Ünlü Fransız kadın roman yazarı olan George Sand kimdir? George Sand hayatı, mücadeleleri, kitapları ve eserleri hakkında bilgi.
George Sand (1 Temmuz 1804, Paris, Fransa – 8 Haziran 1876, Nohant-Vic, Fransa)
Ünlü bir Fransız kadın romancıdır. Asıl adı Lucile-Aurore Dupin’dir. Babası bir süvari subayıydı, Paris’li bir terzi kızı ile evlenmişti. 1808’de attan düşerek öldü. Küçük yaşta öksüz kalan Aurore’u büyükannesi büyüttü.
George Sand Nohant’da doğmuştu. Çocukluğu da orada, tabiat ortasında geçti. Tabiat sevgisi, böylece, ruhunda yer etti. Büyükannesi, onun taşkın yaratılışını bir düzene koyabilmek için, kızı Paris’teki İngiliz manastırına koydu. 1817’den 1820’ye kadar orada kalan Aurore, iki yıl bol bol kitap okudu, tabiat ortasında gezdi, dolaştı, hayal kurdu. Sonra, yazı denemelerine girişti. 1822’de, yani henüz 16 yaşındayken, Baron Dudevant’la evlendirildi. Bu adamla anlaşmaları imkansızdı. 1830’da kocasından ayrıldı, iki çocuğunu alarak Paris’e gitti. Hayatını kazanması lâzımdı ama, ne yapacağını bilemiyordu. Önce, resim yapmaya çalıştı. Sonra bir tanıdığının tavsiyesi üzerine roman yazmaya girişti. İlk romanı, Jules Sandeau’yla ortaklaşa yazdıkları «Pembe ve Beyaz»dı (1831). Bu 5 ciltlik romanı «Jules Sand» adı ile yayınlamışlardı.
Gene o yıl, ilk önemli romanı olan «Indiana» yı yayınladı. Bu roman, George Sand imzası ile çıktı. Ondan sonra da yazar bütün eserlerini bu adla yayınladı.
George Sand 1833-1835 yılları arasında, ünlü şair Alfred De Musset ile ilişki yaşadı. Serbest bir hayat sürüyor, erkek kıyafetiyle geziyor, erkekler gibi kahvelere devam ediyordu. Musset’den çabuk bıktıysa da şair onu ömrünün sonuna kadar unutmadı. George Sand şimdi Chopin’le ahbap olmuştu. Mayorka Adası’na seyahatler, çeşitli maceralar arasında, George Sand, Paris’in en tanınmış insanı olarak, hareketli bir 20 yıl geçirdi. Daha sonra, Nohant’a çekildi, çocuklarını, hatta torunlarını büyüttü. Edebiyat dünyası ile ilgisini kesmemişti. Orada, evlatlarının arasında öldü.
George Sand, Fransız edebiyatında romantik ve lirik romanın en başta gelen yazarlarından biridir. Üslûp ve tahlil üzerinde fazla iddiası olmamakla beraber eserleri içten yazılmıştır. Tabiat sevgisi, sevgi hissinin incelenmesi bakımından ilgi çekici eserler vermiştir.
Romanları.
Pembe ve Beyaz (1831, Jules Sandeua île ortaklaşa); Indiana (1831); Valentine ( 1832); Lelia (1833); Lirin Yedi Teli ( 1839); Rudolstadt Kontesi ( 1843-1845); Angibault Değirmencisi (1845); Şeytanlı Göl (1846); Küçük Fadette (1849); Villemer Markisi ( 1860); Jean de la Roche ( 1860).
Piyesleri.
François le Champi (1849); Victorine’in Evlenmesi (1851); Villemer Markisi (1864),
Çeşitli eserleri.
Mahrem Notlar (1834); Bir Yolcunun Mektupları (1834); Ömrümün Hikâyesi (1844-1855); O Kadınla O Adam (1859) Mektuplar (1882-1884).
