Beatriz Galindo kimdir? İspanyol edebiyat tarihinde önemli bir yeri olan İspanyol kadın yazar ve Latince öğretmeni Beatriz Galindo hayatı ve eserleri.
Beatriz Galindo
Her şeyden önce kültürlü bir kadın olarak ünü, Latince öğretmeni ve Kraliçe Isabel la Católica’nın dilbilgisi öğretmeni olarak tanınan İspanyol yazar Beatriz Galindo’nun biyografisi ni okuyacaksınız.
Bir hümanist olarak ün kazanması, harflerle ilgilenmesi ve Latin dilini derinden bilmesi nedeniyle “ La Latina ” lakabıyla tanındı.
Beatriz Galindo’nun ailesi ve ilk yılları
Beatriz Galindo, 1465 yılında Salamanca’da doğdu. Ailesi soyluydu, varlıklılardı ama yetersiz kalmışlardı. Salamanca 12. yüzyılda kuruldu ve 15. ve 16. yüzyıllarda önemli bir entelektüel merkezdi. Beatriz Galindo, çocukluğundan beri zekası ve okuma sevgisiyle ön plana çıktı. Bu, ebeveynlerinin Salamanca Üniversitesi’nin akademilerinden birinde gramer dersleri almasına izin vermesine neden oldu .
Çok geçmeden Latince’ye büyük ilgi gösterdi. On beş yaşında klasik metinleri okumanın yanı sıra büyük bir doğruluk ve akıcılıkla Latince konuşup yazdı. Yunanca da akıcıydı. Özellikle büyük Yunan filozofu Aristoteles’in yazılarını okumaktan ve yorumlamaktan hoşlanırdı.
Beatriz Galindo, çocukluktan itibaren klasik diller olan Latince ve Yunanca’da eğitim görmüş küçük bir kadın grubunun parçasıydı. Bu istisnai genç kadınlara, onları siyasete hazırladığı için erkeklerin karakteristiği olması gereken retorik dışında, hümanizmin tüm bilgileriyle eğitim verildi. Bu kadınlar arasında Salamanca Üniversitesi’nde ilk profesör olan Luisa Medrano (1484-1527) ; Babasıyla Castilian Grammar’da işbirliği yapan ve onu Alcalá de Henares Üniversitesi’nde retorik kürsüsünde başaran Antonio de Nebrija’nın kızı Francisca Nebrija .
Beatriz Galindo Salamanca Üniversitesi’nde okudu
Üniversitede Beatriz Galindo için her şey güllük gülistanlık değildi. Genç bir kadının diğer öğrencilerle birlikte derslere katılması normal değildi. Çok daha sonraları bile ayrımcılığa maruz kalan olağanüstü kadınların yalnızca üç örneğini hatırlamak yeterlidir:
Rus matematikçi Sofía Kovalevskaya (1850), Alman matematikçi Emmy Noether (1882) ve İspanyol astronom Antonia Ferrín (1914).
Beatriz Galindo’nun 21. yüzyılda karşılaştığı zorlukların miktarını hayal etmek zor; Ancak olağanüstü nitelikleri ve onu tanıyanlarda uyandırdığı hayranlık sayesinde üstesinden gelebilmiştir. Beatriz Galindo’nun zekası ve kültürünün ünü önce Salamanca’ya sonra da krallığa yayıldı. Çevresinde “ la Latina ” olarak tanınmaya başladı .
Beatriz Galindo, Katolik Hükümdarlar Mahkemesi’ne çağrıldı
1486’da 21 yaşına bastığında, ailesi, gelenek olduğu gibi, onu bir rahibe olarak bir manastıra kabul etmek için istifa etti. Şans eseri, Kastilya Kraliçesi Isabel (35 yaşında) Latince öğrenmeye hevesliydi. Bu yetenekli ve neşeli genç kadını öğrendikten sonra, öğretmeni olması için onu mahkemeye çağırmaya karar verdi.
Kraliçe ayrıca Beatriz Galindo’ya çocuklarının öğretmeni olma işini emanet etmek istedi: Isabel (1470), Juan (1478) ve Juana (1479). Dördüncü kızları Catalina 1485’te doğmuştu. Genç Beatriz Galindo, Katolik Hükümdarları çevreleyen yeni soyluların bir parçası oldu. Bu grup , başından beri Isabel de Castilla’yı destekledi.
Mahkemedeki varlığı yalnızca bir öğretmen olarak çalışmasıyla sınırlı değildi. Kraliçe, genç öğretmenin tavsiyelerine ve fikirlerine büyük önem verdi. Beatriz Galindo’nun sadakatle hizmet ettiği Kraliçe Isabel ile uzun bir dostluğu vardı. Beş kraliçe Beatriz Galindo’nun müritleriydi: Kraliçe I. Isabel ve dört kızı: Kastilya Kraliçesi Juana; İngiltere Kraliçesi Catherine ve Portekiz Kraliçesi Isabel ve Maria.
Beatriz Galindo, Francisco Ramírez ile evlendi
Madrid’de doğan Francisco Ramírez, çok zengin olmayan bir hidalgo ailesindendi. İlk önce birkaç çocuğu olduğu Isabel de Oviedo ile evlendi. Ramírez ilk andan itibaren Kraliçe’ye sadıktı. 1476’da Toro Savaşı’na 100 atlı ile katıldı. Bu zafer, Isabel’in Kastilya tahtını kazanması için belirleyici oldu. Kraliçe ona Sevilla Alcázares’in “belediye başkanı” olarak atanmasını verdi.
Francisco Ramírez’in Malaga kuşatmasına katılımı çok takdir edildi, burada topçu kullanımı sayesinde şehrin teslim olması bekleniyordu. Ramirez şövalye ilan edildi; Aralık 1487’de Katolik Hükümdarlar ona Madrid’deki Kral Konseyi Sekreteri olarak atanmasını verdi. Granada’daki savaşta, Francisco Ramírez, topçu kaptanı olarak belirleyici bir müdahalede bulundu.
1491’de Kraliçe Isabel , onunla Beatriz Galindo ile yeniden evlenmeye karar verdi. Beatriz Galindo, Beatriz’in Saray’dan ayrılmasına izin vermeyen Kraliçe Isabel’den düğün hediyesi olarak 500.000 maraved aldı. Francisco Ramírez ve Beatriz Galindo’nun iki çocukları oldu: Fernando ve Nuflo.
Beatriz’in ilk doğan oğlu, adını dayattığı ve Prens Don Juan’ın sayfası olan Katolik Fernando tarafından desteklendi. Diğer oğluna Nuflo adı verildi, çünkü babası, Granadalı Müslümanlarla yaptığı savaşta zaman zaman hayatını kurtaran bu azize çok bağlıydı.
Kastilya Kraliçesi Isabel, İspanyol toplumunu Rönesans’ta savunulan politik ve sosyal ilkelere uyarlamak için hümanist projesinde işbirliği yapabilecek kadınlarla çevriliydi.
Bu kültürlü ve zeki kadınlar arasında şunlar vardı: Noble Juan de Padilla’nın (topluluk üyesi) karısı María Pacheco; Foix Kraliçesi Germana’nın nedimesi Ana Cervatón (Kraliçe Elizabeth’in ölümünden sonra Katolik Ferdinand ile evli); Angela Carlet ve Elizabeth Vergara.
Beatriz Galindo, yalnızca üstün zekası, Latince bilgisi ve Aristoteles’in yazıları ile değil, her şeyden önce Madrid’deki hayırsever-dini vakıfların destekçisi olarak öne çıktı. Evlendikten sonra, Beatriz çoğu zaman Saray’da olmasına rağmen, kocası bu kasabanın hükümdarı olduğu ve oradaki çıkarlarıyla ilgilenmesi gerektiği için bazı durumlarda Madrid’de ikamet etmek zorunda kaldı. Beatriz Galindo ve Francisco Ramírez, Madrid’de bir yardım hastanesi ve iki rahibe manastırı kurmaya karar verdiler.
Evlenemeyen ya da entelektüel yeteneklerini geliştirebilecekleri bir yer arayan soylu genç kadınlar için bu manastırların kurulması bir zorunluluktu ve kadın oldukları için buna izin verilmedi. İspanya’da İsa’nın Azize Teresa’sının (1525) durumu böyleydi ; veya Meksika’da Haçlı Sor Joan Agnes (1648).
La Latina Hastanesi Vakfı
1499’da Francisco Ramírez ve Beatriz Galindo, Madrid’deki Plaza de La Cebada yakınlarında bir hastane inşa ettirdiler. Bu hastane, usulüne uygun olarak seçilmiş kırk yaşın üzerindeki beş kadın tarafından desteklenen bir düzine erkeğe (laik ve dini) bakmak zorunda kaldı. La Latina hastanesi 1899’a kadar çalışıyordu. 1904’te Toledo Caddesi’ni genişletmek için yıkıldı. Sitenin bir kısmı “ Teatro de La Latina ” tarafından işgal edildi.
Hastanenin sivri kemerli cephesi, tepesinde Gotik saçaklarla taçlandırılmış üç heykel ve kurucularının armaları sökülerek Madrid Mimarlık Okulu’na devredildi.
Beatriz Galindo, Franciscan Conception Manastırı’nı kurdu.
Ayrıca 1499’da Beatriz Galindo, Toledo Caddesi’nde, Plaza de la Cebada’nın yakınında ve kocası Francisco Ramírez ile birlikte kurmaya karar verdikleri hastanenin yanına bir manastır yaptırdı. 1508’de Hieronymite rahibeler bu yeni manastıra girdiler; Kısa bir süre sonra rahibeler, yine Beatriz Galindo tarafından kurulan ve “ Concepción Jerónima Manastırı ” olarak adlandırılan başka bir binaya yerleştiler .
Bu nedenle, Plaza de la Cebada’daki manastır, 20 Mayıs 1514’e kadar ıssız kaldı, San Francisco’nun kurallarına uyan diğer din adamları tarafından işgal edildi. O andan itibaren, “Concepción Francisca Manastırı” olarak adlandırıldı. Bu manastır, 19. yüzyılın sonunda Toledo Caddesi’ni genişletmek için yıkıldı. Yerine 1904 ve 1907 yılları arasında “ Convento de la Latina ” adı verilen bir başkası inşa edildi.
Beatriz Galindo “Concepción Jerónima Manastırı”nı kurdu
1502’de, kocasının ölümünden bir yıl sonra, Beatriz Galindo, kocası Francisco Ramírez’e ait olan site, ev ve bağda, Toledo Caddesi ve rahibeler için başka bir manastır olan Plaza de la Cebada’nın köşesinde kurdu. Bina “ Hastane de la Latina ”ya bağlıydı ve İspanyol-Müslüman usta inşaatçı Maese Hazan tarafından tasarlandı. Manastır “ Concepción Jerónima Manastırı ” adını aldı ve 1512 yılında rahibeleri kabul etmeye başladı.
Beatriz Galindo Madrid’de yaşamaya gitti
1501’de Francisco Ramírez vefat etti. Beatriz Galindo çocuklarıyla birlikte Madrid kasabasına emekli oldu. 1535 yılında vefat ettiği güne kadar bu şehirde yaşadı. Madrid’de doğmamış olmasına rağmen, Beatriz Galindo Madrid hayatında önemli bir yere sahipti. Beatriz Galindo’nun Madrid kasabasından ayrıldığı tek bir olay biliniyor. Bu, Isabel la Católic’in öldüğü 1504’tü. Beatriz, Kraliçe’nin Granada’ya gömülmesini ayarladığı için Endülüs’e giden cesedine eşlik etti.
Dulluğundan itibaren, ailesinin refahını sağlamlaştırmaya ve aynı zamanda yeni durumuna uygun yaşam biçimleri aramaya yönelik bir dizi önemli eylem gerçekleştirdi. Bu yerdeki ailenin statüsünü ancak kocasının ailesiyle olan ilişkileri ve Kraliyet’in sürekli koruması ve desteği sayesinde koruyabileceğinin farkındaydı.
Beatriz Galindo, Madrid’de ikamet etmeye karar verdiğinde, “ Concepción Jerónima Manastırı”nın yakınında bir ev yaptırdı. Bina tek katlı, iki ara avluluydu. Cephe Plateresque tarzındaydı. Giriş kapısı, Ramírez ve Galindo ailesinin kollarını taşıyan bir kalkanla taçlandırılmıştı.
Beatriz’in çocuklarıyla birlikte yaşadığı bu malikane, zamanla “ Palacio de Viana ” olarak anıldı.
Latin Beatriz Galindo’nun ölümü
Beatriz Galindo 1535’te öldü. “ Concepción Jerónima Manastırı ” kilisesine , yüksek koro sunağının altına gömüldü. Mezarı Plateresque Rönesans tarzındadır. Kaymaktaşından Beatriz Galindo’nun yaslanmış heykeli göze çarpıyor. Hem kalıntıları hem de mezarı, birbirini takip eden karargahlarında Jerónimas dini cemaatine eşlik ediyor.
1891’de kalıntıları Lista Caddesi’ndeki yeni manastıra transfer edildi; ve oradan El Goloso’daki Concepción Jerónima’nın dördüncü manastırının kilisesinin mahzenine gittiler.
Beatriz Galindo’nun Madrid’deki Anıları
Madrid, bu ünlü komşunun ve şehrin hayırseverinin anısını çeşitli şekillerde onurlandırıyor. Birkaç sokak ve belediye onun adını veya “ La Latina ” lakabını taşıyor. Madrid Belediye Meclisi 1999’da Puerta del Ángel meydanında Beatriz Galindo’ya bir anıt dikti. Masasında oturan bu asil hanımı temsil eden heykeltıraş José Luis Parés’in eseri olan devasa bir bronz heykel.
Madrid’in eski kentindeki La Latina mahallesi, geleneksel adını Beatriz Galindo tarafından Plaza de la Cebada’nın yanında kurulan eski hastane ve manastıra borçludur. 1971 yılında, şehir meclisi Carabanchel’in üçe bölünmesinden kaynaklanan bölgelerden birine Latina adını verdi. Latina bölgesi, aynı adı taşıyan mahalle ile karıştırılmamalıdır.
İspanya’da çeşitli öğretim merkezleri onun adını taşıyor. Böylece “ Beatriz Galindo Orta Öğretim Enstitüsü ”, Madrid’de Calle de Goya’da 10. Diğer öğretim merkezleri Motril, Marbella, Alcalá de Henares, Salamanca ve Madrid’in Aluche semtindeki Beatriz Galindo’nun adını almıştır.
