Türkçülük akımı hakkında ve Zİya Gökalp’in Türkçülük ile ilgili düşünceleri hakkında kısa bilgi.
Türkçülük Türk ulusçuluğunun (milliyetçilik) ilk adıdır. Türkten, Türkçüden yana olma durumudur. Ziya Gökalp’ın son tanımına göre “Türkçülük, Türk milletini yükseltmek demektir.“. Osmanlı İmparatorluğu’nun son yıllarında devleti, yurdu, ulusu kurtarıp kalkındırmak için önerilen ülkülerden biri. Ziya Gökalp, adı geçen eserinde konuyu özetlerken batıda başlayan Türkperestlik ve Türkoloji çalışmalarından yola çıkarak bu gelişmenin aşamalarını bir bir değerlendirir.
O dönemin Osmanlıcılık, İslamcılık, Turancılık gibi ülkülerinin gerçekleşmez düşselliklerini, temelsizliklerini ileri sürdükten sonra ulus kavramına verilen değişik anlamları karşılaştırır. Bilimsel, kültürel, gerçekçi bir ulusçuluğun kültür biriminin sağladığı bilince bağlı olduğu sonucuna varır: “Türküm diyen her ferdi Türk tanımaktan, yalnız Türklüğüne hıyaneti görülenler varsa cezalandırmaktan başka çare yoktur” (Türkçülüğün Esasları).
Bundan on yıl sonra Atatürk, Cumhuriyetin 10. yıl söylevini şu ünlü cümleyle bağlayacaktır: “Ne mutlu Türküm diyene!”.
