Paramagnetizma nedir? Paramagnetizmayı kim bulmuştur ve Paramagnetizmanın kısa açıklaması ve tanımlarının yer aldığı sayfamız aşağıda yer almaktadır.
Paramagnetizma, kuvvetli bir mıknatıs tarafından zayıf bir biçimde çekilen cisimlere özgü mıknatıslık türü. İngiliz fizikçi Michael Faraday tarafından ayrıntılı olarak incelenmiş ve adlandırılmıştır. Elementlerin çoğu ve bazı bileşikler paramagnetizma özelliği gösterir. Demir, palladyum, platin ve azrak toprak metalleri içeren bileşikler güçlü paramagnetik maddelerdir (bu özelliği demir, kobalt, nikel ve bunların oluşturduğu alaşımlarda gözlenen ferromagnetizma özelliğiyle karıştırmamak gerekir).
Bu maddelerin atomlarında dolmamış iç elektron kabukları vardır; bunun sonucu olarak, kendi eksenleri çevresinde ve çekirdek çevresindeki yörüngeler üzerinde dönen eşlenmemiş elektronlar her atomun küçük bir mıknatıs gibi davranmasına yol açar. Bu küçük mıknatıslar bir dış magnetik alanın etkisiyle toplam net bir mıknatıslık gösterecek biçimde yönlenir, böylece uygulanan dış magnetik alanı güçlendirirler.
Güçlü paramagnetizma sıcaklığın yükselmesiyle azalır. Bunun nedeni sıcaklık yükseldikçe artan rasgele hareketler sonucunda atomların magnetik yönlenişlerinin ortadan kalkmasıdır. Zayıf paramagnetizma ise sıcaklıktan bağımsızdır ve katı durumdaki birçok metal elementte (örn. sodyum ve öteki alkali metaller) gözlenir. Bu tür paramagnetizma atomlara gevşek bağlı bazı iletim elektronlarının kendi eksenleri çevresindeki dönüşlerinin dış magnetik alandan etkilenmesi sonucunda ortaya çıkar. Paramagnetik maddelerde magnetik alınganlık pozitif ve küçük bir sayıdır; zayıf paramagnetik maddelerin magnetik alınganlığı, oda sıcaklığında 1/100.000 ile 1/10.000 arasındadır; güçlü paramagnetik maddelerin magnetik alınganlığı ise 1/10.000 ile 1/100 arasında olabilir.
