P Harfi nedir? P Harfinin özellikleri, P harfinin tarihçesi, P harfi ile ilgili bilgi.
P, p, Türk alfabesinin 20. harfidir. (Arap alfabesine dayalı Osmanlı yazı sisteminde 3. harf, pe diye anılırdı); b ile aynı oluşum yerinde birleştiği halde katı, patlamalı, titreşimsiz, çift dudakta beliren bir ünsüz (konsan, konsanat) diye nitelenir. Ebced hesabındaki değeri, b’nin taşıdığı 2 sayısına eşittir, ayrılmaz. Yunancadan köşeli biçimi Latinlerce alınıp yuvarlaklaştırılan bugünkü p, aşağı yukarı 2 bin yıldan bu yana yapısını korur.
Göktürkçede p sesi için özel bir im varsa da Uygur alfabesinde b ile birleştirilerek aynı harfle gösterilmiştir. Sami dillerinde ayrılmamış olan bu sesin harfini İranlılar Arap alfabesine kattılar. 1928 öncesi yeni harflerin hazırlığı aşamasında Türkçe’deki p sesi için gerekli olan harf Latinceden alınarak alfabemize girdi. Türkçede p sesi sözcüklerin her yerine bulunabilir: Başta, ortada, sonda, ayrıca p sesini taşıyan yabancı sözcükler de hiç yadırganmadan dilimizce benimsenmiştir. Ayrıca sonunda b sesi bulunan sözcüklerin (kitab, mektub, kâtib..) p ile yazılması da kesin bir yazım (imla) kuralına dönüşmüştür. Ön seslerindeki b’lerin p’ye dönüşmesi bütün Türk diyaleklerinde (lehçe) rastlanan yaygın bir durumdur.
