalardır. Motu One, bir mercan kayalığı üzerinde iki küçük kumsaldan oluşan alçak bir adadır. Çoğu Fransız Polinezya adasının aksine, Markiz Adaları (Motu One hariç) koruyucu resiflerle çevrili değildir.
Kaynak : pixabay.com
Bu adalarda, mercan yalnızca koylarda ve diğer korunan alanlarda veya Fatu Huku durumunda alışılmadık bir yerde bulunur: adanın tepesinde. Güney ekvator akıntısı tüm bu adalara şiddetle çarpıyor; güçleri, kıyılarını süsleyen deniz mağaralarını şekillendirdi. Adalar, küçük koylara akan vadilere sahip olsalar da, deniz kenarındaki kayalıklarda aniden sona eren dağ sırtları ile dikkat çekicidir.
