Advertisement
P harfi ile başlayan müzik terimleri nelerdir? Müzik terimleri sözlüğü a dan z ye müzik terimleri ve açıklamaları.
| P — Piyanoda pedal kullanılması gerekeceğini gösteren kısaltma. |
| PARTİSYON (Fran., ital. Partiture, Alm. Partitur, İng. Score) — Çalgı ya da ses bölümlerinin birlikte okunmasını sağlamak amacıyla birbiri üstüne sıralanış notası. |
| PARTİTA (İtal.) — 17. yüzyılda ardarda çalınan dans parçaları dizisi. Bach, terimi iki anlamda kullanmıştır: (1) «Süit» karşılığı; (2) Org «Chorale»teri üzerine çeşitlemeler. |
| PASSACAGLİA (İtal.) — İspanyolca «sokak şarkısı» anlamına gelen «passagallo» sözcüğünden. 17. ve 18. yüzyıl süitlerinde rastlanan, orta yavaşlıkta, üç zamanlı, tekrarlanan figüre (ostinato’ya) dayanan dans biçimi. |
| PASSEPİED (Fran.) — Fransız halk dansı. Aşağı Bretagne denizcilerinin dansı olduğu sanılır, «Menuetto»ya benzer. |
| PASSİON — İsa’nın haçlanması ile ilintili kutsal metin üzerine koro, solo şarkıcılar ve çalgı eşliği için bestelenen bir tür oratoryo. Ortaçağ’da «mystère» ve «devozione» lerden türemiştir. |
| PASTORAL — (1) Konusu genellikle efsanelere dayanan müzikli oyun. Operanın öncüsüdür. Renaissance İtalya’sında ortaya çıkmış, sonra özellikle Fransa’da gelişmiştir. (2) «Çobansı» nitelikte çalgı müziği ya da şarkı. «Musette» ve «Siciliana», pastoral biçimlerdir. |
| PİANO, PİANİSSİMO (İtal.) — Hafif, yumuşak; çok hafif, çok yumuşak. |
| PİANOFORTE (İtal.) — Piyano |
| PİCCOLO (İtal.) — Küçük flüt. Ses alanı normal flüte kıyasla bir oktav yukardan başlar. |
| PİU (İtal.) — Cok. |
| PİYANO — 18. yüzyıl sonlarından bu yana yaygınlıkla kullanılan klavyeli çalgı. İlk piyanoyu 1711 yılında Bartolomeo Cristofori’nin yaptığı bilinir. 16. yüzyıl sonlarında da «Piano e forte» adı verilen bir çalgının varlığından söz edilirse de bu çalgı üzerindeki bilgi öylesine kıttır ki, piyanoyu bulan kişi diye gene Cristofori’yi tanımak gerekir. Çalgı, adını İtalyanca «hafif» ve «güçlü» anlamlarına gelen «piano e forte» sözcüklerinin birleştirilmesinden (pianoforte) ve kısaltılmasından (piano) almıştır. Piyano için önemli ilk müziği 1770 yılında Clementi yazmıştır. Cramer, Hummel, Czerny daha sonra da Chopin, Liszt ve Debussy piyano çalma tekniğini geliştiren ve bu tekniğe yenilikler getiren bestecilerdir. |
| PİZZİCATO (İtal.) — Yaylı çalgılarda, bir geçidin yayla değil, tellerin parmakla veya tırnakla çekilerek çalınacağını belirten terim. |
| POLACCA (ital.) — İtalyan tarzında yazılmış olmakla birlikte dansın ritmik özelliklerine bağlı bir tür «Polonaise». |
| POLİPHONİE (Fran.) — Çok seslilik. Birden çok melodinin kontrapunta kurallarına göre bir araya getirilmesi. |
| POLİTONALİTE (Fran.) — Birden çok ve birbirinden ayrı tonalitelerin bir arada kullanılması. |
| POLKA — Bohemya kaynaklı, hızlı tempolu dans. |
| POLONAİSE (Fran.) — Polonya halk dafisı. Orta yavaşlıktadır. |
| PRELUDE (Fran., İng.; İtal.: Preludio, Lat: Proeludium, Alm.: Vorspiel) — Bir yapıtın ana bölümüne giriş parçası. Terim, özgür biçimli bağımsız parçalar için de kullanılır. Operada; uvertür, açılış parçası anlamına gelir. |
| PRESTİSSİMO (İtal.) — Çok çabuk. |
| PRESTO (İtal.) — Çabuk. |
| PRİMADONNA (İtal.) — «Birinci kadın» anlamına gelir. Operalarda baş kadın şarkıcı. |
| PROGRAMLI MÜZİK — Olay, görüntü ve duyguları az ya da çok kesinlikle anlatma amacı gözeterek yazılan müzik. |
