Ülkemize özgü bir müzik türü olan Arabesk müzik ile ilgili genel bilgilerin yer aldığı yazımız.
Batı Müziği’nde rondoyu hatırlatan, ince bir süsleme üslubudur. Anlatım yönünden Arap sanatına benzemesine karşılık biçim yönünden bu müzikle ilgisi yoktur. Türkiye’de 1930’lardan bu yana oluşan Klasik Türk Müziği, Türk Halk Müziği, Türk Hafif Müziği, Türk Sanat Müziği gibi türlerin dışında kalan bir müzik türüdür. İçeriğinin ne olduğu günümüzde de tartışma konusudur. Bu tür müzikte, Türk, Arap, Hint, Yunan, Pakistan hatta Batı müziğinden izlere rastlanabilir.
Büyük kentlerdeki gecekondu semtlerinde çok yaygın olduğundan “Gecekondu Müziği“, minibüs sürücülerince teyplerde çok sık çalındığından “Minibüs Müziği” diyenler de vardır. Bu tür müziğin icrası sırasında hem Batı, hem Doğu, hem de Türk Halk Müziği enstrümanlarından karışık ve kuralsız bir biçimde yararlanılır. Umutsuzluk, aşk, bunalım, yaşamdan yakınma, ölüm, ayrılık gibi karamsar konuları işler.
Bir görüşe göre; Arabesk köyden kente göç, çarpık kentleşme (gecekondu), kent yaşamına uyumsuzluk, cinsel doyumsuzluk, parasal sıkıntı v.b nedenler yüzünden oluşmuştur. İkinci gecekondu kuşağının kent uygarlığına uyum göstermek için harcadığı çabaların da bu müzik türünün doğmasına etken olduğunu öne sürenler vardır. Bir başka görüşe göre, kırsal kesimden kentlere yerleşmeye başlayan halk, nasıl gecekondu, dolmuş gibi kavram ve olguları bulmuşsa, arabeski de aynı biçimde bulmuştur. Bu görüş, arabeskin yalnızca bir müzik türü değil, pijamanın üstüne mini etek giyilmesi gibi bir yaşam biçimi olduğunu öne sürer. Arabesk müziğin, müzik beğenisini yozlaştırdığı genellikle kabul edilen bir görüştür.
