İbrahim Balaban kimdir ve ne yapmıştır? İbrahim Balaban hayatı, biyografisi, eserleri ve sanat kariyeri ile Nazım Hikmet ile ilişkisi.
İbrahim Balaban
İbrahim Balaban; (d. 1921, Seç, Bursa – 9 Haziran 2019, İstanbul), Anadolu insanının yaşamından ve halk efsanelerinden yola çıkarak toplumsal gerçekçi yapıtlar üreten ressamdır.
İlköğrenimini doğduğu köyde yaptı. Bir süre tarım işçisi olarak çalıştı. 1937-50 arasında adam öldürme suçundan Bursa Hapishanesi’nde yattı. Hapishanede bulunduğu süre içinde tanıştığı Nâzım Hikmet‘ten resim yapmayı öğrendi. 1953’te Maya Galerisi’nde açtığı ilk sergiyle toplumsal gerçekçi anlayışa yöneldi. 1961’de İstanbul’da Yeni Dal grubuna katıldı. 1979-80’de Almanya ve Hollanda’da bulundu, sergiler açtı. Yayımladığı Balaban (1962), İz (1965), Şair Baba ve Damdakiler (1968), İzdüşümü (1969) adlı dört kitapta sanat ve toplumsallık üzerine düşüncelerini anlattı.
Yapıtlarında biçim ve içerik yönünden halk geleneklerinden esinlenerek bu geleneği çağdaş bir temele oturttu. İnsanı tek başına değil, yaşam biçimiyle, yaşadığı ortam içinde değerlendirdi. Nakış benzeri, çizgisel bir stilizasyonla karasabanlı Anadolu köylüsünün tarihsel geçmişini insan-toprak ilişkisi içinde yansıttı. 1970’lerin ortalarına doğru resimlerine kabartma görünümü de katarak yeni bir aşamaya girdi. Bu dönem yapıtlarında düzenli bir istifleme ve çerçeveden merkeze doğru toplanan bir ışık kullanımı geliştirdi.
1980’lerin başlarında “Erenler ve Evliyalar” ile “Bereket Anaları” adlı iki sergi düzenledi. Özellikle “Bereket Anaları”nda halk resim geleneğinden esinlenerek Anadolu kadınını günlük yaşamı içinde betimledi. Bu yapıtlarında, bir önceki düzenli istifleme anlayışından uzaklaşarak dağınık bir düzenleme uyguladı.
