Osteokondrom (Ekzostoz) nedir, nasıl teşhis edilir? Osteokondrom belirtileri, riskleri nelerdir? Ameliyat gerekli midir, hakkında bilgi.
Osteokondrom Nedir?
Osteokondrom, en yaygın kanserli olmayan (iyi huylu) kemik tümörü tipidir. Bir osteokondrom, genellikle büyüme plakasının yakınında görünen sert bir kıkırdak ve kemik kütlesidir (çocuğun uzun kemiklerinin ucunda bir kıkırdak tabakası). Osteokondromlu çocukların çoğunda sadece tek bir tümör bulunur. Daha az yaygın olarak, osteokondromlar çoğul tümörler olarak ortaya çıkar.
Her ne kadar osteokondromlar etkilenen kemiğin dışına yayılmasa da, çocuğunuz büyüdükçe boyutları da büyüyebilir. Bir çocuk tam boyuta ulaştığında (kızlarda 14 yaş civarında, erkeklerde 16 yaşına geldiğinde) bir Osteokondrom normalde büyümeyi durdurur.
Çoğu durumda, osteokondrom problem yaratmaz ve tedaviye gerek yoktur. Cerrahi, ancak tümör önemli bir ağrıya neden oluyorsa, kan damarlarına veya sinirlere baskı yapıyorsa veya çok büyükse gereklidir.
Osteokondromlar genellikle uzun kemiklerin (uyluk kemiği, üst kol kemiği) ucunda bulunan büyüme plakasının yanında görülür. Osteokondromlar ayrıca pelvis, omurga veya vücuttaki herhangi bir kemikte oluşabilir.
Osteokondrom en çok 10 ila 20 yaş arasındaki çocuklarda ve ergenlerde görülür. Normalde çocuklar iskelet olgunluğuna ulaştığında (kemikleri normal yetişkin boyutuna ulaştığında) büyümeyi bırakır.
Osteokondrom kanserli hale gelebilir mi (malign)?
Çok nadir olarak, bir osteokondrom yetişkinlikte daha sonra malign bir duruma dönüşebilir. Bu durum nadir görülür o yüzden tek başına cerrahi ameliyat için neden değildir.
Osteokondrom Nedenleri
Osteokondromun nedeni bilinmemektedir, ancak tümörün büyüme plakasındaki bir anormallikle ilişkili olduğu ve kemikten uzak bir kemik çıkmasına neden olduğu düşünülmektedir.
Bir çocuğun birkaç osteokondromu varsa, genellikle çoklu kalıtsal exostoz (MHE) veya çoklu osteokondrom olarak bilinen genetik bir bozukluğun sonucudur. Bununla birlikte, çoklu osteokondromların tesadüfen (sporadik) meydana geldiği kalıtımsal olmayan bir MHE formu da vardır.
Belirti ve bulgular
Genel olarak, osteokondromlar kemik üzerinde büyüyen ve sadece sinirler, kaslar veya tendonlar onlara sürtündüğünde ağrıya neden olan sert kütlelerdir.
Her çocuk tümör veya tümörün büyüklüğüne ve konumuna bağlı olarak farklı osteokondrom semptomları yaşayabilir.
Semptomlara diğer, daha ciddi sağlık durumlarından da neden olabileceğinden, doğru tanı almak için hekim tarafından değerlendirilmek önemlidir. Endişeniz varsa daima çocuğunuzun doktoruna danışın.
Aşağıdakiler en sık görülen belirtilerdir:
• Sert, ağrısız bir kitle
– Yakındaki kaslar veya dokular osteokondrom üzerine sürülürse ve iltihaplanırsa kitle ağrılı olabilir.
• Farklı uzuv uzunlukları
• Yaşa göre ortalama boydan daha kısa olma
• Eklem ve kas ağrıları
Çocuklarda osteokondrom nasıl teşhis edilir?
Tam bir tıbbi öykü ve tam bir fizik muayenenin yanı sıra, çocuklarda osteokondrom teşhisi için prosedürler şunları içerir:
Röntgen:
Neredeyse tüm durumlarda, bir osteokondrom röntgen ile teşhis edilebilir.
Röntgen, çocuğun kemik ve organlarının resimlerini göstermek için az miktarda radyasyon kullanır. Bu, büyümenin nerede olduğunu belirlemeye yardımcı olur. Osteokondromlar röntgende normal bir kemikte büyüme plakasının yanında sert bir kitle olarak ortaya çıkar ve bu da tespit edilmesini kolaylaştırır.
Aşağıdaki tanı testleri, tümörün pelvis gibi alışılmadık bir yerde bulunması dışında genellikle gerekli değildir:
• Manyetik rezonans görüntüleme (MRI): Bu test özellikle düz röntgende görüntülenmesi zor bölgelerdeki tümörlerin tanımlanmasında yararlıdır.
• Bilgisayarlı tomografi taraması (ayrıca BT veya CAT taraması olarak da bilinir): BT taraması, kemikler, kaslar, yağ ve organlar dahil olmak üzere vücudun herhangi bir bölümünün ayrıntılı görüntülerini gösterir.
BT taramaları genel röntgenlerden daha ayrıntılıdır.
• Kemik taramaları: Nadir durumlarda, çoklu kalıtsal ekzostoz (MHE) olan çocuklarda diğer osteokondromları kontrol etmek için kullanılır.
Çocuklarda osteokondromlar nasıl tedavi edilir?
Ağrılı olmayan veya kırılma olasılığı olan osteokondromlar tedavi gerektirmez.
Bu tür bir tümör (veya tümörler) faktörünü uzaklaştırmak için ameliyatta ortaya çıkabilecek komplikasyonlar göz önüne alındığında tümöre dokunulmaz, ameliyattan düşünülmez. Örneğin, bir osteokondrom kemiğin büyüme plakasına yakın bir yerde meydana gelirse, bölgedeki cerrahi girişim kemiğin büyümesini etkileyebilir.
Az sayıda osteokondrom (yüzde 1) kanserli (habis) tümörlerde gelişebileceğinden doktor tarafından takip edilmeye devam edilmelidir.
Ameliyat Ne Zaman Gerekir?
Çocuğunuzda ağrı, kırılma, sinir tahrişi veya tümörün büyük veya rahatsız edici olması durumunda doktor ameliyat önerebilir.
Cerrahinin gerekli olduğu durumlarda, tercih edilen tedavi tümörün tamamen çıkarılmasıdır. Osteokondromun yerine bağlı olarak, lezyonun cerrahi olarak çıkarılması genellikle başarılıdır. Bununla birlikte, tümör sinirlere ve kan damarlarına yakınsa, operasyon daha zor olabilir.
Genetik bozukluğun çoklu kalıtsal ekzostozların (MHE) çoğul lezyonlara neden olduğu durumlarda ve çok küçük çocuklarda, ameliyatla çıkarıldıktan sonra aynı bölgede yeni tümörlerin oluşma olasılığı çok %5 civarındadır..
KAYNAK 2
Osteokondrom
Osteokondrom; ekzostoz olarak da bilinir, süngersi kemik ve bunu örten kıkırdak dokusundan kaynaklanan ve genellikle vücutta tek bir bölgede çıkan iyi huylu urdur. Oldukça sık görülen osteokondromlar bir travmanın ardından gelişebileceği gibi kalıtsal da olabilir. Dışkulak yolunda oluşan türü çeşitli insan topluluklarında farklı sıklıkta görüldüğünden antropologların da ilgi alanına girmiştir. Yerleştiği bölgede işlev bozukluğuna neden olmadığı sürece osteokondrom zararlı değildir; ender olarak osteosarkoma dönüşebilir.
Çocuklarda görece sık görülen yaygın osteokondrom (osteokondromatoz) uzun kemikler, kaburgalar ve omurlarda kemik yapısında çıkıntılar oluşmasına yol açar. Kemik büyümesinin durduğu bazı vakalar cücelikle sonuçlanabilir. Lezyonların kirişler, kan damarları ya da sinirler üzerine baskı yapması sakatlıklara neden olabilir. Bu lezyonların büyümesi ergenlik döneminin sonunda durursa da vakaların yüzde 5-15’inde kötü huy kazanarak erişkinlik döneminde yeniden büyümeye başlar.
