T. S. Eliot (Thomas Stearns Eliot) kimdir? İngiliz şair ve yazar olan T. S. Eliot (Thomas Stearns Eliot) hayatı, biyografisi, eserleri ve edebi kişiliği hakkında bilgi.
T. S. Eliot İngiliz şair, oyun yazarı ve edebiyat eleştirmenidir. Thomas Stearns Eliot, 26 Eylül 1888’de St. Louis, Missouri’de doğdu. Hayatının ilk on sekiz yılını St. Louis’de geçirdi ve Harvard Üniversitesi’ne girdi. Harvard (Harvırd), Sorbonne (Sorbon) ve Oxford (Oksford) üniversitelerinde felsefe ve dil öğrenimi görmüştür. Daha sonra İngiliz uyruğuna girmiş ve İngiltere’ye yerleşmiştir. Öğretmenlik, banka memurluğu ve yayın evi yöneticiliği gibi görevlerde bulunmuş, 1948 yılında Nobel Edebiyat Ödülü’nü almıştır.
İlk eserlerinde Fransız sembolistlerinden etkilenmiş, daha sonra metafiziğe ve klâsisizme yönelmiştir. Savaş sonrası insanların bunalımlarını, içinde bulundukları boşluğu çarpıcı bir dille anlatmıştır. “Çorak Ülke” ile İngiliz- Amerikan yeni edebiyat okulunun ustaları arasına girmiş, “Oruç Çarşambası” ve “Dört Kuartet” ile ün kazanmıştır.
Şair, oyun yazarı, eleştirmen ve yayıncı olarak Eliot, I. ve II. Dünya Savaşları arasındaki dönemde XX. yüzyıl kültürünü önemli ölçüde etkilemiş bir sanatçıdır. Şiirlerinde, kelime seçimi, söyleyiş tarzı ve şiir tekniğinde yaptığı çalışmalarla edebiyata yenilik getirmiştir. Denemelerinde yerleşmiş değerleri eleştirmiştir. Bu yüzden Eliot, “Yeni Eleştiri Okulu”nun kurucusu sayılır.
T.S. Eliot (Thomas Stearns Eliot)
Eliot, şiirsel dehasını hemen tanıyan çağdaşı Ezra Pound’un etkisi altına girdiği ve çalışmalarının aralarında “J. Alfred Prufrock’un Aşk Şarkısı”nın da bulunduğu çeşitli dergilerde yayınlanmasında işbirliği yaptığı Londra’ydı. İlk şiir kitabı Prufrock ve Diğer Gözlemler 1917’de yayınlandı ve onu hemen büyük bir avangard şair haline getirdi. 1922’de birçok kişi tarafından yirminci yüzyılın en etkili şiirsel eseri olarak kabul edilen The Waste Land’in yayınlanmasıyla, Eliot’ın ünü neredeyse efsanevi oranlara yükselmeye başladı; 1930’a kadar ve sonraki otuz yıl boyunca, İngilizce konuşulan dünyada şiir ve edebiyat eleştirisinde en baskın figür oldu.
Bir şair olarak, on yedinci yüzyıl İngiliz metafizik şairlerine (özellikle John Donne) ve on dokuzuncu yüzyıl Fransız sembolist şairlerine (Baudelaire ve Laforgue dahil) olan yakınlığını şiirsel teknik ve konuda radikal yeniliklere dönüştürdü. Şiirleri, Viktorya döneminin hem edebi hem de sosyal değerleri ve gelenekleri ile I. Dünya Savaşı’ndan sonra genç bir neslin hayal kırıklığını birçok yönden dile getirdi. Ayrıca bir eleştirmen olarak, 1930’ların sonlarında ortodoks Hristiyanlığı kabul ettikten sonra, giderek artan bir şekilde sosyal ve dini muhafazakarlığa dayandığı yönünde görüşler ileri sürerek, çağdaş edebiyat zevki üzerinde muazzam bir etkiye sahipti.
Eserlerinden bazıları
Boş Adamlar, Oruç Çarşambası, Katedralde Cinayet, Aşk Şarkısı, Emektar Devlet Adamı, Dört Kuartet, Aile Toplantısı, Kokteyl Parti.
Yayımını 17 yıl sürdüren edebiyat ve düşün dergisi The Criteion’u kurdu (1922-1939); burada Andrew Marvell (1922), Dante (1929), The Use of Poetry and the Use of Criticim (Şiirin Yazarı ve Eleştirinin Yazarı) 1933, Elizabethan Essays (Elizabeth Döneminin Denemeleri) 1934, Essays Ancient and Modern (Antik ve Modern Denemeler) 1936, The İdea of a Christian Society (Bir Hıristiyan Toplumu Düşücesi) 1939 gibi çok sayıda etkileyici edebiyat eleştirisi yazdı. Bu arada, Ash Wednesday (Küllü Çarşamba) 1930, başeseri sayılan Four Quartets (Dört Dörtlük) 1935, Katolikliği benimseyip İngiliz uyrukluğuna geçtikten sonra (1927), yayımlanan en önemli şiir çalışmalarıdır.
Öte yandan, Canterbury Festivali için yazdığı manzum tragedyası Murder in the Cathedral (Katedralde Cinayet) 1935 ile çarpıcı bir oyun yazarı olarak da ünlendi. Ancak, manzum dramı The Family Reunion (Aile Toplantısı) 1939 ve The Cocktail Party (Kokteyl Parti) 1950, The Confidentaial Clerc (Sır Kâtibi) 1954, The Elder Statesman (Yaşlı Devlet Adamı) 1959 adlı manzum güldürüleri aynı başarı çizgisine ulaşamadı. 1948 Nobel Edebiyat Ödülü’nü kazandıktan sonra yazdığı başlıca eserleri: Poetry and Dramo (Şiir ve Tiyatro) 1951, On Poetry and Poets (Şiir ve Şairler Üzerine) 1957.
